Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1971

Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1971
Ημερομηνίες
Τελικός3 Απριλίου 1971
Διοργάνωση
Χώρος διεξαγωγήςGaiety Theatre
Δουβλίνο, Ιρλανδία
ΠαρουσιαστέςΜπερναντέτ Νι Γκαλκόιρ
Μουσική διεύθυνσηΚόλμαν Πέρς
ΣκηνοθέτηςΤομ ΜακΓκράθ
Εκτελεστικός επόπτηςΚλίφορντ Μπράουν
ΔιοργανωτήςRaidió Teilifís Éireann (RTÉ)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Ενδιάμεση πράξηBunratty Castle
Συμμετέχοντες
Αριθμός συμμετοχών18
Πρώτη εμφάνιση Μάλτα
Επιστρέφουν
ΑποχωρούνΚαμία
A coloured map of the countries of EuropeΣυμμετοχή της Πορτογαλίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ισπανίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Σαν Μαρίνο στη EurovisionΣυμμετοχή της Γαλλίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου στη EurovisionΣυμμετοχή της Ιρλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ισλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Βελγίου στη EurovisionΣυμμετοχή της Ολλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ελβετίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Γερμανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Δανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Μάλτας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ιταλίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Νορβηγίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Σουηδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Φινλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Εσθονίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Λετονίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Λιθουανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Σλοβακίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Αυστρίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Σλοβενίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ουγγαρίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Κροατίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης στη EurovisionΣυμμετοχή του Μαυροβουνίου στη EurovisionΣυμμετοχή της Σερβίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Αλβανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Βόρειας Μακεδονίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ελλάδας στη EurovisionΣυμμετοχή της Βουλγαρίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ρουμανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Μολδαβίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ουκρανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Λευκορωσίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ρωσίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Γεωργίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Αζερμπαϊτζάν στη EurovisionΣυμμετοχή της Τουρκίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Κύπρου στη EurovisionΣυμμετοχή του Ισραήλ στη EurovisionΣυμμετοχή του Μαρόκου στη EurovisionΣυμμετοχή του Λιχτενστάιν στη EurovisionΣυμμετοχή της Ανδόρας στη EurovisionΣυμμετοχή του Μονακό στη EurovisionΣυμμετοχή της Πολωνίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Τσεχίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Αρμενίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Λουξεμβούργου στη EurovisionLebanon in the Eurovision Song ContestTunisia in the Eurovision Song Contest
     Συμμετέχουσες χώρες     Χώρες που συμμετείχαν στο παρελθόν, αλλά όχι το 1971
Ψηφοφορία
Σύστημα ψηφοφορίαςΔύο μέλη κριτικής επιτροπής (ένα ηλικίας 16 έως 25 και το άλλο 25 έως 55) έδωσαν στα τραγούδια από έναν έως πέντε ψήφους.
Μηδέν βαθμοίΚαμία
Νικητής Μονακό
"Un banc, un arbre, une rue"
← 1970Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision1972 →

Ο 16ος Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision διεξήχθη στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας στις 3 Απριλίου 1971. Νικήτρια χώρα για πρώτη και μοναδική φορά στην ιστορία του διαγωνισμού αναδείχθηκε το Μονακό με 128 πόντους με το τραγούδι "Un banc,un arbre,un rue" που το ερμήνευσε η Severine. Την 2η θέση κατέλαβε η Ισπανία και την 3η θέση η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Δυτικής Γερμανίας. Εκείνη τη χρονιά έκανε ντεμπούτο η Μάλτα και επέστρεψαν η Νορβηγία, η Σουηδία, η Φινλανδία, η Πορτογαλία και η Αυστρία. Η Δανία δεν συμμετείχε.

Το Θέατρο Γκέιτι στο Δουβλίνο, όπου διεξήχθη ο διαγωνισμός του 1971.

Ο διαγωνισμός διεξήχθη στο Θέατρο Γκέιτι του Δουβλίνου, πρωτεύουσας της Ιρλανδικής Δημοκρατίας.[1][2] Ήταν η πρώτη φορά που ο διαγωνισμός έγινε στην Ιρλανδία.

