Δυτικό Πακιστάν
| Δυτικό Πακιστάν | |||
|---|---|---|---|
| 14 Οκτωβρίου 1955–1970 | |||
| |||
 | |||
| Χώρα | Πακιστάν | ||
| Πρωτεύουσα | Ραβαλπίντι και Ισλαμαμπάντ | ||
| Ίδρυση | 14 Οκτωβρίου 1955 | ||
| Γλώσσες | ουρντού | ||
| Θρησκεία | Ισλάμ | ||
| Πολίτευμα | Κοινοβουλευτικό σύστημα | ||
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 30°0′0″N 70°0′0″E | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
| δεδομένα () | |||
Το Δυτικό Πακιστάν (ούρντου: مغربی پاکستان, Mag̱ẖribī Pākistān, ΔΦΑ: [məɣrɪbiː pɑːkɪstɑːn]; βεγγαλικά: পশ্চিম পাকিস্তান, Pôśchim Pākistān) ήταν ένας από τους δύο θύλακες που δημιουργήθηκαν στο σχηματισμό του σύγχρονου Κράτους του Πακιστάν μετά την Διχοτόμηση της Ινδίας το 1947. Τα σύνορα του Δυτικού Πακιστάν αντιστοιχεί με τα σύνορα του σημερινού Πακιστάν.
Μετά την ανεξαρτησία από τους Βρετανούς το 1947, το Κράτος του Πακιστάν χωρίστηκε σε δύο θύλακες, τον δυτικό και τον ανατολικό που χωρίζονταν από τη Δημοκρατία της Ινδίας. Η δυτική πτέρυγα του Πακιστάν αποτελούταν από τρεις επαρχίες με κυβερνήτη (Βορειοδυτικά σύνορα, Δυτικό Παντζάμπ και Επαρχία Σιντ), μια επαρχία με Επικεφαλής Επίτροπο (Επαρχία Μπαλουχιστάν) και την Ένωση Κρατών του Βελουχιστάν, μαζί με αρκετά άλλα ανεξάρτητα πριγκιπικά κράτη (κυρίως τα Μπαχαβαλπούρ, Τσιτράλ, Ντιρ, Χούνζα, Χαϊρπούρ και Σβατ), την Ομοσπονδιακή Περιφέρεια Πρωτεύουσας γύρω από το Καράτσι και τις φυλετικές περιοχές. Η ανατολική πτέρυγα της νέας χώρας, το νέο Ανατολικού Πακιστάν – σχημάτιζε την ενιαία επαρχία Ανατολική Βεγγάλη (συμπεριλαμβανομένης της πρώην Ασσαμέζικης περιοχής Σιλέτ).
Το Δυτικό Πακιστάν ήταν πολιτικά κυρίαρχο, παρόλο που το Ανατολικό Πακιστάν είχε πάνω από το μισό του πληθυσμού. Ωστόσο είχε δυσανάλογα μικρό αριθμό εδρών στη Συντακτική Συνέλευση. Αυτή η ανισότητα των δύο τμημάτων και η γεωγραφική απόσταση μεταξύ τους πιστεύεται ότι ήταν η αιτία για τη καθυστέρηση στην υιοθέτηση ενός νέου συντάγματος. Για την μείωση των διαφορών μεταξύ των δύο περιφερειών, η κυβέρνηση αποφάσισε να αναδιοργανώσει τη χώρα σε δύο διαφορετικές επαρχίες κάτω από τη πολιτική Μία Μονάδα που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός Τσόντρι Μουχαμάντ Αλί στις 22 Νοεμβρίου 1954.
Το 1970, ο Πρόεδρος-Συνταγματάρχης Γιαχία Χαν θέσπισε μια σειρά από εδαφικές, συνταγματικές και στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις. Αυτές οι αλλαγές καθιέρωσαν τις επαρχιακές συνελεύσεις, το κρατικό κοινοβούλιο και τα σημερινά σύνορα των τεσσάρων επαρχιών του Πακιστάν. . Την 1η Ιουλίου 1970, το Δυτικό Πακιστάν μετονομάστηκε σε "Πακιστάν" κάτω από το Νόμο αρ. 1970[1], όπου διαλύθηκε το σύστημα "Μία Μονάδα" και αφαιρέθηκε ο όρος "Δυτικό", μετονομάζοντας το σε Πακιστάν. Η σειρά δεν είχε καμία επίδραση στο Ανατολικό Πακιστάν, το οποίο διατήρησε το όνομα από το 1955. Η επόμενη χρονιά χαρακτηρίστηκε από τις σκηνές του εμφυλίου πολέμου που είχε ως αποτέλεσμα την απόσχιση του Ανατολικού Πακιστάν ως Μπαγκλαντές.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Story of Pakistan. «West Pakistan Established as One Unit [1955]». Story of Pakistan (Note: One Unit continued until General Yahya Khan dissolved it on July 1, 1970). Story of Pakistan, West Pakistan. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2012.