Εθνικό Μουσείο της Κρακοβίας

Συντεταγμένες: 50°3′37″N 19°55′26″E / 50.06028°N 19.92389°E / 50.06028; 19.92389

Εθνικό Μουσείο της Κρακοβίας
Χάρτης
Είδοςεθνικό μουσείο, στρατιωτικό μουσείο και μουσείο τέχνης
ΔιεύθυνσηAleja 3 Maja 1, 30-062 Kraków
Γεωγραφικές συντεταγμένες50°3′37″N 19°55′26″E
Διοικητική υπαγωγήΚρακοβία
ΧώραΠολωνία
Έναρξη κατασκευής1879[1]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Το Εθνικό Μουσείο της Κρακοβίας (πολωνικά: Muzeum Narodowe w Krakowie) είναι το μεγαλύτερο μουσείο στην Πολωνία. Ιδρύθηκε το 1879 και είναι το κύριο παράρτημα των Εθνικών Μουσείων της Πολωνίας, το οποίο έχει πολλά ανεξάρτητα παραρτήματα με μόνιμες συλλογές σε όλη τη χώρα. Το μουσείο αποτελείται από 21 τμήματα που χωρίζονται ανά καλλιτεχνική περίοδο, 11 εκθέσεις, 2 βιβλιοθήκες και 12 εργαστήρια συντήρησης. Διαθέτει περίπου 780.000 έργα τέχνης, που εκτείνονται από την κλασική αρχαιολογία έως τη σύγχρονη τέχνη, με ιδιαίτερη έμφαση στην πολωνική ζωγραφική.[2][3]

Το Εθνικό Μουσείο της Κρακοβίας στεγάστηκε για πρώτη φορά στον επάνω όροφο του αναγεννησιακού κτιρίου Σουκιενίτσε που βρίσκεται στην Κεντρική Πλατεία της Παλιάς Πόλης της Κρακοβίας, όπου σήμερα στεγάζει ένα από τα πιο δημοφιλή τμήματα της πόλης. Η κατασκευή του σύγχρονου Νέου Κεντρικού Κτιρίου του Μουσείου που βρίσκεται στην οδό Μάγια 3, ξεκίνησε το 1934, αλλά διακόπηκε από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ολοκληρώθηκε πλήρως το 1992, μετά την κατάρρευση του Ανατολικού Μπλοκ.[2] Οι συλλογές - αποτελούμενες συνολικά από εκατοντάδες χιλιάδες αντικείμενα - διατηρούνται σε μεγάλο μέρος στο Κεντρικό Κτίριο όπου βρίσκονται τα διοικητικά γραφεία, αλλά και στα εννέα από τα τμήματά του γύρω από την πόλη.

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η συλλογή λεηλατήθηκε από τους Γερμανούς φασίστες εισβολείς.[4] Μετά τον πόλεμο, η πολωνική κυβέρνηση ανέκτησε πολλά από τα έργα που κατασχέθηκαν από τους Γερμανούς. Όμως ακόμη και σήμερα λείπουν περισσότερα από 1.000 αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένου του The Fight Between Carnival and Lent (το οποίο ισχυρίζονται οι πολωνικές αρχές ότι κλάπηκε το 1939 από Γερμανούς εισβολείς και φέρεται να αφαιρέθηκε και να πουλήθηκε στη Βιέννη και επί του παρόντος βρίσκεται στο Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης της πόλης) από τον Πίτερ Μπρίγκελ τον πρεσβύτερο (δωρίστηκε στο Μουσείο το 1937 από τον Στανίσουαφ Ούρσιν-Ρουσιέτσκι) και άλλα ανεκτίμητα.[5]

Απόλλων (ηλιακό σύστημα του Κοπέρνικου) από τον Στανίσουαφ Βισπιάνσκι, 1904

Το Κεντρικό Κτίριο διαθέτει την πρόσφατα ανακαινισμένη Πινακοθήκη της Πολωνικής Τέχνης του 20ου αιώνα, μια από τις μεγαλύτερες συλλογές ζωγραφικής και γλυπτικής από τα τέλη του 19ου αιώνα στην Πολωνία, με τα πιο διάσημα έργα τέχνης των Γιάτσεκ Μαλτσέφσκι, Λέον Βιτσουουκόφσκι, Βουοντζίμιες Τετμάγερ και μια εκτενή συλλογή έργων του Στανίσουαφ Βισπιάνσκι, καθώς επίσης και έργα καλλιτεχνών των μεσοπολεμικών και μεταπολεμικών περιόδων, όπως των Πολωνών κυβιστών, εξπρεσιονιστών, χρωματιστές, των αβά-γκαρντ της δεκαετίας του 1930 και των εκπροσώπων των νέων ρευμάτων από τη δεκαετία του 1960.[2]

