Διεθνές Αεροδρόμιο Λούμπλιν

Διεθνές Αεροδρόμιο Λούμπλιν
Διεθνές Αεροδρόμιο Λούμπλιν; Port Lotniczy Lublin
	IATA: LUZ – ICAO: EPLB
Σύνοψη
Τύπος αεροδρομίου	Δημόσιο
Πόλη που εξυπηρετεί	Λούμπλιν, Πολωνία
Τοποθεσία	Σφίντνικ, Πολωνία
Έναρξη λειτουργίας	17 Δεκεμβρίου 2012
Υψόμετρο	193 m / 633 ft
Συντεταγμένες	51°14′25.00″N 022°42′49.00″E / 51.2402778°N 22.7136111°EΣυντεταγμένες: 51°14′25.00″N 022°42′49.00″E / 51.2402778°N 22.7136111°E
Ιστοσελίδα	airport.lublin.pl
Χάρτης
	LUZ Τοποθεσία του αεροδρομίου στην Πολωνία
Διάδρομοι αεροδρομίου
Στατιστικά στοιχεία
Επιβάτες	455.188
Κινήσεις αεροσκαφών	4.980

Το Διεθνές Αεροδρόμιο Λούμπλιν (πολωνικά: Port Lotniczy Lublin ) (IATA: LUZ, ICAO: EPLB) είναι διεθνές αεροδρόμιο στην Πολωνία, το οποίο εξυπηρετεί το Λούμπλιν και τις γύρω περιοχές. Το αεροδρόμιο βρίσκεται περίπου 10 χιλιόμετρα ανατολικά του κέντρου του Λούμπλιν, δίπλα στην πόλη Σφίντνικ. Το αεροδρόμιο έχει διάδρομο 2520 × (45 + 2 × 7,5) μέτρα και οι τερματικές εγκαταστάσεις μπορούν να χειρίζονται 4 αεροσκάφη Boeing 737-800 ταυτόχρονα.^[1] Η κατασκευή του ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2010^[2] και το επίσημο άνοιγμα πραγματοποιήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2012.^[3]^[4] Το νέο αεροδρόμιο αντικατέστησε το διάδρομο προσγείωσης/απογείωσης με γρασίδι (1.200 x 50 μ.), που είχε εξυπηρετήσει το εργοστάσιο ελικοπτέρων PZL-Świdnik και ήταν γνωστό ως Αεροδρόμιο Σφίντνικ με το αναγνωριστικό ICAO EPSW.

Ιστορία

Πρώτα χρόνια

Η κατασκευή του Αεροδρομίου Σφίντνικ ξεκίνησε το 1935 και άνοιξε επίσημα στις 4 Ιουνίου 1939.^[5] Επρόκειτο να χρησιμεύσει ως εκπαιδευτικό κέντρο με σχολή πιλότων, και χτίστηκε από την Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, μια μαζική οργάνωση που διέδιδε την αεροπλοΐα στο ευρύ κοινό. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, χρησιμοποιήθηκε από τη Luftwaffe μετά την κατάληψη της Πολωνίας το Σεπτέμβριο του 1939, και στη συνέχεια από τη Σοβιετική Πολεμική Αεροπορία όταν το Λούμπλιν καταλήφθηκε από τον Κόκκινο Στρατό τον Ιούλιο του 1944. Οι Γερμανοί κατέστρεψαν τα κτίρια του αεροδρομίου πριν αποσυρθούν.

Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

Το αεροδρόμιο άνοιξε για κυκλοφορία επιβατών στις 30 Νοεμβρίου 1945. Ένα δρομολόγιο εσωτερικού άνοιξε με τον αριθμό πτήσης 1/2 που πέταξε τη διαδρομή Βαρσοβία - Λοτζ - Κρακοβία - Ζέσουφ - Λούμπλιν - Βαρσοβία. Δυστυχώς, υπάρχει ελάχιστο λίγο γραπτό υλικό από τη στιγμή που αναφέρεται αυτή τη διαδρομή, οπότε απαιτούνται κατάλληλες πηγές. Η διαδρομή σταμάτησε αργότερα και το Λούμπλιν έχασε όλες τις υπηρεσίες εσωτερικού. Το 1949, η πολωνική κυβέρνηση αποφάσισε να χτίσει ένα εργοστάσιο αεροπλοΐας στο Σφίντνικ, δίπλα στο αεροδρόμιο.^[6] Έφτιαξε τα πρώτα του ελικόπτερα το 1956, με πλήρη παραγωγή αρχής γενομένης το 1957.^[7]