Για πρώτη φορά ζητήθηκε από κάθε τηλεοπτικό φορέα να προβάλει τηλεοπτικά όλα τα τραγούδια που έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό προτού διεξαχθεί ο μεγάλος, ζωντανός τελικός. Στο βίντεο του Βελγίου που προβλήθηκε σε προεπισκόπηση οι Nicole & Hugo ερμήνευαν το τραγούδι "Goeiemorgen, morgen", όμως η Nicole αρρώστησε ξαφνικά λίγες ημέρες πριν τον τελικό του διαγωνισμού, με αποτέλεσμα να αντικατασταθούν οι ερμηνευτές του από τους Ζακ Ρεϊμόν και Λιλί Καστέλ. Η τελευταία, σύμφωνα με πληροφορίες δεν είχε τον χρόνο ούτε να βρει το κατάλληλο φόρεμα για την ερμηνεία.

Το BBC ανησύχησε για τις πιθανές αντιδράσεις του ακροατηρίου στο τραγούδι εξαιτίας των ταραχών που σοβούσαν στη Βόρεια Ιρλανδία. Έτσι, η επιλογή της τραγουδίστριας βασίστηκε στο γεγονός ότι ήταν δημοφιλής σε αμφότερα το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Βόρεια Ιρλανδία. Παρ' όλ' αυτά, η τραγουδίστρια δέχτηκε απειλές για τη ζωή της από τον ΙΡΑ, επειδή εκπροσώπησε το Ηνωμένο Βασίλειο.

Για πρώτη φορά συγκροτήματα αποτελούμενα από ως και 6 μέλη επιτράπηκε να λάβουν μέρος, με τον κανονισμό που ίσχυε στους προηγούμενους διαγωνισμούς (οι ερμηνείες έπρεπε να είναι ή σόλο ή ντουέτα) να καταργείται.[3]

Ήταν η δεύτερη έγχρωμη μετάδοση στο εξωτερικό της ιρλανδικής ραδιοτηλεόρασης RTÉ. Εκτός από την Ιρλανδία, ο διαγωνισμός μεταδόθηκε επίσης στις ΗΠΑ και στο Χονγκ Κονγκ αρκετές ημέρες αργότερα.

Μέθοδος ψηφοφορίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στον διαγωνισμό του 1971 εισήχθη ένα νέο σύστημα ψηφοφορίας. Κάθε χώρα είχε δύο μέλη στην κριτική της επιτροπή, από τα οποία το ένα ήταν ηλικίας από 16 ως 25 ετών και το άλλο ήταν από 26 ως και 55 ετών.Το κάθε μέλος έδινε από 1 ως 5 πόντους σε κάθε τραγούδι αμέσως μετά την ερμηνεία του (εκτός από το τραγούδι της δικής τους χώρας, το οποίο δεν επιτρεπόταν να ψηφίσουν) και οι βαθμοί συγκεντρώνονταν και καταμετρούνταν αμέσως μετά τη βαθμολογία. Οι κριτικές επιτροπές παρακολούθησαν το πρόγραμμα στην τηλεόραση από έναν χώρο στα παρασκήνια του θεάτρου και στη συνέχεια εμφανίστηκαν στη σκηνή για να επιβεβαιώσουν τα αποτελέσματά τους. Η μέθοδος εκείνη παρουσίαζε ένα μικρό πρόβλημα, καθώς τα μέλη των κριτικών επιτροπών είχαν την τάση να δίνουν μόνο έναν ή δύο πόντους.[3] Ωστόσο, το σύστημα εκείνο εφαρμόστηκε και στους διαγωνισμούς των ετών 1972 και 1973.

Χώρες που έλαβαν μέρος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μάλτα έκανε την πρώτη της εμφάνιση στον διαγωνισμό, ενώ η Αυστρία, η Φινλανδία, η Νορβηγία, η Πορτογαλία και η Σουηδία επανήλθαν στον διαγωνισμό έπειτα από σύντομη απουσία. Έτσι, ο συνολικός αριθμός των συμμετοχών ανήλθε σε 18.

