Διαστημικό Κέντρο Ουτσινούρα

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020.
Πύραυλος τύπου Mι-5 στο Διαστημικό Κέντρο Ουτσινούρα τον Φεβρουάριο του 2000

Το Διαστημικό Κέντρο Ουτσινούρα(内之浦宇宙空間観測所, Uchinoura Uchū Kūkan Kansokusho) είναι βάση διαστημικών εκτοξεύσεων που βρίσκεται κοντά στην πόλη Κιμοτσούκι (μέρος της οποίας ήταν η συγχωνευθείσα ομώνυμη κωμόπολη Ουτσινούρα), στον Νομό Καγκοσίμα της Ιαπωνίας. Μέχρι το 2003, οπότε ιδρύθηκε η Ιαπωνική Αεροδιαστημική Εξερευνητική Υπηρεσία (JAXA), το κέντρο αποκαλείτο Διαστημικό Κέντρο Καγκοσίμα (鹿児島宇宙空間観測所). Οι γεωγραφικές συντεταγμένες του είναι πλάτος 31°15΄ Βόρειο και μήκος 131°05΄ Ανατολικό.

Μέχρι το 2006 και την απόσυρση των πυραύλων τύπου Μ-5, όλοι οι επιστημονικοί τεχνητοί δορυφόροι της Ιαπωνίας εκτοξεύονταν από το κέντρο αυτό. Συνεχίζει να χρησιμοποιείται για υποτροχιακές εκτοξεύσεις, όπως και για τον πύραυλο-φορέα Έψιλον. Το κέντρο διαθέτει μεγάλες παραβολοειδείς κεραίες (διαμέτρου 20 και 34 μέτρων) για την τηλεπικοινωνία με διαπλανητικά μη επανδρωμένα σκάφη.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Διαστημικό Κέντρο Καγκοσίμα ιδρύθηκε τον Φεβρουάριο του 1962 στην ακτή του Ειρηνικού Ωκεανού με σκοπό την εκτόξευση μεγάλων πυραύλων με διαστημικά σκάφη ως ωφέλιμα φορτία. Πριν από την κατασκευή του, οι πρώτες δοκιμαστικές εκτοξεύσεις ιαπωνικών πυραύλων («Πύραυλος-μολύβι», «Πύραυλος-μωρό» και Κάππα) έγιναν στην πρωτοποριακή εγκατάσταση πυραυλικών δοκιμών «Άκιτα», από τα μέσα της δεκαετίας του 1950. Οι πρόοδοι στην ανάπτυξη μεγαλύτερων πυραύλων απαιτούσαν όμως μία τοποθεσία με πιο εκτεταμένη κενή περιοχή για τυχόν πτώσεις των πυραύλων από ό,τι η στενή Θάλασσα της Ιαπωνίας. Μετά την εξέταση διάφορων υποψήφιων θέσεων, επιλέχθηκε η κωμόπολη Ουτσινούρα στον Νομό Καγκοσίμα, με ακτή προς τον ανοικτό Ειρηνικό. Εκ πρώτης όψεως η θέση δεν φαίνεται πολύ καλή, καθώς η περιοχή είναι λοφώδης και όχι επίπεδη. Ωστόσο, η δημιουργία ενός τεχνητού επίπεδου οροπεδίου μεγιστοποιεί τη χρήση του εδάφους.

Μετά τον λεγόμενο «Πύραυλο-μωρό», στους πυραύλους-φορείς που κατασκεύαζε η Ιαπωνία άρχισαν να δίνονται ονόματα γραμμάτων από το ελληνικό αλφάβητο, δηλαδή Άλφα, Βήτα, Κάππα, Ωμέγα, Λάμδα και Μι. Η εξέλιξη ήταν προς την κατεύθυνση πιο μεγάλων και πιο σύνθετων πυραύλων.

Οι δοκιμές εκτοξεύσεων των πυραύλων Κ, Λ και Λ-4 στο Διαστημικό Κέντρο Καγκοσίμα κατέστησαν δυνατές τις αποστολές μικρών δορυφόρων. Παράλληλα, εξελισσόταν το πρόγραμμα του μεγαλύτερου τύπου πυραύλων, του Μι. Μετά από 4 αποτυχημένες εκτοξεύσεις, ένας δοκιμαστικός τεχνητός δορυφόρος τέθηκε με επιτυχία σε τροχιά στις 11 Φεβρουαρίου 1970 πάνω σε έναν πύραυλο τύπου Λ 4S-5. Ο δορυφόρος αυτός, ο Οσούμι, που πήρε το όνομά του από μία χερσόνησο στον Νομό Καγκοσίμα, υπήρξε ο πρώτος δορυφόρος της Ιαπωνίας που τέθηκε σε τροχιά. Μετέπειτα βελτιώσεις των πυραύλων Μι κατέστησαν δυνατές τις εκτοξεύσεις επιστημονικών δορυφόρων με ρυθμό μία ανά έτος. Η ανάπτυξη του πυραύλου Μι-5 (M-V) έδωσε την επιτυχημένη εκτόξευση του επιστημονικού τεχνητού δορυφόρου ραδιοαστρονομίας MUSES-B (HALCA), τον Φεβρουάριο του 1997, όπως και της αποστολής MUSES-C (Χαγιαμπούσα), τον Μάιο του 2003.

Τον Σεπτέμβριο του 2013 έγινε από το Διαστημικό Κέντρο Ουτσινούρα η πρώτη εκτόξευση του πυραύλου Έψιλον με τον μικρό ερευνητικό δορυφόρο Χισάκι. Συνολικά από το Διαστημικό αυτό Κέντρο έχουν γίνει περισσότερες από 400 εκτοξεύσεις πυραύλων, με περισσότερους από τριάντα δορυφόρους και άλλες διαστημικές αποστολές.

Εξέδρες εκτοξεύσεων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Κάππα
  • Λάμβδα
  • Μι
  • Mι-V
  • Προσωρινή

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]