Διαφυλετικός γάμος

Πολυφυλετική ευρωπαϊκή οικογένεια που περπατά στο πάρκο και κρατά μικρές σημαίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα χέρια της

Διαφυλετικός γάμος είναι ο γάμος που περιλαμβάνει συζύγους που ανήκουν σε διαφορετικές φυλές ή φυλετικές εθνότητες.

Στο παρελθόν, τέτοιοι γάμοι ήταν παράνομοι στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Ναζιστική Γερμανία και στη Νότια Αφρική της εποχής του Απαρτχάιντ ως επιμιξία. Το 1960, ο διαφυλετικός γάμος απαγορεύτηκε με νόμο σε 31 πολιτείες των ΗΠΑ. Έγινε νόμιμη σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες το 1967, μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών υπό τον Ανώτατο Δικαστή Ερλ Ουόρεν στην υπόθεση Λόβινγκ εναντίον Βιρτζίνια, η οποία έκρινε ότι οι περιορισμοί που βασίζονται στη φυλή στους γάμους, όπως ο νόμος κατά της ισότητας στην πολιτεία της Βιρτζίνια, παραβίαζαν τη Ρήτρα Ίσης Προστασίας (που εγκρίθηκε το 1868) του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών.[1][2]

Επιπλοκές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια μελέτη του 2008 από την Τζένιφερ Μπράτερ και τη Ρόζαλιντ Κινγκ που διεξήχθη για λογαριασμό του Education Resources Information Center εξέτασε εάν η υπέρβαση των φυλετικών ορίων αύξανε τον κίνδυνο διαζυγίου. Οι συγκρίσεις μεταξύ των συζύγων αποκάλυψαν ότι, συνολικά, τα διαφυλετικά ζευγάρια έχουν υψηλότερα ποσοστά διαζυγίων, ιδιαίτερα για εκείνα που παντρεύτηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Μια μελέτη του 2009 από τους Γιουαντίνγκ Ζανγκ και Τζένιφερ φαν Χόοκ διαπίστωσε επίσης ότι τα διαφυλετικά ζευγάρια διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο διαζυγίου.[3]

Ένα σταθερό εύρημα αυτής της έρευνας είναι ότι το φύλο σχετίζεται σημαντικά με τον κίνδυνο διαζυγίου. Οι διαφυλετικοί γάμοι με λευκή γυναίκα έχουν υψηλότερο κίνδυνο διαζυγίου, σε σύγκριση με τους διαφυλετικούς γάμους που περιλαμβάνουν Ασιάτισσες ή μαύρες γυναίκες.[4][5]

Σύμφωνα με τους συγγραφείς Στέλλα Τινγκ-Τούμεϊ και Τένζιν Ντόρτζι, ο αυξημένος κίνδυνος διαζυγίου που παρατηρείται σε ζευγάρια με λευκή σύζυγο μπορεί να σχετίζεται με μειωμένη υποστήριξη από μέλη της οικογένειας και φίλους. Σημειώνουν ότι οι λευκές γυναίκες θεωρούνταν «χωρίς τα προσόντα» από τα μη λευκά πεθερικά τους να αναθρέψουν και να μεγαλώσουν παιδιά μικτής φυλής, λόγω της έλλειψης εμπειρίας τους στην «πλοήγηση στην αμερικανική κουλτούρα ως μειονότητα». Μια μελέτη του 2018 από την Τζένιφερ Μπράτερ και την Έλεν Γουάιτχεντ διαπίστωσε ότι οι λευκές γυναίκες με παιδιά μικτής φυλής ήταν λιγότερο πιθανό να λάβουν οικογενειακή υποστήριξη από ότι οι μη λευκές γυναίκες με παιδιά μικτής φυλής.[6]

Σε μια μελέτη, οι λευκές γυναίκες παντρεμένες με μαύρους άνδρες είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναφέρουν περιστατικά φυλετικών διακρίσεων σε δημόσιο χώρο, όπως κατώτερη εξυπηρέτηση σε εστιατόρια, σε σύγκριση με άλλα διαφυλετικά ζευγάρια.[7] Τέτοιοι επιζήμιοι παράγοντες μπορεί να θέτουν αυτούς τους γάμους σε αυξημένο κίνδυνο διαζυγίου.[5]

Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2008 ανέφερε χαμηλότερο κίνδυνο διαζυγίου για γάμους μεταξύ των εθνικοτήτων μεταξύ ισπανόφωνων και λευκών μη ισπανόφωνων. Ωστόσο, μια άλλη μελέτη, που δημοσιεύθηκε το 2011, διαπίστωσε ότι αυτοί οι επιμικτοί γάμοι είχαν αυξημένο κίνδυνο διαζυγίου. Το φύλο βρέθηκε να σχετίζεται με την πιθανότητα διαζυγίου, με τους γάμους που περιλαμβάνουν λευκές γυναίκες και ισπανόφωνους άνδρες να έχουν τον υψηλότερο κίνδυνο διαζυγίου.[8]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Loving v. Virginia». Oyez. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2019. 
  2. ↑ «Loving v. Virginia». LII / Legal Information Institute. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2019. 
  3. ↑ Zhang, Yuanting; Van Hook, Jennifer (2009). «Marital Dissolution Among Interracial Couples». Journal of Marriage and Family 71 (1): 95–107. doi:10.1111/j.1741-3737.2008.00582.x. PMID 25284887. PMC 4183451. https://archive.org/details/sim_journal-of-marriage-and-family_2009-02_71_1/page/95. 
  4. ↑ Cheung, Fanny M.· Halpern, Diane F. (6 Αυγούστου 2020). The Cambridge Handbook of the International Psychology of Women (στα Αγγλικά). Cambridge University Press. σελ. 980. ISBN 978-1-108-60218-1. Bratter and King (2009) examined whether crossing racial boundaries increases the risk of divorce. They compared the likelihood of divorce for same race couples to interracial couples and found that interracial couples (particularly those who married in the 1980s) have higher rates of divorce. In addition, white female/black male and white female/Asian male marriages were more prone to divorce than were white/white couples. Couples with non-white females/white males and Hispanic/non-Hispanic individuals had lower rates of divorce. Gender appears to play a role, such that white female/non-white male marriages are at a greater risk for divorce. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Ting-Toomey, Stella· Dorjee, Tenzin (23 Αυγούστου 2018). Communicating Across Cultures, Second Edition (στα Αγγλικά). Guilford Publications. σελίδες 364–365. ISBN 978-1-4625-3652-8. Moving beyond interracial–interethnic communication styles and response to transgressions, Bratter and King (2008) used data from the 2002 National Survey of Familial Growth to examine divorce rates for interracial couples. The study revealed that, overall, interracial couples have higher rates of divorce, particularly for those marrying during the late 1980s. Compared to same-race white-white couples, they found that Black male–White female marriages and Asian male–White female marriages were more prone to divorce. Interestingly, those involving white male-non-white female marriages and Hispanic-non-Hispanic marriages tended toward lower risks of divorce. Researchers continue to focus on understanding these more fragile interracial marriages. While they cannot conclude that race is the cause per se of divorce, it does seem to be associated with higher risk of divorce or separation (Zhang and Van Hook, 2009). One notable finding is that there is a consistent elevated divorce rate for white females in interracial marriages. ... This distinctive couple type may experience added stress owing to negative reactions from strangers and diminished support from family and friends. Yancey (2007) notes that white females reported encountering more racial incidents with their black husbands and greater hostilities from families and friends as compared to other racial pairings.  
  6. ↑ Bratter, Jenifer L.; Whitehead, Ellen M. (August 2018). «Ties That Bind? Comparing Kin Support Availability for Mothers of Mixed‐Race and Monoracial Infants» (στα αγγλικά). Journal of Marriage and Family 80 (4): 951–962. doi:10.1111/jomf.12485. ISSN 0022-2445. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/jomf.12485. 
  7. ↑ Yancey, George (1 May 2007). «Experiencing Racism: Differences in the Experiences of Whites Married to Blacks and Non-Black Racial Minorities». Journal of Comparative Family Studies 38 (2): 197–213. doi:10.3138/jcfs.38.2.197. ISSN 0047-2328. https://utpjournals.press/doi/abs/10.3138/jcfs.38.2.197. 
  8. ↑ Roy, Roudi Nazarinia· Rollins, Alethea (12 Δεκεμβρίου 2018). Biracial Families: Crossing Boundaries, Blending Cultures, and Challenging Racial Ideologies (στα Αγγλικά). Springer. σελ. 99. ISBN 978-3-319-96160-6. For example, interracial couples that consist of White female/Black male and White female/Asian male were more likely to divorce than White/White couples (Bratter & King, 2008). White/Latino marriages were also at a higher risk for marital dissolution than homogenous Latino marriages, with Latino husband/white wife intermarriages at the highest risk (Fu and Wolfganger, 2011). 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]