Διευθυντές ορχηστρών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για κάθε τραγούδι υπήρχε ένας μαέστρος, ο οποίος διηύθυνε την ορχήστρα.[4]

Καλλιτέχνες που επέστρεψαν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δύο καλλιτέχνες επέστρεψαν στον διαγωνισμό το 1971. Ήταν η Κάτια Εμπστάιν που εκπροσώπησε τη Γερμανία για δεύτερη συνεχή χρονιά, και ο Ζακ Ρεϊμόν, ο οποίος είχε εκπροσωπήσει το Βέλγιο το 1963.

Σειρά Χώρα Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα[5][6] Θέση Βαθμοί
01 Αυστρία Μαριάνε Μεντ "Musik" Βιενέζικα 16 66
02 Μάλτα Τζο Γκρεκ "Marija l-Maltija" Μαλτέζικα 18 52
03 Μονακό Séverine "Un banc, un arbre, une rue" Γαλλικά 1 128
04 Ελβετία Peter, Sue και Marc "Les illusions de nos vingt ans" Γαλλικά 12 78
05 Γερμανία Κάτια Εμπστάιν "Diese Welt" Γερμανικά 3 100
06 Ισπανία Καρίνα "En un mundo nuevo" Ισπανικά 2 116
07 Γαλλία Σερζ Λαμά "Un jardin sur la terre" Γαλλικά 10 82
08 Λουξεμβούργο Μονίκ Μελσέν "Pomme, pomme, pomme" Γαλλικά 13 70
09 Ηνωμένο Βασίλειο Κλοντάου Ρότζερς "Jack In The Box" Αγγλικά 4 98
10 Βέλγιο Λιλί Καστέλ & Ζακ Ρεϊμόν "Goeiemorgen, morgen" Ολλανδικά 14 68
11 Ιταλία Μάσιμο Ρανιέρι "L'amore è un attimo" Ιταλικά 5 91
12 Σουηδία Family Four "Vita vidder" Σουηδικά 6 85
13 Ιρλανδία Άντζελα Φάρελ "One Day Love" Αγγλικά 11 79
14 Ολλανδία Saskia & Serge "Tijd" Ολλανδικά 7 85
15 Πορτογαλία Τονίτσα "Menina do alto da serra" Πορτογαλικά 9 83
16 Γιουγκοσλαβία Κρούνοσλαβ Σλάμπινακ "Tvoj dječak je tužan" (Твој дјечак је тужан) Σερβο-Κροάτικα 15 68
17 Φινλανδία Μάρκου Άρο & Koivistolaiset "Tie uuteen päivään" Φινλανδικά 8 84
18 Νορβηγία Χάνε Κρογκ "Lykken er" Νορβηγικά 17 65

Πίνακας βαθμολογίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Ολλανδοί Saskia & Serge τερμάτισαν έκτοι με το τραγούδι "Tijd".
Results
Συνολικά Αυστρία Μάλτα Μονακό Ελβετία Γερμανία Ισπανία Γαλλία Λουξεμβούργο Ηνωμένο Βασίλειο Βέλγιο Ιταλία Σουηδία Ιρλανδία Ολλανδία Πορτογαλία Γιουγκοσλαβία Φινλανδία Νορβηγία
Οι διαγωνιζόμενοι Αυστρία 66 3 5 2 7 2 3 2 3 3 6 4 6 3 5 4 3 5
Μάλτα 52 4 2 2 3 5 3 2 3 4 4 2 4 5 2 2 3 2
Μονακό 128 4 5 10 10 2 8 4 8 10 4 10 9 9 8 10 7 10
Ελβετία 78 5 5 4 6 2 6 2 6 3 7 4 5 5 6 4 4 4
Γερμανία 100 6 5 7 6 8 8 2 6 7 6 6 5 5 7 7 5 4
Ισπανία 116 4 8 10 5 7 10 4 7 4 5 6 9 6 7 7 9 8
Γαλλία 82 3 2 8 8 5 5 2 5 3 4 4 6 9 5 5 3 5
Λουξεμβούργο 70 2 7 6 3 2 4 5 6 3 3 2 5 3 6 4 5 4
Ηνωμένο Βασίλειο 98 4 8 8 6 5 2 8 4 8 3 5 7 5 7 6 6 6
Βέλγιο 68 3 2 5 4 2 2 5 2 6 3 5 4 6 6 3 6 4
Ιταλία 91 4 6 9 8 6 6 9 2 6 2 7 6 2 3 8 2 5
Σουηδία 85 7 4 4 9 4 2 5 2 5 6 6 3 9 3 6 4 6
Ιρλανδία 79 7 6 6 3 4 5 7 2 6 3 6 2 5 4 5 4 4
Ολλανδία 85 6 2 6 5 4 5 7 2 5 2 2 6 5 9 5 6 8
Πορτογαλία 83 4 3 6 2 5 10 8 5 6 4 4 2 3 5 6 5 5
Γιουγκσλαβία 68 6 2 4 2 7 6 6 2 3 2 5 2 5 4 4 3 5
Φινλανδία 84 4 4 4 4 4 3 4 2 10 10 2 4 6 3 8 6 6
Νορβηγία 65 3 3 6 4 2 2 5 2 7 6 2 2 7 2 5 4 3

