![]() |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Δομή Ανάλυσης Εργασιών (αγγλικά: Work Breakdown Structure ή εν συντομία WBS) αποτελεί βασικό εργαλείο της Διαχείρισης Έργων και σχηματίζεται κατά τη φάση Σχεδιασμού ενός έργου. Σύμφωνα με το PMBOK Guide, το WBS είναι «μια προσανατολισμένη σε παραδοτέα ιεραρχική ανάλυση της εργασίας που πρέπει να εκτελεστεί από την ομάδα έργου έτσι ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι του έργου και να παραχθούν τα απαιτούμενα παραδοτέα, με κάθε χαμηλότερο επίπεδο του ΔΑΕ να αντιπροσωπεύει έναν όλο και λεπτομερέστερο ορισμό της απαιτούμενης εργασίας». Ο βασικός στόχος μιας ΔΑΕ είναι η αποτύπωση του σχεδίου δράσης του έργου, βάσει ενός διαγράμματος διακλάδωσης, όπου αναλύεται το έργο σε μικρότερα συστατικά μέρη, τα οποία ονομάζονται Δραστηριότητες (Tasks).
Η Δραστηριότητα είναι το χαμηλότερο επίπεδο ανάλυσης σε ένα έργο. Συνήθως ομαδοποιείται σε Πακέτα Εργασίας (Work Packages) τα οποία με τη σειρά τους ομαδοποιούνται σε Φάσεις (Phases) του έργου. Η Δομή Ανάλυσης Εργασιών αποτελεί θεμέλιο του έργου, δεδομένου ότι με τη σύνταξη της αποτελεί:
Η Δομής Ανάλυσης Εργασιών πρωτοεμφανίστηκε στο Υπουργείο Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών, στα πλαίσια του προγράμματος PERT (Program Evaluation and Review Technique, Εξέλιξη Προγράμματος και Τεχνική Αναθεώρησης). Ειδικότερα, η εμφάνιση του έγινε το 1957 σε μελέτη του Αμερικανικού Ναυτικού, προς υποστήριξη του βαλλιστικού προγράμματος "Polaris". Αν και ο όρος Δομή Ανάλυσης Εργασιών δεν αναφέρθηκε αυτολεξί, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά η οργάνωση δραστηριοτήτων (tasks) σε δενδροειδή προϊοντοκεντρική κατηγοριοποίηση. Εν συνεχεία, η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) δημοσίευσε το 1962 τη μελέτη PERT/COST, στην οποία έγινε εκτενή αναφορά στον όρο Work Breakdown Structure, καθώς και στις δομικές κατασκευαστικές πρακτικές που προτείνονται. Το Υπουργείο Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών εξέδωσε περαιτέρω οδηγίες με τη μελέτη του 1968 Work Breakdown Structure for Defense Material Items" (MIL-STD-881), με την τελευταία καταγεγραμμένη αναθεώρηση το 2018. Το 1987 ο παγκόσμιος φορέας Διαχείρισης Έργων "Project Management Institute" (PMI) κατέγραψε την επέκταση των τεχνικών WBS στο προτεινόμενο πλαίσιο Διαχείρισης Έργων και από Οργανισμούς που δεν έχουν αντικείμενο τα Αμυντικά Συστήματα, συμβάλλοντας στην ευρεία διάδοσή τους στη μορφή που είναι σήμερα γνωστή.
Μια Δομή Ανάλυσης Εργασιών μπορεί να σχηματιστεί με βάση έναν από τους παρακάτω σχεδιαστικούς προσανατολισμούς
Εφόσον έχει επιλεγεί ο κανόνας βάσει του οποίου θα σχηματιστεί η Δομή Ανάλυσης Εργασιών (βάσει παραδοτέων, βάσει εργασιών ή βάσει χρόνου), κατόπιν επιλέγεται μια εκ των παρακάτω μεθόδων δημιουργίας:
Η βάση στην οποία στηρίζεται η λογική σχεδιασμού μιας Δομής Ανάλυσης Εργασιών, είναι ο κανόνας του 100%. Σύμφωνα με τον κανόνα 100% ("Αθροισμα των παιδιών = γονέας"), το σύνολο των εργασιών στο επίπεδο "παιδί" θα πρεπει να αποτυπώνει το 100% της εργασίας που παρουσιάζεται στο επίπεδο "γονέας". Ως εκ τούτου, μια Δομή Ανάλυσης Εργασιών λογίζεται ως σωστή, όταν σε αυτή απεικονίζεται ακριβώς η δουλειά που πρέπει να επιτελεστεί σε ένα έργο και μόνον αυτή, ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο.
Εξίσου σημαντικός με τον κανόνα 100%, είναι ο κανόνας 8-80 ως βέλτιστη πρακτική που προτείνεται στους διαχειριστές και ομάδες έργου. Σύμφωνα με τον κανόνα 8-80, το μικρότερο Πακέτο Εργασίας προτείνεται να απαιτεί κατ' ελάχιστο 8 ώρες, ενώ ως μέγιστη διάρκεια θα πρέπει να έχει λιγότερες από 80 ώρες για να ολοκληρωθεί. Ιδανικά, στόχος του σχεδιασμού έργου αποτελεί ο σχηματισμών πακέτων εργασίας και δραστηριότητες, που επιμερίζουν το δυνατόν ισόποσα την απαιτούμενη ανθρωπο-προσπάθεια.
Παρακάτω παρουσιάζεται ένα ενδεικτικό παράδειγμα Δομής Ανάλυσης Εργασιών, σε έργο που έχει ως στόχο τη δημιουργία ιστοσελίδας για την αναφορά προβλημάτων Hardware/ Software σε έναν οργανισμό, με τη μέθοδο "από πάνω προς τα κάτω".