Το δημοψήφισμα για το καταστατικό του Σάαρ έλαβε χώρα στο προτεκτοράτο του Σάαρλαντ στις 23 Οκτωβρίου 1955.[1] Το καταστατικό θα έκανε την επικράτεια ανεξάρτητο κράτος υπό τις διαταγές ενός ευρωπαίου επιτρόπου που θα διορίζεται από το Υπουργικό συμβούλιο της Δυτικής Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ θα παραμείνει σε οικονομική ένωση με τη Γαλλία.
Η απόρριψη της πρότασης από τους ψηφοφόρους πάρθηκε ως ένδειξη ότι θέλουν να ενταχθούν στην Δυτική Γερμανία.[2] Επομένως, στις 27 Οκτωβρίου 1956 η Γαλλία και η Δυτική Γερμανία υπέγραψαν την συμφωνία του Σάαρ που καθόριζε ότι το Σάαρλαντ θα έχει το δικαίωμα ένταξης στην Δυτική Γερμανία, όπως αναφέρεται στο άρθρο 23 του συντάγματός του. Το Σάαρλαντ προχώρησε και έγινε γερμανικό κρατίδιο στις 1 Ιανουαρίου 1957.[2]
Επιλογή | Ψήφοι | % |
---|---|---|
Υπέρ | 201.973 | 32.29 |
Κατά | 423.434 | 67.71 |
Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια | 15.725 | – |
Συνολικά | 641.132 | 100 |
Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι/συμμετοχή | 662.839 | 96.73 |
Πηγή: CVCE |
Εκλογική περιφέρεια | Υπέρ | Κατά | Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια | Σύνολο ψήφων | Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι | Προσέλευση | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ψήφοι | % | Ψήφοι | % | |||||
Σααρμπρύκεν | 30.858 | 39.10 | 48.063 | 60.90 | 1.531 | 80.452 | 83.369 | 96.50 |
Σααρμπρύκεν (επαρχία) | 48.523 | 30.68 | 109.659 | 69.32 | 3.339 | 161.521 | 166.349 | 97.10 |
Σάαρλουις | 36.074 | 34.63 | 68.094 | 65.37 | 3.590 | 107.758 | 111.260 | 96.85 |
Μέρτσιχ-Βάντερν | 16.980 | 32.67 | 34.991 | 67.33 | 1.691 | 53.662 | 55.661 | 96.41 |
Οτβάιλερ | 30.620 | 30.66 | 69.256 | 69.34 | 2.379 | 102.255 | 105.927 | 96.53 |
Ζανκτ Βέντελ | 12.200 | 24.56 | 37.484 | 75.44 | 1.266 | 50.950 | 52.824 | 96.45 |
Ζανκτ Ίνγκμπερτ | 15.866 | 37.39 | 26.573 | 62.61 | 1.104 | 43.543 | 45.287 | 96.15 |
Χόμπουργκ | 10.852 | 27.02 | 29.314 | 79.98 | 826 | 40.992 | 42.125 | 97.31 |
Συνολικά | 201.973 | 32.29 | 423.434 | 67.71 | 15.725 | 641.132 | 662.839 | 96.73 |
Πηγή: CVCE |