Εθνική Βιβλιοθήκη της Σερβίας

Εθνική Βιβλιοθήκη της Σερβίας
Εθνική Βιβλιοθήκη της Σερβίας
ΧώραΣερβία
ΤύποςΕθνική Βιβλιοθήκη
Ίδρυση1832, πριν 191 έτη (1832)
ΤοποθεσίαΒελιγράδι
Συντεταγμένες44°47′51.1″N 20°28′1.8″E / 44.797528°N 20.467167°E / 44.797528; 20.467167Συντεταγμένες: 44°47′51.1″N 20°28′1.8″E / 44.797528°N 20.467167°E / 44.797528; 20.467167
Συλλογή
Τεκμήριαβιβλία, ακαδημαϊκά έντυπα, εφημερίδες, περιοδικά, χάρτες, εκτυπώσεις, φωτογραφίες και αρχειακά τεκμήρια
Μέγεθος6 εκατ. αντικείμενα
Κριτήρια συλλογήςυλικό που εκδόθηκε στη Σερβία, υλικό με θέμα τη Σερβία ή υλικό που δημοσιεύτηκε από υπηκόους της Σερβίας που διαμένουν στο εξωτερικό, επιλεγμένες εκδόσεις από το εξωτερικό και άλλο υλικό.
Νόμιμη κατάθεσηναι (νόμος του 1832)
Άλλες πληροφορίες
ΔιευθυντήςLaslo Blašković (acting)
Προσωπικό270
Ιστότοποςwww.nb.rs

Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Σερβίας (σερβικά : Народна библиотека Србије) είναι η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη και ο αρχαιότερος οργανισμός της χώρας. Στεγάζεται στο Βελιγράδι.[1]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1832, η βιβλιοθήκη ιδρύθηκε από τον βιβλιοδέτη Γκλιγόριε Βοζάροβιτς στο βιβλιοπωλείο του και η πρώτη συλλογή της αποτελούταν από δωρεές από τον εκδότη και βιβλιοπώλη Βοζάροβιτς και άλλες Σερβικές πολιτιστικές προσωπικότητες. Στις 28 Φεβρουαρίου 1832, ο Ντιμίτριε Νταβίντοβιτς στέλνει επιστολή για την οργάνωση της βιβλιοθήκης στον Μίλο Ομπρένοβιτς. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, ο πρίγκιπας Μίλος διέταξε να διατεθεί στη βιβλιοθήκη ένα αντίγραφο κάθε έντυπου βιβλίου.

Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το κτίριο και οι συλλογές της βιβλιοθήκης υπέστησαν ζημιές από βομβαρδισμούς, έτσι τα υπόλοιπα αποθέματα μεταφέρθηκαν από το Βελιγράδι στο Niš και στο Kragujevac για προστασία. Μετά τον πόλεμο, και σύμφωνα με το Νόμο για την Εθνική Βιβλιοθήκη και τον Νόμο του Τύπου, από το 1919, η βιβλιοθήκη έγινε η κεντρική κρατική βιβλιοθήκη και της παραχωρήθηκε το δικαίωμα να αποκτήσει ένα υποχρεωτικό αντίγραφο ολόκληρου του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας. Το 1925, η Εθνική Βιβλιοθήκη μετακόμισε σε ένα κτίριο στη γειτονιά Kosančić Crescent αλλά βομβαρδίστηκε και καταστράφηκε από πυρκαγιά δεκαέξι χρόνια αργότερα στις 6–9 Απριλίου 1941, στην αρχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[2]

Σήμερα, η Εθνική Βιβλιοθήκη της Σερβίας είναι μια σύγχρονη εθνική βιβλιοθήκη. Οι στόχοι της είναι: ενσωμάτωση στις παγκόσμιες ροές πληροφοριών, αναγνώριση στην παγκόσμια οικογένεια των εθνικών βιβλιοθηκών, καθώς και να γίνει πηγή πληροφοριών και ώθηση για την ανάπτυξη της σερβικής κοινωνίας.[3][4]

Συλλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εθνική βιβλιοθήκη στο Βελιγράδι, έγχρωμη καρτ ποστάλ του παλαιού κτιρίου

Η Γενική Συλλογή περιλαμβάνει : βιβλία που εκτυπώθηκαν μετά το 1868 στη σερβική γλώσσα και σε άλλες γλώσσες της πρώην Γιουγκοσλαβίας καθώς και βιβλία που εκτυπώθηκαν μετά το 1700 σε ξένες γλώσσες. Επίσης περιοδικά από τη Σερβία, την πρώην Γιουγκοσλαβία και το εξωτερικό, βιβλιογραφίες, εγκυκλοπαίδειες, λεξικά, καταλόγους περιοδικών και βιβλίων, καταλόγους σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή, οργανωμένα σε ένα σύστημα ανοιχτής πρόσβασης.

Οι Ειδικές Συλλογές περιλαμβάνουν : παλιά και σπάνια βιβλία που εκτυπώθηκαν τον 18ο και 19ο αιώνα σε γλώσσες της πρώην Γιουγκοσλαβίας καθώς και βιβλία γραμμένα σε ξένες γλώσσες μέχρι το 1700, ειδικές εκδόσεις σε μορφή μινιατούρας, λογοτεχνικά και άλλα χειρόγραφα και αρχειακά τεκμήρια, χαρτογραφικό υλικό, εκτυπωμένο υλικό μουσικής, φωτογραφικό υλικό και γκραβούρες, πληροφοριακό υλικό, βιβλιοθήκες και άλλα είδη κληρονομιάς.

Η Συλλογή Χειρογράφων περιλαμβάνει : χειρόγραφα βιβλία από τον 12ο έως τον 18ο αιώνα, κυρίως στη σερβική γλώσσα και ελάχιστα στη βουλγαρική, βόρεια μακεδονική και ρωσική γλώσσα. Επίσης εκτυπωμένα βιβλία στην παλιά σερβική γλώσσα από το 1494 έως το 1638, βιβλία σε παλιά σερβική γλώσσα από τον 16ο έως τον 18ο αιώνα, χειρόγραφα στη νότιοσλαβονική και κυριλλική γλώσσα.

Ψηφιακή Βιβλιοθήκη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Σερβίας περιλαμβάνει 1,2 εκατομμύρια σαρωμένες σελίδες σε περίπου 70 διαφορετικές συλλογές. Συμμετέχει σε πολλά διεθνή έργα όπως η Παγκόσμια Ψηφιακή Βιβλιοθήκη με στόχο να καταστήσει προσβάσιμη τη σερβική ψηφιοποιημένη κληρονομιά μαζί με την πολιτιστική κληρονομιά άλλων χωρών.

Συνεργάζεται στο έργο «Europeana Collections 1914-1918» και ως μέρος αυτού του σχεδίου έχει εκδώσει μια θεματική ψηφιακή βιβλιοθήκη «Veliki rat» (Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος) με πολύτιμες συλλογές από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.[5]

Διευθυντές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Τζούρο Ντάνιτσιτς (1856-1859)
  • Στόγιαν Νοβάκοβιτς (1869-1874)
  • Νίτσιφορ Ντούτσιτς (1880-1886)
  • Sreten Ugričić (2001-2012)
  • Ντέγιαν Ρίστιτς (2012-2013)
  • Σβετλάνα Γιάντσιτς (2013-2015)
  • Λάσλο Μπλάσκοβιτς (από το 2015)

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «KULTURNA DOBRA BEOGRADA». beogradskonasledje.rs. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2022. 
  2. ↑ Harvard Alumni Association (1946). Harvard Alumni Bulletin. 
  3. ↑ National Library of Serbia Αρχειοθετήθηκε 2022-09-27 στο Wayback Machine., Conference of European National Librarians.
  4. ↑ David A. Norris, Belgrade - A Cultural History, Oxford University Press 2009, page 197 (Google Books).
  5. ↑ «Great War». Велики рат. National Library of Serbia. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]