| Εγιαλέτι του Χαμπές | |
|---|---|
| 1554–1872 | |
| Χώρα | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Πρωτεύουσα | Μασάουα, Σουακίν και Τζέντα |
| Ίδρυση | 1554 |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 21°32′36″N 39°10′22″E |
| δεδομένα () | |
Το εγιαλέτι του Χαμπές (οθωμανικά τουρκικά: ایالت حبش, Eyletlet-i Ḥabeş),[1] ήταν εγιαλέτι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Επεκτεινόταν στις περιοχές της παράκτιας Χετζάζης και της βορειοανατολικής Αφρικής που συνόρευαν με τη λεκάνη της Ερυθράς Θάλασσας.[2] Στη βορειοανατολική Αφρική, το εγιαλέτι περιλάμβανε τη Μασάουα, το Χιργκίγκο, το Σουακίν και τις ενδοχώρες τους. Όπως και ο οθωμανικός έλεγχος στη Βόρεια Αφρική, την Υεμένη, το Μπαχρέιν και τη Λαχσά, οι Οθωμανοί δεν είχαν αποτελεσματικό, μακροπρόθεσμο έλεγχο έξω από τα λιμάνια όπου υπήρχε άμεση οθωμανική παρουσία και φρουρά.[3]
Τα σαντζάκια του εγιαλετίου:[4]
Τα σαντζάκια το 1860:[5]
Immediately, therefore, after the complete conquest of the Red Sea basin had been accomplished, a new province was formed —the Eyalet of Jeddah and Habecb (Abyssinia), with Jeddah for its chief town. It included the coast of Hejaz and, on the other side, that of Africa; the latter comprising the ports of Suakin, Massowah, Zeila, Berbera, Obok, Tadjuru, Ac, with the territory behind them.