Δουβλόνι

Ισπανικό νόμισμα 4 δουβλονίων, ή 8 εσκούδων. Εμπρός όψη: CAROL IIII D G HISP ET IND R 1798. Άλλη όψη: IN UTROQ FELIX AUSPICE DEO (Και οι δύο ευτυχείς υπό την αιγίδα του Θεού) M (Mexico) F M (οι ελεγκτές της καθαρότητας του χρυσού).

Το δουβλόνι (από το ισπανικό doblón = διπλό, δηλ. διπλό εσκούδο) ήταν ένα χρυσό νόμισμα δύο εσκούδων αξίας περίπου 4 $ (τεσσάρων ισπανικών δολαρίων) ή 32 ρεάλες, [1] ζύγιζε 6,766 γραμ. (0,218 ουγγιά τρόυ) και ήταν καθαρότητας 22 καρατίων σε χρυσό (ή 0,917, επομένως 6,2 γραμ. καθαρός χρυσός). [2] [3] Τα δουβλόνια κόπηκαν στην Ισπανία και στα κράτη με αντιβασιλιά της Νέας Ισπανίας, του Περού και της Νέας Γρανάδας (σημερινή Κολομβία, Εκουαδόρ, Παναμάς και Βενεζουέλα). Καθώς το εσκούδο Ισπανίας διαδέχθηκε το βαρύτερο χρυσό δουκάτο (ducado ή excelente, 3,1 γραμ. έναντι των 3,48 γραμ. καθαρού χρυσού) ως το πρότυπο νόμισμα Ισπανικό χρυσό, το δουβλόνι διαδεχθηκε το διπλό δουκάτο (doble excelente).

Στη σύγχρονη εποχή το δουβλόνι είναι γνωστό σε μεγάλο βαθμό λόγω της επιρροής της ιστορικής φαντασίας για την πειρατεία. [4]

Ισπανο-αμερικανικά χρυσά νομίσματα κόπηκαν σε ονομαστικές αξίες μισού, ενός, δύο, τεσσάρων και οκτώ εσκούδων, με κάθε εσκούδο να αξίζει περίπου δύο ισπανικά δολάρια ($ 2). Το νόμισμα των δύο εσκούδων (ή νόμισμα των $ 4) ήταν το "δουβλόνι" ή "πιστόλε", και το μεγάλο των οκτώ εσκούδων (ή $ 16) ήταν ένα "τετραπλό πιστόλε".

Ωστόσο η αγγλική ονοματολογία ήταν συγκεχυμένη, καθώς το "διπλό πιστόλε" των $ 8 ήταν το δουβλόνι στην αγγλική χρήση, ενώ των $ 16 "τετραπλό πιστόλε" ήταν το δουβλόνι στην αμερικανική αποικιακή χρήση. Αυτό αποσαφηνίστηκε στις αναφορές αποκαλώντας τα $ 4 το κοινό δουβλόνι ή απλά δουβλόνι, το $ 8 το δουβλόνι των τεσσάρων (εσκούδων) και το $ 16 το δουβλόνι των οκτώ. [5] Η Ισπανική Αμερική έκανε το ίδιο σύμφωνα με το es:doblón. Δείτε επίσης δουβλόνι του Μπράσερ.

Μετά τον πόλεμο του 1812, τα διπλά των οκτώ αποτιμήθηκαν στη Νέα Σκωτία με τιμή 4 λιρών και έγιναν το κυρίαρχο νόμισμα εκεί. [6]

Τα δουβλόνια, όταν ανταλλάσσοντο με $ 4 ή 32 ρεάλες σε άργυρο, διαπραγματεύοντο με την υψηλή αναλογία χρυσού-αργύρου 1:16 (καθώς κάθε ρεάλ περιείχε 3,833 γραμ. αργύρου καθαρότητας 0,917). Δεδομένου ότι η επικρατούσα αναλογία στην Ευρώπη ήταν 1:15 στο μεγαλύτερο μέρος του 18ου αι., τα δουβλόνια διαπραγματεύοντο περιστασιακά με μείωση σε αυτό το ποσό, στα 30-32 ρεάλες.

Στην Ισπανία τα δουβλόνια είχαν τρέχουσα αξία για $ 4 (τέσσερα duros, ή 80 ρεάλες από κράμα, reales de vellón) μέχρι τα μέσα του 19ου αι. Η Ισαβέλλα Β΄ της Ισπανίας άλλαξε την ισοτιμία των νομισμάτων και την έκανε με βάση το εσκούδο με δεκαδικά ρεάλες το 1859: αντικατέστησε το δουβλόνι (doblón) των 6,77 γραμ. με ένα νέο βαρύτερο δουβλόνι (doblón) αξίας $ 5 (πέντε duros ή 100 ρεάλες) και βάρους 8,3771 γραμ. (0,268 ουγγιές τρόυ). Τα τελευταία ισπανικά δουβλόνια (που έχουν ονομασία ως 80 ρεάλες) κόπηκαν το 1849. Μετά την ανεξαρτησία τους, οι πρώην ισπανικές αντιβασιλείες του Μεξικού, του Περού και της Νέας Γρανάδας συνέχισαν να κόβουν δουβλόνια.

Iταλικά Κράτη, Πιασέντσα, 2 ντόπιες (doppie) του 1626, που απεικονίζεται ο Εδουάρδος Α΄ Φαρνέζε.

Τα δουβλόνια έχουν επίσης κοπεί σε Πορτογαλικές αποικίες, όπου ονομάζοντο ντομπράο (dobrão), με την ίδια σημασία. Η ντόμπρα του Σάο Τομέ και Πρίνσιπε είναι το μόνο υφιστάμενο νόμισμα, με όνομα που σημαίνει «διπλό».

Στην Ευρώπη το δουβλόνι έγινε το πρότυπο για πολλά άλλα χρυσά νομίσματα, συμπεριλαμβανομένου του γαλλικού χρυσού Λουδοβίκιου (Louis d'or), της Ιταλικής ντόπια, του Ελβετικού ντουπλόνε, του βορειο-Γερμανικού πιστόλε και του Πρωσικού Φρήντριχ ντ'ορ (Friedrich d'or).