Δουκάτο της Μάντοβα | |||
---|---|---|---|
1273–1797 | |||
| |||
![]() | |||
Χώρα | Βασίλειο της Ιταλίας et Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία | ||
Πρωτεύουσα | Μάντοβα | ||
Ίδρυση | 1273 | ||
Γλώσσες | Λομβαρδική γλώσσα | ||
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 45°9′23″N 10°47′28″E | ||
![]() | |||
δεδομένα ( ) |
Το Δουκάτο της Μάντοβα (ιταλικά: Ducato di Mantova, λατινικά: Ducatus Mantuæ) ήταν δουκάτο στη Λομβαρδία της Βόρειας Ιταλίας. Ο πρώτος δούκας του ήταν ο Φρειδερίκος Β΄ Γκοντζάγκα, μέλος του Οίκου των Γκοντζάγκα που κυβερνούσε τη Μάντοβα από το 1328.[1] Τον επόμενο χρόνο, το Δουκάτο απέκτησε επίσης τον Μαργραβινάτο του Μομφερράτου, χάρη στον γάμο μεταξύ του Γκοντζάγκα και της Μαργαρίτας Παλαιολογίνας.[2]
Η ιστορική δύναμη και επιρροή του Δουκάτου υπό του Οίκου των Γκοντζάγκα το έχει καταστήσει ένα από τα κύρια καλλιτεχνικά, πολιτιστικά και ιδιαίτερα μουσικά κέντρα της Βόρειας Ιταλίας και της χώρας συνολικά. Η Μάντοβα είχε επίσης ένα από τα πιο υπέροχα δικαστήρια της Ιταλίας και της Ευρώπης τον δέκατο πέμπτο, δέκατο έκτο και στις αρχές του δέκατου έβδομου αιώνα.[3]
Το 1708, μετά το θάνατο του Φερδινάνδου Κάρολου Γκοντζάγκα, του τελευταίου κληρονόμου της οικογένειας Γκοντζάγκα, το Δουκάτο έπαψε να υπάρχει. Τα τμήματά του χωρίστηκαν μεταξύ του Οίκου της Σαβοΐας, που απέκτησε το υπόλοιπο μισό του Μομφερράτου, και του Οίκου των Αψβούργων, που απέκτησε την ίδια την πόλη της Μάντοβας.[4]