Περισσότεροι βαθμοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
N. Συμμετέχων Χώρα που ψήφισε
8 Μονακό Βέλγιο, Γερμανία, Ιρλανδία, Ολλανδία, Νορβηγία, Σουηδία, Ελβετία, Γιουγκοσλαβία
5 Ισπανία Φινλανδία, Γαλλία, Ιρλανδία, Μάλτα, Μονακό
2 Φινλανδία Βέλγιο, Ηνωμένο Βασίλειο
Πορτογαλία Λουξεμβούργο, Ισπανία
Σουηδία Αυστρία, Ολλανδία
1 Γαλλία Ολλανδία
Ιρλανδία Αυστρία
Ολλανδία Πορτογαλία
Ηνωμένο Βασίλειο Μάλτα
Ελβετία Ιταλία

Διεθνείς μεταδόσεις και ψηφοφορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τη σειρά με την οποία δόθηκαν οι βαθμολογίες στη διάρκεια του διαγωνισμού του 1971, όπως και το πρόσωπο που εκφωνούσε τις ψήφους ανά χώρα. Επίσης, ο κάθε εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας έστειλε επίσης έναν παρουσιαστή για τον διαγωνισμό, ώστε να καλύψει τον διαγωνισμό στη δική του γλώσσα.[3]

