Εκλογές στη Σερβία διεξάγονται για Πρόεδρο και για Βουλή. Η χώρα είναι Ημιπροεδρική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Η Εθνοσυνέλευση της Σερβίας (Narodna skupština Republike Srbije) αποτελείται από 250 μέλη, τα οποία εκλέγονται για τετραετή θητεία. Η Σερβία έχει πολυκομματικό σύστημα και επιτρέπεται η λειτουργία πολυάριθμων πολιτικών κομμάτων, εκ των οποίων κανένα κόμμα δεν έχει δυνατότητα να κυβερνήσει από μόνο του αλλά σχηματίζονται κυβερνήσεις συνασπισμού.
Πρόεδρος επανεξελέγη το 2022 ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς.
Οι πιο πρόσφατες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν τον Δεκέμβριο του 2023.
Οι προεδρικές εκλογές του 2012 έγιναν σε 2 γύρους, καθώς στον πρώτο γύρο δεν υπήρχε κανένας υποψήφιος που να έχει συγκεντρώσει το απαιτούμενο ποσοστό ώστε να εκλεγεί από τον πρώτο γύρο. Τελικός νικητής (με ποσοστό 51,1%) αναδείχθηκε ο Τόμισλαβ Νίκολιτς, ο οποίος επικράτησε του Μπόρις Τάντιτς (48,8%).[1]
Οι προεδρικές εκλογές του 2008 διεξήχθησαν στις 20 Ιανουαρίου. Στον πρώτο γύρο, που διεξήχθη τότε, νικητής αναδείχθηκε ο υπερεθνικιστής Τόμισλαβ Νίκολιτς, με 39,9% των ψήφων έναντι 35,3% για τον Πρόεδρο Μπόρις Τάντιτς. Νικητής όμως του δεύτερου γύρου που διεξήχθη στις 3 Φεβρουαρίου ήταν ο Μπόρις Τάντιτς.
Υποψήφιοι | Κόμματα | Ψήφοι στον α΄ γύρο | % | Ψήφοι στον β΄ γύρο | % |
---|---|---|---|---|---|
Μπόρις Τάντιτς (Борис Тадић) | Δημοκρατικό Κόμμα (Демократска странка) | 1.457.030 | 35,39 | 2.292.650 | 51,61 |
Τόμισλαβ Νίκολιτς (Томислав Николић) | Σερβικό Ριζοσπαστικό Κόμμα (Српска радикална странка) | 1.646.172 | 39,99 | 2.178.014 | 47,69 |
Βέλιμιρ Ίλιτς (Велимир Илић) | Νέα Σερβία (Нова Србија) | 305.828 | 7,43 | ||
Μιλούτιν Μερκίγιντς (Милутин Мркоњић) | Σοσιαλιστικό Κόμμα της Σερβίας (Социјалистичка партија Србије) | 245.889 | 5,97 | ||
Τσέντομιρ Γιοβάνοβιτς (Чедомир Јовановић) | Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (Либерално демократска партија) | 219.689 | 5,34 | ||
Ίστβαν Πάστορ (Иштван Пастор) | Ουγγρικός Συνασπισμός (Мађарска коалиција) | 93.039 | 2,26 | ||
Μιλάνκα Κάριτς (Миланка Карић)-Μπογκολιούμπ Κάριτς |align=left|Σερβικό Κίνημα ΔΥΝΑΜΗ– (Покрет СНАГА СРБИЈЕ-Богољуб Карић) | 40.332 | 0,98 | |||
Μαριάν Ριτσίτσεβιτς (Маријан Ристичевић) | Συνασπισμός Αγροτικό Κόμμα του Λαού–Ενωμένο Αγροτικό Κόμμα (Коалиција Народна сељачка странка-Уједињена сељачка странка) | 18.500 | 0,45 | ||
Γιούγκοσλαβ Ντομπριτσάνιν (Југослав Добричанин) | Κόμμα Εκσυγχρονιστών (Реформистичка странка) | 11.894 | 0,29 | ||
άκυρα | 78.462 | 1,9 | |||
Σύνολο (συμμετοχή 61,37%, +13,62%, %) | 4.116.844 | 100,0 | 100,0 | ||
Εγγεγραμμένοι | 6.708.697 | 6.708.697 |
