Διαδηλώσεις στη Βραζιλία (2013) | |||
---|---|---|---|
![]() Διαδηλωτές στο Εθνικό Κονγκρέσο, στον "Οίκο του Λαού" στη Βραζιλία, 17 Ιουνίου. | |||
Τόπος | Πάνω από 100 πόλεις στη Βραζιλία και πόλεις με βραζιλιάνικη διασπορά | ||
Αίτια | Αύξηση εισιτηρίων, κοινωνικές αδικίες, διαφθορά, ανεργία κ.ά. | ||
Κατάσταση | Κυλιόμενη | ||
Αριθμός | |||
| |||
Απολογισμός | |||
Απώλειες | 10+ νεκρoί[2] | ||
Τραυματίες | 250[3] | ||
Συλλήψεις | 651[3] | ||
![]() | |||
δεδομένα ( ) |
Οι διαδηλώσεις στη Βραζιλία τον Ιούνιο του 2013 υπήρξαν μαζικές διαμαρτυρίες σε μεγάλες πόλεις της χώρας, με αφορμή την αύξηση των τιμών των εισιτηρίων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς[4][5][6][7], αλλά και με γενικότερα αίτια που αφορούσαν την κοινωνικοοικονομική κατάσταση στη χώρα, το κόστος ζωής και τη διαφθορά. Οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν από το Σάο Πάολο στις αρχές Ιουνίου. Απέκτησαν αμέσως μεγάλη δημοσιότητα παγκοσμίως, καθώς συνέπεσαν με την έναρξη του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών εκείνης της χρονιάς, που πραγματοποιούταν εκείνη την περίοδο στη χώρα, έναν χρόνο πριν από την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου του 2014.
Κύριος διοργανωτής των διαδηλώσεων υπήρξε το κίνημα Movimento Passe Livre, που ζητούσε την υιοθέτηση ελεύθερων κομίστρων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Οι διαμαρτυρίες έλαβαν αμέσως μαζική υποστήριξη, χάρη και στη συμβολή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης[8]. Οι διαδηλώσεις επεκτάθηκαν από το Σάο Πάολο σε πάνω από 100 πόλεις της χώρας, ενώ διαμαρτυρίες πραγματοποιήθηκαν από Βραζιλιάνους και στο εξωτερικό. Υπολογίζεται πως πάνω από 2 εκατομμύρια άνθρωποι έλαβαν μέρος στις διαδηλώσεις.
Η αντίδραση της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης της Βραζιλίας, η οποία είδε τη συγκυρία της έναρξης των διαδηλώσεων με την διεξαγωγή του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών ως αρνητική προβολή της χώρας στον κόσμο, υπήρξε δυναμική. Εκατοντάδες συλλήψεις πραγματοποιήθηκαν από τις Αρχές ενώ κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων καταγράφηκαν περιπτώσεις αστυνομικής βίας, που οδήγησε σε νέες μεγαλύτερες διαμαρτυρίες. Κατά τις διαδηλώσεις πάνω από 10 άτομα έχασαν τη ζωή τους[9][10][11], σε περιστατικά βίας, ενώ υπήρξαν εκατοντάδες τραυματίες.
Ο κύριος και δυναμικότερος όγκος των διαδηλώσεων πραγματοποιήθηκε τον μήνα Ιούνιο. Μέχρι τα μέσα του Ιουνίου οι διαδηλώσεις είχαν μετατραπεί στις πιο μαζικές διαμαρτυρίες στη χώρα από την περίοδο του 1992, όταν είχαν πραγματοποιηθεί μαζικές διαδηλώσεις κατά του προέδρου Φερνάντο Κολόρ ντε Μέλο. Οι διαμαρτυρίες συνεχίστηκαν καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους, μετατοπίζοντας ωστόσο το βάρος σε πιο κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, με αφορμή την προετοιμασία και τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014, οδηγώντας τελικά στις διαδηλώσεις εναντίον του Μουντιάλ που πραγματοποιήθηκαν το 2014.