Εγιαλέτι της Ανατολίας | |
---|---|
1393–1827 | |
![]() | |
Χώρα | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Πρωτεύουσα | Άγκυρα et Κιουτάχεια |
Ίδρυση | 1393 |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 39°25′0″N 29°59′0″E |
![]() | |
δεδομένα ( ) |
Το Εγιαλέτι της Ανατολίας (οθωμανικά τουρκικά: Eyālet-i Anadolu)[1] ήταν διοικητική εδαφική οντότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν μία από τις δύο βασικές επαρχίες (η Ρούμελη είναι η άλλη) στα πρώτα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ιδρύθηκε το 1393,[2] και πρωτεύουσά του ήταν αρχικά η Άγκυρα στην κεντρική Ανατολία, αλλά στη συνέχεια μετακόμισε στην Κιουτάχεια στη δυτική Ανατολία. Η αναφερόμενη έκτασή του τον 19ο αιώνα ήταν 65.804 τετραγωνικά μίλια (170.430 km2).[3]
Η ίδρυση της επαρχίας της Ανατολίας θεωρείται ότι έγινε το 1393, όταν ο Σουλτάνος Βαγιαζήτ Α΄ διόρισε τον Καρά Τιμουρτάς ως μπεϊλερμπέη και αντιβασιλέα που βρισκόταν στην Ανατολία, κατά την απουσία του Βαγιαζήτ στην εκστρατεία στην Ευρώπη κατά του Μίρτσεα Α΄ της Βλαχίας.[4][5] Η επαρχία της Ανατολίας —αρχικά ονομαζόμενο μπεηλερμπεηλίκι ή γενικά βιλαέτι («επαρχία»), μόνο μετά το 1591 χρησιμοποιήθηκε ο όρος εγιαλέτι— ήταν η δεύτερη που σχηματίστηκε μετά το εγιαλέτι της Ρούμελης και κατατάχθηκε ανάλογα στην ιεραρχία των επαρχιών.[6] Η πρώτη πρωτεύουσα της επαρχίας ήταν η Άγκυρα, αλλά στα τέλη του 15ου αιώνα μεταφέρθηκε στην Κιουτάχεια.
Στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων του Τανζιμάτ, το εγιαλέτι της Ανατολίας διαλύθηκε και χωρίστηκε σε μικρότερες επαρχίες, αν και διάφοροι μελετητές δίνουν αντικρουόμενες ημερομηνίες για τη διάλυση, από το 1832 έως και το 1864.