Δύο μέτρα και δύο σταθμά
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η έκφραση «δύο μέτρα και δύο σταθμά» αναφέρεται στην αντιμετώπιση κάποιων αυστηρότερα από άλλους, μέσω διαφορετικών κριτηρίων κρίσης για τα εμπλεκόμενα άτομα. Η αντιμετώπιση θεωρείται άδικη διότι παραβιάζεται η βασική ιδέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων (εκφρασμένη από πολλά Συντάγματα και από την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα) ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι απέναντι στο νόμο.
Η τακτική επίσης παραβιάζει κανόνες που επιβάλουν αμεροληψία, κάτι συχνό σε ένα νομικό πλαίσιο.
Διαφέρει από την υποκρισία μιας και ο υποκριτής δηλώνει την συμφωνία του με αυτό που παραβιάζει. Για παράδειγμα, ένας άντρας, πιστεύοντας ότι πρέπει να έχει περισσότερα δικαιώματα από ότι οι γυναίκες, εφαρμόζει δύο μέτρα και δυο σταθμά, ενώ ένας που δηλώνει υπέρμαχος της ισότητας των δύο φύλων, αλλά με τις πράξεις του συμβάλλει στην υποβάθμιση των γυναικών είναι υποκριτής.