Το εργοστάσιο απασχολούσε προσωπικό από την προπολεμική Lubelska Wytwórnia Samolotów, κατασκευαστή αεροπλάνων στο Λούμπλιν που λειτούργησε από το 1936 έως το 1939, ως ο διάδοχος του εργοστασίου Plage i Laśkiewicz που λειτούργησε μεταξύ 1920 και 1935. Αυτό το εργοστάσιο είχε το δικό του αεροδρόμιο εντός των ορίων της πόλης του Λούμπλιν,^[8]^[9] αλλά έκλεισε και χτίστηκε άλλο κτίριο στα θεμέλια του μετά τον πόλεμο. Ένας από τους δρόμους που διασχίζουν την περιοχή όπου υπήρχε το αεροδρόμιο ονομάζεται Lotnicza (Οδός Αεροπλοΐας).

Τρέχουσες εγκαταστάσεις

Η ανάγκη για τερματικό σταθμό αέρα στο Λούμπλιν, την 9η μεγαλύτερη πόλη της Πολωνίας, έγινε αισθητή στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Το 2008, το έργο έλαβε χρηματοδότηση ύψους 84,1 εκατομμυρίων ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση.^[10] Στη συνέχεια, το διαγωνισμό σχεδιασμού αεροδρομίου κέρδισε μια πολωνική-ισπανική κοινοπραξία της SENER Ingeniería y Sistemas (μηχανική & master plan) και η αρχιτεκτονική εταιρεία ARÉ (αρχιτεκτονική) με βάση τη Βαρσοβία.^[11] Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός έγινε δεκτός από την κοινότητα σχεδιασμού. Ωστόσο, η καταλληλότητα και η ολοκλήρωση του ολοκληρωμένου κτιρίου τερματικών απέτυχαν της νικήτριας πρότασης.^[12] Η σύμβαση κατασκευής του διαδρόμου υπογράφηκε τον Αύγουστο του 2011, με ολοκλήρωση στα τέλη του 2012.^[2] Οι εργασίες άρχισαν στις 17 Δεκεμβρίου 2012 με ένα σύστημα προσγείωσης οργάνων κατηγορίας Ι, το οποίο αργότερα αναβαθμίστηκε σε σύστημα κατηγορίας II για πτήσεις χαμηλής ορατότητας.

Μια ειδική έκθεση του Reuters τον Δεκέμβριο του 2014 επισήμανε το Αεροδρόμιο Λούμπλιν (μαζί με τα αεροδρόμια του Λοτζ και του Ζέσουφ) ως στόχο αναποτελεσματικών επιδοτήσεων της ΕΕ με απογοητευτικό αριθμό επιβατών.^[13]

Τον Ιούλιο του 2016, η Lufthansa ανακοίνωσε τον τερματισμό της διαδρομής της από το Αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης προς το Λούμπλιν λόγω της χαμηλής ζήτησης στις 29 Οκτωβρίου 2016, μετά από δύο μόνο χρόνια λειτουργίας.^[14]

Τον Σεπτέμβριο του 2015, η Wizz Air άνοιξε τη βάση της στο Αεροδρόμιο Λούμπλιν με ένα Airbus A320. Το Νοέμβριο του 2017, η εταιρεία ανακοίνωσε ότι θα κλείσει τη βάση της στο Λούμπλιν, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τον τερματισμό των υπηρεσιών προς τα αεροδρόμια του Ντόνκαστερ Σέφιλντ, του Λίβερπουλ και του Τελ Αβίβ τον Ιούνιο του 2018, μειώνοντας τη συχνότητα στη διαδρομή προς το Όσλο και τον περαιτέρω τερματισμό της υπηρεσίας προς το Κίεβο-Ζουλιάνι και το Στοκχόλμη-Σκάβστα στα τέλη Οκτωβρίου 2018.

Τον Οκτώβριο του 2018, η EasyJet τερμάτισε τη μοναδική της διαδρομή από το Λούμπλιν, μια υπηρεσία προς το Μιλάνο-Μαλπένσα.^[15]

Τον Ιανουάριο του 2021, το αεροδρόμιο άνοιξε μια μικρή εγκατάσταση φορτίου.