Διάδρομος προσγείωσης Σερονέρα

Αυτό το λήμμα τεκμηριώνεται κυρίως με πρωτογενείς πηγές. Παρακαλούμε βελτιώστε το προσθέτοντας δευτερογενείς ή τριτογενείς πηγές.
Διάδρομος προσγείωσης Σερονέρα
(Seronera Airstrip)
Άποψη από αέρος του διαδρόμου προσγείωσης Σερονέρα.
IATA: SEU – ICAO: HTSN
Σύνοψη
Τύπος αεροδρομίουΠολιτικό
ΙδιοκτήτηςΚυβέρνηση της Τανζανίας
ΔιαχειριστήςTanzania National Parks Authority (TANAPA)
Πόλη που εξυπηρετείΣερονέρα
ΤοποθεσίαΕθνικό Πάρκο Σερενγκέτι, Τανζανία
Υψόμετρο5,080 ft / 1,548 m
ΙστοσελίδαSeronera Airport
Διάδρομοι αεροδρομίου
Διάδρομος Μήκος Επιφάνεια
πόδια μέτρα
13 / 31 7,480 2,280 χαλίκι

Ο Διάδρομος προσγείωσης Σερονέρα (αγγλ.: Seronera Airstrip / σουαχ.: Uwanja mdogo wa Ndege wa Seronera) IATA: SEU και ICAO: HTSN, ένας από τους επτά της περιοχής[1] είναι ένας βασικός διάδρομος προσγείωσης στο Εθνικό Πάρκο Σερενγκέτι (Serengeti National Park). Ο διάδρομος προορίζεται για ελαφρά αεροσκάφη τσάρτερ μέχρι βάρους ενός Aerocommander.[2]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο διάδρομος προσγείωσης Σερονέρα, πρόκειται για τον παλαιότερο[ασαφές] διάδρομο προσγείωσης στο πάρκο του Σερενγκέτι. Οι επισκέπτες στο Σερενγκέτι ήταν λιγοστοί, έως ότου η East African Airways ξεκίνησε πτήσεις στα τέλη του 1957. Κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου δύο αεροσκάφη τύπου Dakota από το Ναϊρόμπι πετούσαν στη Σερονέρα εβδομαδιαία.[3]

Στις 1 Απριλίου 1961 δόθηκε άδεια στην East African Airways, εθνικό αερομεταφορέα Κένυας, Ουγκάντας και Τανζανίας, να εκτελεί δρομολόγια από και προς τη Σερονέρα με διάρκεια επτά χρόνων, οδηγώντας στην πρώτη αξιοποίηση του διαδρόμου για τακτικές επιβατικές πτήσεις.[4]

Αεροπορικές εταιρείες και προορισμοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τις παρελθούσες εταιρείες αναφέρεται η Caspair Ltd με έδρα το Ναϊρόμπι της Κένυα που προσέφερε αεροπορικές υπηρεσίες σε διάφορους προορισμούς στην Τανζανία, ανάμεσά τους και ο διάδρομος προσγείωσης της Σερονέρα μέχρι το 1985.[5] Με τη σειρά τους οι East African Airways από το 1968, που προσέφεραν αεροπορικές υπηρεσίες με πτήσεις αεροσκαφών τύπου Dacota.[6]

Σχετικές υπηρεσίες στην περίοδο 2016-2022 καταγράφονται να προσφέρουν οι:

Ατυχήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα πλαίσια της λειτουργίας του διαδρόμου έχουν συμβεί ατυχήματα. Το 1999 δικινητήριο αεροσκάφος τύπου Cessna 404, που ανήκε στην Northern Air συνετρίβη στην πλαγιά του όρους Μέρου, με αποτέλεσμα να βρουν τον θάνατο ο πιλότος και οι επιβάτες.[18] Στις 23 Σεπτεμβρίου 2019 ένα αεροσκάφος της Auric Air συνετρίβη λίγο έξω από τον διάδρομο Σερονέρα, κατά την απογείωση του, σκοτώνοντας και τους δύο επιβαίνοντες.[19][20]

Συλλογή φωτογραφιών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ο Τερματικός σταθμός του διαδρόμου προσγείωσης Σερονέρα.
    Ο Τερματικός σταθμός του διαδρόμου προσγείωσης Σερονέρα.
  • Τουρίστες που μόλις προσγειώθηκαν στο διάδρομο προσγείωσης Σερονέρα.
    Τουρίστες που μόλις προσγειώθηκαν στο διάδρομο προσγείωσης Σερονέρα.
  • Σταθμευμένο αεροπλάνο στο διάδρομο προσγείωσης Σερονέρα.
    Σταθμευμένο αεροπλάνο στο διάδρομο προσγείωσης Σερονέρα.
  • Σταθμευμένα αεροπλάνα στο διάδρομο προσγείωσης Σερονέρα.
    Σταθμευμένα αεροπλάνα στο διάδρομο προσγείωσης Σερονέρα.

Σημειώσεις — παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Mary Fitzpatrick· Ray Bartlett· David Else· Anthony Ham· Helena Smith (2018). Lonely Planet Tanzania. Lonely Planet. 
  2. ↑ Malcolm, Ross-Macdonald (1972). The World Wildlife Guide. Viking Press. σελ. 139. 
  3. ↑ Turner, Kay (1977). Serengeti Home. Random House Publishing Group. σελ. 187. ISBN 9780803781733. 
  4. ↑ Kenya Gazette. 21 Φεβρουαρίου 1961. 
  5. ↑ The Kenya Gazette - 26 Σεπ 1975, 1138
  6. ↑ The Community: East African Community Monthly Magazine, Information Office of the East African Community, 28
  7. ↑ «Flight Schedule» (PDF). Air Excel. 1 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2013. 
  8. ↑ Finke, Jens (2003). Tanzania. Rough Guides. σελ. 470. ISBN 9781848360754. 
  9. ↑ «Flight Schedule» (PDF). Auric Air. 16 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013. 
  10. ↑ The Northern Safari Circuit. Rough Guides. 2016. 
  11. ↑ «Flight Schedule» (PDF). Coastal Aviation. 16 Δεκεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2013. 
  12. ↑ Rough Guides (2015). The Rough Guide to Tanzania. Apa Publications. σελ. 344. ISBN 9781405380188. 
  13. ↑ «Flightlink: Flight Schedules and Fares 2022-2023». Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2022. 
  14. ↑ «Flight Schedule» (PDF). Regional Air. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2013. 
  15. ↑ Mary Fitzpatrick· Ray Bartlett· David Else· Anthony Ham· Helena Smith (2018). Lonely Planet Tanzania. Lonely Planet. ISBN 9781787018990. 
  16. ↑ «Flight Schedule». Safari Plus. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2013. 
  17. ↑ The Northern Safari Circuit (Rough Guides Snapshot Tanzania). Rough Guides. 2016. 
  18. ↑ «Doomed Pilot Warned Second Plane in Africa : Tanzania: Ten American tourists are confirmed dead in crash into volcano that also killed guide and pilot. Seven flying in another aircraft avert disaster». Los Angeles Times. 3 Σεπτεμβρίου 1999. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2022. 
  19. ↑ Noëth, Bart (23 Σεπτεμβρίου 2019). «Auric Air Services Cessna 208 Caravan crashes at the Seronera Airstrip, Tanzania». Aviation24.be (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2022. 
  20. ↑ Ranter, Harro. «ASN Aircraft accident Cessna 208B Grand Caravan EX 5H-AAM Seronera Airstrip (SEU)». aviation-safety.net. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2022. 

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]