Εγιαλέτι της Ποδολίας

Συντεταγμένες: 48°41′N 26°35′E / 48.683°N 26.583°E / 48.683; 26.583

Εγιαλέτι της Ποδολίας
1672–1699
ΧώραΟθωμανική Αυτοκρατορία
ΠρωτεύουσαΚάμιανετς-Ποντίλσκι
Ίδρυση1672
Γεωγραφικές συντεταγμένες48°41′0″N 26°35′0″E
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Εγιαλέτι της Ποδολίας (οθωμανικά τουρκικά: Eyalet-i Kamaniçe‎‎)[1] ήταν εγιαλέτι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Πρωτεύουσά του ήταν το Κάμιανετς-Ποντίλσκι (πολωνικά: Kamieniec Podolski‎‎, ουκρανικά: Кам’янець-Подільський‎‎, τουρκικά: Kamaniçe‎‎).

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η οθωμανική φρουρά στην πόλη Καμανιτσέ, πρωτεύουσα του Εγιαλετιού της Ποδολίας

Το 1672, ο Οθωμανικός Στρατός, με επικεφαλής τον Σουλτάνο Μωάμεθ Δ΄, κατέλαβε το Καμανιτσέ μετά από σύντομη πολιορκία.[2] Η Συνθήκη του Μπούτσατς επιβεβαίωσε τον οθωμανικό έλεγχο της πόλης, η οποία έγινε το κέντρο ενός νέου εγιαλετιού.[2] Η συνθήκη απορρίφθηκε από την Πολωνική Δίαιτα και ο πόλεμος ξέσπασε εκ νέου.[2]

Η πολωνική εκστρατεία αποδείχθηκε ανεπιτυχής και η Συνθήκη του Ζουράβνο (1676) άφησε την Ποδολία εντός των οθωμανικών συνόρων. Ένας ακόμη Πολωνο-Οθωμανικός Πόλεμος ξέσπασε ξανά το 1683.[2] Για τα επόμενα 16 χρόνια, η οθωμανική κυριαρχία στην Ποδολία γενικά περιοριζόταν στο αποκλεισμένο φρούριο Καμιάνετς, το οποίο κρατούσε φρουρά 6.000 στρατιωτών.[2] Οι άλλες φρουρές στην Ποδολία, στο Μπαρ, στο Μεντζιμπίζ, στο Γιαζλοβέτς και στο Τσορτκίβ, μετά βίας ξεπερνούσαν τους 100 στρατιώτες η καθεμία.[3]

Σύμφωνα με τον οθωμανικό επαρχιακό προϋπολογισμό του 1681, 13 εκατομμύρια ακτσέ ξοδεύονταν ετησίως στο εγιαλέτι, κυρίως για την αμοιβή των στρατιωτών. Από αυτό το ποσό, λιγότερο από το 3% εισπράχθηκε από την ίδια την Ποδολία και το υπόλοιπο στάλθηκε από το κεντρικό ταμείο.[3] Το 1681, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως διόρισε τον Ορθόδοξο Μητροπολίτη του Καμιάνετς, ονόματι Παγκράτιο.[4]

Το φρούριο επιστράφηκε στην Πολωνία ως αποτέλεσμα της Συνθήκης του Κάρλοβιτς (1699).[2]

Οθωμανικό έδαφος βόρεια της Μαύρης Θάλασσας τον 17ο αιώνα

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Marc David Baer (1 Σεπτεμβρίου 2011). Honored by the Glory of Islam: Conversion and Conquest in Ottoman Europe. Oxford University Press. σελ. 290. ISBN 978-0-19-979783-7. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2013. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Agoston, Gabor· Masters, Bruce Alan (2009). Encyclopedia of the Ottoman Empire. Infobase Publishing. σελ. 306. ISBN 978-1-4381-1025-7. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2013. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Kołodziejczyk, Dariusz (June 1992). «Ottoman Podillja: The Eyalet of Kamjanec', 1672-1699». Harvard Ukrainian Studies 16 (1/2): 87–101. 
  4. ↑ Kołodziejczyk, Dariusz (2006). «The "Turkish Yoke" Revisited: The Ottoman Non-Muslim Subjects Between Loyalty, Alienation, And Riot». Acta Poloniae Historica (93): 178–195. ISSN 0001-6829. http://rcin.org.pl/Content/25440/WA303_43085_2006-93_APH_07_o.pdf.