Δηιόκης

Δηιόκης
Περίοδος700 - 647 π.Χ.
ΔιάδοχοςΦραόρτης
Θάνατος647 π.Χ.
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Δηιόκης, γιoς του Φραόρτη, κατά τον Ηρόδοτο υπήρξε ο πρώτος βασιλιάς των Μήδων που βασίλεψε κατά πάσα πιθανότητα από το 700 ώς το 647 π.Χ.

Ο Δηιόκης κατά τον Ηρόδοτο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Ασσύριοι ήταν κύριοι της Άνω Ασίας[Σημ. 1] για μια περίοδο 520 χρόνων, όταν οι Μήδοι πρώτοι πήραν τα όπλα και έγιναν ελεύθερος λαός. Το παράδειγμα τους το ακολούθησαν και άλλα έθνη, ώσπου σιγά σιγά όλοι οι λαοί αυτού του μέρους της ηπείρου κέρδισαν την ανεξαρτησία τους.

Άνοδος στην εξουσία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα χρόνια μετά την ανεξαρτησία τους οι Μήδοι δεν είχαν οργανωμένη κυβέρνηση και ζούσαν σε μικρούς οικισμούς. Ο Δηιόκης ήταν ένας εξαιρετικά ικανός άνθρωπος που διψούσε για εξουσία. Είχε διακριθεί ιδιαίτερα στην απονομή δικαιοσύνης και στο χωριό του όλοι πήγαιναν σ’ αυτόν να κρίνει τις διαφορές τους. Φιλοδοξώντας να πάρει όλες τις εξουσίες στα χέρια του έκανε το καθήκον του όσο καλύτερα μπορούσε για να κερδίσει την εύνοια των συμπολιτών του. Έτσι, η φήμη της αμεροληψίας και της ακεραιότητας του διαδόθηκε και στα άλλα χωριά και συνεπώς όλοι άρχισαν να τον συμβουλεύονται για να αντικαταστήσουν τα διεφθαρμένα νομικά τους συστήματα. Στο τέλος, όλοι απευθύνονταν σ’ αυτόν. Ο Δηιόκης όταν πια είχε αποκτήσει μεγάλο αριθμό πελατών ανακοίνωσε ότι θα σταματήσει να κρίνει τις διαφορές των άλλων γιατί ήταν αντίθετο απ’ το συμφέρον του να ασχολείται σε όλη του τη ζωή με τα προβλήματα των άλλων και να παραμελεί της δικές του υποθέσεις. Έτσι οι Μήδοι και εξαιτίας αυτής του της απόφασης, αλλά και επειδή οι ληστείες είχαν αυξηθεί και η περιφρόνηση των νόμων ήταν μεγάλη έκαναν γενική συνέλευση όπου ο Δηιόκης κηρύχθηκε βασιλιάς των Μήδων, προκειμένου να οργανωθεί καλύτερα η κοινωνία τους και αντιμετωπιστεί το υφιστάμενο χάος.

Η πρώτη ενέργεια του Δηιόκη, με τη συγκατάθεση των Μήδων, όταν πήρε την εξουσία, ήταν να χτίσει ένα μεγάλο και καλά οχυρωμένο παλάτι και να αποκτήσει προσωπική φρουρά. Κατόπιν, έπεισε εκ νέου τους Μήδους να χτίσουν την πρωτεύουσα, μια τεράστια πόλη που πήρε το όνομα Αγβάτανα[Σημ. 2]. Όταν οι οικοδομικές εργασίες τελείωσαν ο Δηιόκης καθιέρωσε το τυπικό της βασιλείας :

  1. Η επικοινωνία με τον βασιλιά θα γινόταν μόνο μέσω αγγελιοφόρων
  2. Κανείς δεν επιτρεπόταν να δει τον βασιλιά
  3. Κανείς δεν επιτρεπόταν να φτύσει και να γελάσει εν παρουσία του βασιλιά

Σκοπός αυτών των νόμων ήταν να μειώσει τις πιθανότητες κάποιας πιθανής συνωμοσίας που πίστευε πως θα προέρχονταν από τους εξέχοντες (από σημαντικές οικογένειες) συνομήλικούς του, εξίσου ικανούς με αυτόν και να προσδώσει μυστικότητα και συνεπώς ακόμα περισσότερο κύρος στο πρόσωπο του "απρόσιτου" βασιλιά.

Όταν κατοχύρωσε την εξουσία του συνέχισε την αυστηρή απονομή της δικαιοσύνης, όπου όλες οι καταγγελίες του στέλνονταν γραπτώς. Το επίτευγμα του Δηιόκη ήταν ότι κατάφερε να ενώσει όλο το έθνος των Μήδων. Ο Δηιόκης πέθανε μετά από βασιλεία πενήντα τριών χρόνων. Τον διαδέχτηκε ο γιος του, Φραόρτης.

  1. δηλαδή ανατολικά από τον ποταμό Άλη ως την χώρα των Μήδων
  2. που αργότερα ονομάστηκε Εκβάτανα