Σειρά βαθμολογίας Χώρα Εκπρόσωποι βαθμών Παρουσιαστής Φορέας μετάδοσης
01 Αυστρία Μπέατριξ Νόιντλινγκερ και Γιόχεν Λίμπεν Ερνστ Γκρίσεμαν FS1
Χούμπερτ Γκαϊσμπάουερ Hitradio Ö3
02 Μάλτα Σπίρο Σιλάτο και Γκαετάν Άμπελα[7] Βίκτορ Ακιλίνα[7] MTV
TBC TBC
03 Μονακό TBC Ζορζ ντε Κον Télé Monte Carlo
TBC TBC
04 Ελβετία TBC Τέοντορ Χάλερ TV DRS
Ζορζ Αρντί TSR
Τζοβάνι Μπερτίνι TSI
TBC TBC
05 Γερμανία TBC Χανς Βέρες ARD Deutsches Fernsehen
Βολφ Μίτλερ Deutschlandfunk/Bayern 2
06 Ισπανία Νοέλια Αφόνσο και Φρανθίσκο Μανταριάγκα Χοακίν Πρατ TVE1
Μιγκέλ ντε λος Σάντος Primer Programa RNE
07 Γαλλία TBC Ζορζ ντε Κον Deuxième Chaîne ORTF[8]
TBC France Inter
08 Λουξεμβούργο TBC Ζακ Ναβαντίκ Télé-Luxembourg
Καμίλο Φέλγκεν RTL Radio
09 Ηνωμένο Βασίλειο Γκέι Λόου και Τζέρεμι Πάτερσον-Φοξ[9] Ντέιβ Λι Τρέιβις BBC1[10]
Τέρι Ουόγκαν BBC Radio 1[11]
Τζον Ράσελ British Forces Radio[12]
10 Βέλγιο TBC Χέρμαν Βέρελστ BRT
Ζανίν Λαμπότ RTB
Ναντ Μπερτ BRT Radio 1
Αντρέ Αγκόν RTB La Première
11 Ιταλία TBC Ρενάτο Ταλιάνι Programma Nazionale
Ρενάτο Ταλιάνι Secondo Programma Radio
12 Σουηδία Εύα Μπλόμκβιστ και Πούτε Βίκμαν [13] Έκε Στρέμερ SR TV1[13]
Ούρσουλα Ρίχτερ SR P3[13]
13 Δημοκρατία της Ιρλανδίας TBC Νόελ Άντριους RTÉ Television
Κέβιν Ρος Radio Éireann[14]
14 Ολλανδία Γιος Κλέμπερ Πιμ Γιάκομπς Nederland 1[15]
TBC TBC
15 Πορτογαλία Πέντρο Αλμπεργκαρία και Λουίς Φιλίπε Κόστα[16] Ενρίκε Μέντες RTP1[16]
TBC RDP Antena 1
16 Γιουγκοσλαβία Μίσο Κούκιτς και Ζόραν Κρεζίσνικ [17] Μίλοβαν Ίλιτς Televizija Beograd
Όλιβερ Μλάκαρ Televizija Zagreb
Τόμαζ Τέρτσεκ Televizija Ljubljana
TBC TBC
17 Φινλανδία Μάρκου Βεϊγιαλάνεν και Βιένο Κέκονεν[18] Χάικι Σέπαλα YLE TV1
Πόπε Μπεργκ YLE Radio 1
18 Νορβηγία Στεν Φρέντρικσεν και Λιβ Ούστερουντ Σβέρε Κριστόφερσεν NRK
Έρικ Χέιερνταλ NRK P1
- Ελλάδα (Μη συμμετέχουσα χώρα) Μακώ Γεωργιάδου ΕΙΡΤ
- Ισλανδία (Μη συμμετέχουσα χώρα) TBC RÚV
  1. «The Growth and Development of Dublin». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 30 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2010. 
  2. «Primate City Definition and Examples». Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2009. 
  3. 3,0 3,1 3,2 «Eurovision Song Contest 1971». European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2010. 
  4. «And the conductor is...». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2013. 
  5. «Eurovision Song Contest 1971». The Diggiloo Thrush. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2012. 
  6. «Eurovision Song Contest 1971». 4Lyrics.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  7. 7,0 7,1 "It was all in the game", Fred Barry, Times of Malta, 7 Απριλίου 1971
  8. Masson, Christian. «1971 – Dublin» (στα Γαλλικά). Songcontest.free.fr. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  9. "Dubliner Jury bestochen?", Hamburger Abendblatt, 6 Απριλίου 1971
  10. «Grand Final: 1971, Eurovision Song Contest». BBC. 
  11. «Wogan quits Eurovision role». BBC News. 5 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2011. 
  12. Roxburgh, Gordon (2014). Songs For Europe – The United Kingdom at the Eurovision Song Contest Volume Two: The 1970's. UK: Telos Publishing. σελ. 54. ISBN 978-1-84583-065-6. 
  13. 13,0 13,1 13,2 Leif Thorsson (2006). elodifestivalen genom tiderna [Melodifestivalen through time]. Stockholm: Premium Publishing AB. σελ. 88. ISBN 91-89136-29-2. 
  14. «RTÉ Stills Library». RTÉ Archives. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  15. «Nederlandse televisiecommentatoren bij het Eurovisie Songfestival» (στα Ολλανδικά). Eurovision Artists. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2010. 
  16. 16,0 16,1 "A África também vai ver o Grande Prémio da Eurovisão", Diário de Lisboa, 3-4-1971
  17. Vladimir Pinzovski
  18. Zitting, Marianne (27 Ιουνίου 2010). «Muistathan: Eurovision laulukilpailu 1971» (στα Φινλανδικά). Viisukuppila. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]