Ειρήνη Καντακουζηνή

Ειρήνη Καντακουζηνή
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1400
Κωνσταντινούπολη
Θάνατος1457
Rudnik
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΓεώργιος Μπράνκοβιτς
ΤέκναΓκριγκόρ Μπράνκοβιτς
Λάζαρ Μπράνκοβιτς
Καταρίνα Μπράνκοβιτς
Μάρα Μπράνκοβιτς
d:Q85999716
Στέφαν Μπράνκοβιτς[1]
ΓονείςΘεόδωρος Καντακουζηνός[1] και Euphrosyne Ouresina Palaiologina[1]
ΑδέλφιαΓεώργιος Καντακουζηνός
ΟικογένειαΟικογένεια Καντακουζηνών

Η Ειρήνη Καντακουζηνή (1400 - Ρούτνικ Μάιος 1457) ήταν Βυζαντινή πριγκίπισσα, σύζυγος του δεσπότη της Σερβίας Τζούρατζ Μπράνκοβιτς. Στη σερβική λαϊκή παράδοση αποτελεί ιδρύτρια πολλών φρουρίων στη Σερβία.

Οι γονείς της ήταν ο Θεόδωρος Καντακουζηνός και η Έλενα Ουρόσι, πριγκίπισσα της Σερβίας. Αδέλφια της ήταν ο Δημήτριος, ο Μανουήλ, ο Γεώργιος, ο Ανδρόνικος, ο Θωμάς, η Θεοδώρα, η Ειρήνη και η Μαρία. Η Ειρήνη παντρεύτηκε τον Τζούρατζ Μπράνκοβιτς στις 26 Δεκεμβρίου, 1414 κι είχαν τουλάχιστον έξι παιδιά:[2] τον Τοντόρ, τον Γκρίγκορ, την Μάρα, τον Στεφάν, την Αικατερίνη και τον Λάζαρ.

Επειδή ήταν ξένη και στην αυλή της είχε και τα αδέλφια της, η λαϊκή παράδοση τής απέδωσε κακό χαρακτήρα. Θεωρείτο ότι ασκούσε μεγάλη επιρροή στον δεσπότη και οι άνθρωποι άρχισαν να την αντιπαθούν, λέγοντας ότι η κατασκευή του Σμεντέρεβο ήταν απλά ένα καπρίτσιο της. Στη λαϊκή ποίηση έχει ονομαστεί prokleta Jerina ("καταραμένη Ιρίνα"), αλλά τίποτα από αυτά δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί από τις ιστορικές πηγές.

Το φρούριο της Μαγκλίτς, κοντά στο Κράλιεβο, στη Σερβία είναι επίσης γνωστό ως το φρούριο της Ιρίνα. Χτίστηκε τον 13ο αιώνα και σύμφωνα με τον θρύλο έριχνε τους εραστές της στο βαθύ πηγάδι εντός των τειχών[3]. Το φρούριο του Ούζιτσε έχει μύθο παρόμοιο. Στην τοπική παράδοση περιγράφεται ως μία σκληρή βασίλισσα, που πέταξε τα παιδιά της από τον υψηλότερο πύργο σε σκοτεινό ποτάμι.

Ο Βουκ Στεφάνοβιτς Κάρατζιτς κατέγραψε πολλά τραγούδια της Σερβίας όπου αναφέρεται ως: «Đurđeva Jerina", "Dva Despotovića", "Ženidba Djurdja Smederevca", "Kad je Janko Vojvoda udarao Djurdja Δέσποτα buzdohanom", "Oblak Radosav»[4] και "Starina Novak i Knez Bogosav ". Ο Σέρβος συγγραφέας Βιντάν Νίκολιτς έγραψε ένα μυθιστόρημα για τη ζωή της· σε ορισμένες παλαιότερες εκδόσεις του αυτό το μυθιστόρημα είχε τον τίτλο "Η Σκιά του δεσπότη»[5].

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  2. Profile of Đurađ
  3. «Ethno Serbia Tour - Belgrade, Serbia and Montenegro». Travel Library. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2012. 
  4. «Облак Радосав – Викизворник» (στα σερβικά). Sr.wikisource.org. 13 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2012. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  5. «Zena i mirisi». Uzice.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2012.