Διπολικό τρανζίστορ
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το διπολικό τρανζίστορ (BJT – Bipolar Junction Transistor)
Το τρανζίστορ είναι ένα ημιαγωγό στοιχείο των ηλεκτρονικών ισχύος, το οποίο αποτελείται από τρεις ζώνες ημιαγωγού στοιχείου διαδοχικά τοποθετημένες. Επομένως, έχουμε δύο τύπους τρανζίστορ: το τρανζίστορ npn και το τρανζίστορ pnp. Στα ηλεκτρονικά ισχύος χρησιμοποιούμε αποκλειστικά το τρανζίστορ npn
α) Δομή ενός τρανζίστορ npn
β) Σύμβολο τρανζίστορ τύπου-npn με ορθή πόλωση
γ) Τρανζίστορ του εμπορίου
Λειτουργία npn-τρανζίστορ
Το τρανζίστορ λειτουργεί σαν ελεγχόμενος διακόπτης. Για να λειτουργήσει, όμως, απαιτείται ορθή πόλωση. Δηλαδή:
– θετική τάση (+) στον συλλέκτη (C)
– αρνητική τάση (–) στον εκπομπό (Ε ή γειωμένο εκπομπό)
– θετική τάση (+) στη βάση (Β)
Σημείωση:
Όταν το βέλος του εκπομπού δείχνει προς την περιφέρεια του κύκλου, τότε είναι τρανζίστορ-npn. Εάν το βέλος του εκπομπού δείχνει προς τη βάση τότε είναι τρανζίστορ-pnp.
Όταν το τρανζίστορ είναι ορθά πολωμένο, τότε ρέει ένα μικρό ρεύμα ΙΒ από τη βάση στον εκπομπό, το οποίο ρυθμίζει τη ροή ενός μεγάλου ρεύματος (IC IE) από τον συλλέκτη στον εκπομπό. Όσο μεγαλώνουμε το ρεύμα βάσης (ΙΒ), τόσο περισσότερο μεγαλώνει το ρεύμα συλλέκτη IC. Ο λόγος IC/ΙΒ ονομάζεται ενίσχυση (Β). Συνήθεις τιμές του Β = 50-200.
π.χ.:
Εάν Β=200 και ΙΒ = 5mA, τότε IC = Β∙ΙΒ=200∙5=1000 mA = 1Α