Οι βουλευτικές εκλογές του 2007 διεξήχθησαν στις 21 Ιανουαρίου. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, το εθνικιστικό Σερβικό Ριζοσπαστικό Κόμμα (SRS) έλαβε ποσοστό 28,7% (81 έδρες από τις 250 που αποτελείται η σερβική βουλή), το Δημοκρατικό Κόμμα (DS) του Τάντιτς 22.9% (62 έδρες), ο κεντροδεξιός συνασπισμός Δημοκρατικό Κόμμα Σερβίας-Νέα Σερβία (DSS-NS) του Βόισλαβ Κοστούνιτσα 16,7% (47 έδρες), το κόμμα G-17 του πρώην υπουργού Οικονομικών Μλάτζαν Ντίνκιτς 6,8% (19 έδρες), το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (LDP) του Τσέντομιρ Γιοβάνοβιτς 5,3% (15 έδρες), το Σοσιαλιστικό Κόμμα Σερβίας (SPS) με 5,9% (16 έδρες), τα κόμματα που εκπροσωπούν τις μειονότητες κατέκτησαν συνολικά 10 έδρες.[2][3]
Οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 11 Μαΐου του 2008, σχεδόν έναν χρόνο μετά τις προηγούμενες εκλογές του 2007. Οι εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι ήταν 6.749.886 σε 8.682 εκλογικά τμήματα, ενώ σε 157 ειδικά τμήματα ψήφισαν και οι πρόσφυγες από το Κοσσυφοπέδιο. Ο φιλο-ευρωπαϊκός συνασπισμός έλαβε 38,4% των ψήφων, έναντι 29,4% του εθνικιστικού Ριζοσπαστικού Κόμματος. Το Δημοκρατικό Κόμμα της Σερβίας του Βόισλαβ Κοστούνιτσα συγκέντρωσε 11,6%, οι Σοσιαλιστές 7,6% και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες 5,2%. Έπειτα από αυτό, ο συνασπισμός του Τάντιτς εξασφάλισε 102 έδρες, επί συνόλου 250, οι Ριζοσπάστες 78 και το κόμμα του Κοστούνιτσα 30. Για να σχηματιστεί κυβέρνηση χρειάζονταν και οι 20 έδρες από τους Σοσιαλιστές.[4] Τελικά, το Σοσιαλιστικό Κόμμα συμφώνησε για σχηματισμό κυβέρνησης[5] με το Δημοκρατικό Κόμμα και τα προσκείμενα σε αυτό κόμματα. Στις 27 Ιουνίου του 2008 έλαβε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ο Μίρκο Τσβέτκοβιτς. Λίγο αργότερα, στις 4 Ιουλίου υπογράφηκε η συμφωνία για το σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού μεταξύ του Δημοκρατικού Κόμματος (DS) και του συνδυασμού του οποίου ηγείται το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Σερβίας (SPS-PUPS-JS). Η νέα κυβέρνηση συνασπισμού έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από το Κοινοβούλιο στις 7 Ιουλίου του 2008 με 127 ψήφους υπέρ και 27 ψήφους κατά. Οι υπόλοιποι 250 βουλευτές απέσχον[6]. Η κυβέρνηση Τσβέτκοβιτς αντιμετώπισε πρόταση μομφής, στις 19 Δεκεμβρίου του 2008. Η ψηφοφορία δεν πραγματοποιήθηκε εξαιτίας αποχής των βουλευτών που κατέθεσαν προς ψήφιση τη σχετική πρόταση.[7]
Κόμματα | Ψήφοι | % | Έδρες | ± |
---|---|---|---|---|
Για μία Ευρωπαϊκή Σερβία – Μπόρις Τάντιτς (За европску Србију – Борис Тадић) | 1.587.630 | 38,7 | 102 | +16 |
Σερβικό Ριζοσπαστικό Κόμμα – Δρ Βόισλαβ Σέσελι (Српска радикална странка – Др Војислав Шешељ) | 1.194.029 | 29,1 | 78 | –3 |
