Δημήτριος, ελληνικό αντρικό κύριο όνομα (βαφτιστικό όνομα) το οποίο προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό όνομα της θεάς Δήμητρας. Το Δημήτριος, συνήθως με τον τύπο Δημήτρης, είναι από τα πιο δημοφιλή ονόματα στον ελληνικό χώρο.
Το όνομα προέρχεται από το αρχαιοελληνικόΔημήτριος, «αφιερωμένος στη Δήμητρα», τη θεά των γεωργικών εργασιών, της γονιμότητας και του γάμου στην αρχαιοελληνική μυθολογία. Σύμφωνα με το Online Etymology DictionaryΑρχειοθετήθηκε 2015-12-05 στο Wayback Machine., το λατινικό όνομα Demetrius σημαίνει «γιος της Δήμητρας».[1] Το θεωνύμιοΔήμητρα παράγεται από το αρχαιοελληνικόΔημήτηρ / Δαμάτηρ / Δωμάτηρ, που είναι αβέβαιου ετύμου, αν και, σύμφωνα με το Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας του Μπαμπινιώτη, είναι βέβαιο ότι το δεύτερο συνθετικό του ονόματος περιέχει τη λέξη μήτηρ / μάτηρ, ενώ το πρώτο συνθετικό πρέπει να ταυτίζεται με τη λέξη δᾶ «γη», οπότε το όνομα θα εσήμαινε «μητέρα γη».[2][3]
Όνομα ιδιαίτερα δημοφιλές στον ελληνικό χώρο. Σε μια προσπάθεια στατιστικής αποτίμησης της συχνότητας των ελληνικών ονομάτων, το βαφτιστικόΔημήτριος εμφανίζεται ως το 6ο πιο συχνό όνομα (2ο ανάμεσα στα αντρικά). Αντίστοιχα, το Δήμητρα παρουσιάζεται ως το 15ο πιο συχνό όνομα (10ο ανάμεσα στα γυναικεία) και το Δημητρία ως το 438ο πιο συχνό όνομα (316ο ανάμεσα στα γυναικεία).[5]
Στο Lexicon of Greek Personal Names (LGPN, τμ. IV), σύμφωνα με το Θετίμα, το όνομα Δημήτριος καταγράφεται 3.325 φορές, κυρίως στο χώρο της Μακεδονίας. Πρωιμότερη βέβαιη μαρτυρία στην Αθήνα το 510 π.Χ. Τελευταία μαρτυρία στην Κρήτη τον 7ο αι. μ.Χ.[6]