Δηίπυλος

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|26|12|2024}}
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 02/02/2020.

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Δηίπυλος αναφέρονται τα ακόλουθα τρία πρόσωπα:

  1. Φίλος και σύντροφος του Σθενέλου στον Τρωικό Πόλεμο. Μόνο αυτός ο Δηίπυλος αναφέρεται στην Ιλιάδα (Ε 325).
  2. Γιος του Ιάσονα και της Υψιπύλης, βασιλίσσας της Λήμνου. Αναφέρεται και ως Θόας ή Νεβρόφονος. Με τον αδερφό του Εύνηο προσπάθησε να απελευθερώσει τη μητέρα του, που είχε πουληθεί ως δούλη και υπηρετούσε στο παλάτι του βασιλιά της Νεμέας, πιθανώς του Λυκούργου.
  3. Γιος του Πολυμήστορα, βασιλιά της Θράκης, και της Ιλιόνης, κόρης του βασιλιά της Τροίας Πριάμου. Σύμφωνα με μία εκδοχή του μύθου του Πολυδώρου, ο Δηίπυλος σκοτώθηκε από τον πατέρα του αντί του Πολυδώρου.[1]

Επωνυμίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Πολυμήστορας». mythotopia.eu. Ινστιτούτο Επεξεργασίας του Λόγου. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2023. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Κρουσίου: Λεξικόν Ομηρικόν, διασκευή από την 6η γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σελ. 205
  • Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969