Εγιαλέτι της Τρίπολης | |
---|---|
1579–1864 | |
Χώρα | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Πρωτεύουσα | Τρίπολη |
Ίδρυση | 1579 |
Διοίκηση | |
• Επικεφαλής | μπεηλέρμπεης της Τρίπολης |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 34°26′0″N 35°51′0″E |
δεδομένα ( ) |
Το Εγιαλέτι της Τρίπολης (οθωμανικά τουρκικά: Eyālet-i Ṭrāblus-ı Şām)[1] ήταν διοικητική εδαφική οντότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία περιελάμβανε την περιοχή της Τρίπολης του Λιβάνου. Η αναφερόμενη έκτασή του τον 19ο αιώνα ήταν 4.220 τ.χλμ.[2]
Εκτεινόταν κατά μήκος της ακτής, από τα νότια όρια των βουνών Άμανου στα βόρεια, μέχρι το φαράγγι Μαμελτέιν στα νότια, που το χώριζε από την επικράτεια του σαντζακιού της Σιδώνας-Βηρυτού.[3]
Μαζί με τις κυρίως σουνιτικές μουσουλμανικές και μαρωνίτες παράκτιες πόλεις Λαττάκεια, Τζαμπλέ, Μπανιγιάς, Ταρτούς, Τρίπολη, Μπατρούν και Βύβλος, το εγιαλέτι περιελάμβανε την κοιλάδα Wadi al-Nasara (η κοιλάδα των Χριστιανών), τα βουνά Αν-Νουσαϊρίγια που κατοικούνταν από Αλαουίτες, καθώς και στις βόρειες περιοχές της οροσειράς του Λιβάνου, όπου η πλειοψηφία των κατοίκων ήταν Μαρωνίτες Χριστιανοί.
Η οθωμανική κυριαρχία στην περιοχή ξεκίνησε το 1516,[4] αλλά το κράτος ιδρύθηκε μόλις το 1579, όταν δημιουργήθηκε από τις βορειοδυτικές συνοικίες των κρατών της Δαμασκού και του Χαλεπίου.[5] Προηγουμένως, ήταν κράτος για λίγους μήνες το 1521.
Από την εποχή της Οθωμανικής κατάκτησης το 1516 έως το 1579, οι υποθέσεις του σαντζακιού ήταν υπό τον έλεγχο των Τουρκομανών «Ασάφ εμίρηδων του Γκαζίρ στο Κισραουάν. Όταν η επαρχία ανασυστάθηκε το 1579, μια νέα Τουρκομανική οικογένεια τέθηκε επικεφαλής, οι Σαϊφά, και κράτησαν την εξουσία μέχρι το θάνατο του πατριάρχη της οικογένειας, Γιουσούφ, το 1625. Οι Σαϊφά απολύονταν συχνά ως κυβερνήτες, κυρίως επειδή δεν εκπλήρωσαν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς το κράτος, παρά επειδή ήταν επαναστάτες.
Από το 1800 έως το 1808, το 1810-20 και το 1821-35 κυβερνήτης της επαρχίας ήταν ο Μουσταφά Αγά Μπάρμπαρ.