Οι πίνακες της συλλογής περιλαμβάνουν αριστουργήματα του κινήματος της Νέας Πολωνίας, όπως των καλλιτεχνών Κόνραντ Κσιζανόφσκι, Όλγκα Μποζνάνσκα, Γιούζεφ Πανκιέβιτς, Βουαντίσουαφ Σλεβίνσκι, Βάτσουαφ Σιμανόφσκι, Λούντβικ Πούγκετ, Γιαν Στανισουάφσκι και Ταντέους Μακόφσκι. Η πολωνική αβάν-γκαρντ αντιπροσωπεύεται από τους Ζμπίγκνιεφ Προνάσκο, Λέον Χφίστεκ, Τίτους Τσιζέφσκι, Στανίσουαφ Οσοστόβιτς, Εουγκένιους Βάνιεκ, Γιαν Τσίμπις, Χάνα Ρούντζκα-Τσιμπισόβα, Άρτουρ Ναχτ-Σαμπόρσκι, Γιαν Σαντσένμπαχ, Γιούζεφ Τσάπσκι, Πιότρ Ποτφορόφσκι, Βάτσουαφ Ταραντσέφσκι και Γιούλιους Γιόνιακ.

Η συλλογή της μεταπολεμικής τέχνης περιλαμβάνει έργα των Ταντέους Κάντορ, Γιόνας Στερν, Μάρια Γιαρέμα, Γέζι Νοβοσιέλσκι, Άντζεϊ Βρουμπλέφσκι, Καταζίνα Κόμπρο, Αλίνα Σαποτσνίκοφ, Μάρια Πινίνσκα-Μπέρες και Καταζίνα Κοζίρα. Διαθέτει επίσης έργα από ένα ευρύ φάσμα σημαντικών σύγχρονων Πολωνών καλλιτεχνών, συμπεριλαμβανομένων των Γκζέγκος Στφιέρτνια, Ράφαου Μπουϊνόφσκι, Βίλχελμ Σάσναλ, Γιαντβίγκα Σαβίτσκα, Λέον Ταρασέβιτς, Στανίσουαφ Ροντζίνσκι, Γιαν Παμούουα και Γιαν Ταράσιν.

Το Κεντρικό Κτίριο έχει μια τεράστια στρατιωτική έκθεση κυμαινόμενης από τον 12ο έως τον 20ο αιώνα, που περιλαμβάνει πολωνικό οπλισμό από τον 16ο και 17ο αιώνα, πολωνικές σπάθες, πυροβόλα όπλα, σέλες και καλύμματα αλόγων, στρατιωτικές στολές από τον 18ο έως τον 20ο αιώνα, στρατιωτικά τάγματα, μετάλλια και διακρίσεις. Οι εγκαταστάσεις του Μουσείου περιλαμβάνουν επίσης μια συλλογή από όπλα της Δυτικής και Ανατολικής Ευρώπης. Τα στρατιωτικά εκθέματα παρουσιάζονται στην έκθεση «Όπλα και Χρώματα».

Διακοσμητικές τέχνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διακοσμητικές τέχνες και χειροτεχνίες εκτίθενται στην έκθεση Διακοσμητικών Τεχνών και Χειροτεχνίας, με αντικείμενα χρυσού, αργύρου και πολύτιμων λίθων που κυμαίνονται από τον δωδέκατο έως τον δέκατο όγδοο αιώνα, αντικείμενα από χαλκό, κασσίτερο και σίδερο, όπως μπολ και σεντούκια από σφυρήλατο σίδερο, παλιά έπιπλα, μουσικά όργανα, ρολόγια, κεραμικά και γυαλί, κυρίως βιτρό από τις εκκλησίες της Κρακοβίας. Το Μουσείο διαθέτει μια από τις μεγαλύτερες συλλογές χαλιών της Πολωνίας και της Ανατολής, καθώς και μια συλλογή από κοστούμια του 16ου έως του 20ού αιώνα.

Παραρτήματα Μουσείου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χριστός στον Κήπο της Γεθσημανής, ανάγλυφο από τον Φάιτ Στος.
  1. Το Κεντρικό Κτίριο, στην οδό Μάγια 3, με περίπου 500 έργα από τους κορυφαίους σύγχρονους καλλιτέχνες της Πολωνίας.
  2. Πινακοθήκη της Πολωνικής Τέχνης του 19ου αιώνα στο Σουκιενίτσε, με τη συλλογή μερικών από τους πιο γνωστούς πίνακες του Κινήματος της Νέας Πολωνίας, συμπεριλαμβανομένης της γλυπτικής.
  3. Μουσείο Τσαρτορίσκι, Βιβλιοθήκη και Οπλοστάσιο, παγκοσμίου φήμης για τον πίνακα Η Κυρία με την Ερμίνα του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Το μουσείο εκθέτει πίνακες παλαιών master ζωγράφων, συμπεριλαμβανομένου του δραματικού τοπίου του Ρέμπραντ.
  4. Το πιο πρόσφατο τμήμα που ονομάζεται EUROPEUM, το οποίο εγκαινιάστηκε το 2013.[6]
  5. Παλάτι του Επισκόπου Έραζμ Τσιόουεκ με γοτθικού στιλ, αναγεννησιακή και μπαρόκ τέχνη
  6. Μουσείο Στανίσουαφ Βισπιάνσκι
  7. Σπίτι του Γιαν Ματέικο στην οδό Φλοριάνσκα
  8. Σπίτι του Γιούζεφ Μεχόφερ - σπίτι του καλλιτέχνη
  9. Σπίτι του Σοουαΐσκι - προσωρινές εκθέσεις
  10. Μουσείο Εμέρικ Χούτεν-Τσάπσκι - νομισματική συλλογή
  11. Μουσείο Κάρολ Σιμανόφσκι στη Βίλα Άτμα στο Ζακοπάνε
  12. Ξενοδοχείο Cracovia

Το 2009, ξεκίνησε ένα νέο έργο με την ονομασία «Museum Forum» για την προώθηση της τέχνης μπροστά από το Κεντρικό Κτήριο του Εθνικού Μουσείου. Το νικηφόρο σχέδιο από τον αρχιτέκτονα Μίχαλ Μπερνάσικ ήταν αυτό που επιλέχθηκε.[7]

Απώλειες λόγω του πολέμου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. «ROR Data» 16  Φεβρουαρίου 2023.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Muzeum Narodowe w Krakowie». Culture.pl Πολιτιστικά ιδρύματα. Ινστιτούτο Άνταμ Μιτσκιέβιτς. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2012. 
  3. «Zbiory (Συλλογές)». O muzeum (Σχετικά με το μουσείο) (στα Πολωνικά). θνικό Μουσείο της Κρακοβίας. 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2012. 
  4. Μόνικα Κούνκε. Przyczynek do historii wojennych grabieży dzieł sztuki w Polsce. Druga wojna światowa (Εισαγωγή στην ιστορία των λεηλασιών στην Ευρώπη. Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος) (στα Πολωνικά). Zabytki.pl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2012. 
  5. Μάρια Ρομανόφσκα-Ζαντρόζνα· Ταντέους Ζαντρόζνι (2000). Wartime losses - Foreign painting. Υπουργείο Πολιτισμού, Τέχνης και Εθνικής Κληρονομιάς της Πολωνίας. σελ. 115. 
  6. Υπουργείο Πολιτισμού και Εθνικής Κληρονομιάς (13 Σεπτεμβρίου 2013). «Otwarcie Europeum – Ośrodek Kultury Europejskiej nowego oddziału Muzeum Narodowego w Krakowie» [Κέντρο Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, άνοιξε ένα ένα παράρτημα του Εθνικού Μουσείου]. Υπουργείο Πολιτισμού και Εθνικής Κληρονομιάς. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2014. 
  7. Radio Poland (21 Ιουνίου 2011). «Winner announced for National Museum's new Forum». TheNews. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-08-11. https://web.archive.org/web/20170811223614/http://www.thenews.pl/1/11/Artykul/46622%2CWinner-announced-for-National-Museums-new-%E2%80%9Cforum. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]