Δημοκρατικό Κόμμα της Σερβίας – Νέα Σερβία – Βόισλαβ Κοστούνιτσα (Демократска странка Србије – Нова Србија – Војислав Коштуница) | 463.996 | 11,3 | 30 | –13 |
Σοσιαλιστικό Κόμμα της Σερβίας (SPS) – Κόμμα Ενωμένων Συνταξιούχων της Σερβίας (PUPS) – Ενωμένη Σερβία (US) (Социјалистичка партија Србије (СПС) – Партија уједињених пензионера Србије (ПУПС) – Јединствена Србија (ЈС)) | 321.908 | 7,9 | 20 | +4 |
Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα – Τσεντομίρ Γιοβάνοβιτς (Либерално демократска партија – Чедомир Јовановић) | 213.657 | 5,2 | 13 | +2 |
Ουγγρικός Συνασπισμός – Ιστβάν Πάστορ (Мађарска коалиција – Иштван Пастор) | 71.822 | 1,8 | 4 | +1 |
Λίστα Βοσνίων για το Σαντζάκ στην Ευρώπη – Δρ Σουλεϊμάν Ουγκλιάνιν (Бошњачка листа за европски Санџак – др Сулејман Угљанин | 34.481 | 0,8 | 2 | ±0 |
Σερβικό Κίνημα Δύναμης – Μπόγκολιουμπ Κάριτς (Покрет снага Србије – Богољуб Карић) | 23.485 | 0,6 | — | — |
Αλβανικός Συνασπισμός από την Κοιλάδα του Πρέσεβο (Коалиција Албанаца Прешевске долине) | 18.553 | 0,5 | 1 | ±0 |
Αν Ήταν στο Χωριό – Λαϊκό Αγροτικό Κόμμα– Μαριγιάν Ριστίσεβιτς (Да се село пита – Народна сељачка странка – Маријан Ристичевић) | 12.837 | 0,3 | — | — |
Κόμμα Μεταρρυθμιστών – Δρ Αλεξάνταρ Βίσνιτς (Реформистичка странка – др Александар Вишњић) | 11.932 | 0,3 | — | — |
Κίνημα Η Δική μου Σερβία – Μπράνισλαβ Λέσιτς (Покрет Моја Србија – Бранислав Лечић) | 8.816 | 0,2 | — | — |
Κόμμα των Ρομά – Σρνταν Σάιν (Ромска партија – Срђан Шајн) | 8.470 | 0,1 | — | –1 |
Ηνωμένοι Βλάχοι της Σερβίας – Δρ Πρέντραγκ Μπαλάσεβιτς (Уједињени Власи Србије – др Предраг Балашевић) | 6.247 | 0,2 | — | — |
Ρομά για τους Ρομά – Μίλος Πάουνκοβιτς (Роми за Рома – Милош Паунковић) | 5.651 | 0,1 | — | — |
Πρωτοβουλία των Πολιτών της Γκόρα – GIG (Грађанска иницијатива Горанаца – ГИГ) | 5.127 | 0,1 | — | — |
Ένωση των Ρομά για τη Σερβία– Δρ Ράικο Τζούριτς (Унија Рома Србије – др Рајко Ђурић) | 4.767 | 0,1 | — | –1 |
Κόμμα της Βοϊβοντίνας– Ιγκόρ Κουργιάτσκι (Војвођанска партија – мр Игор Курјачки) | 4.230 | 0,1 | — | — |
Κίνημα του Λαού για τη Σερβία – Μίλαν Παρόσκι (Народни покрет за Србију – Милан Парошки) | 3.381 | 0,1 | — | — |
Πατριωτικό Κόμμα της Διασποράς – Ζόραμ Μιλίνκοβιτς (Патриотска странка дијаспоре – Зоран Милинковић) | 2.834 | 0,1 | — | — |
Μαυροβουνιακό Κόμμα – Νενάντ Στερόβιτς (Црногорска партија – Ненад Стевовић) | 2.501 | 0,1 | — | — |
Σύνδεσμος της Μπάσκα Μπούνγεβιτσι - Μίρκο Μπάγιτς (Савез бачких Буњеваца – Мирко Бајић) | 1.578 | 0,0 | — | — |
Άκυρα | 87.534 | 2,1 | ||
Συνολική συμμετοχή (60,7% ή 4.099.372 επί συνόλου 6.749.688) | 4.099.372 | 100,00 | 250 | — |
Οι βουλευτικές εκλογές του 2012 έγιναν στις 6 Μαΐου 2012 μαζί με τις τοπικές και τις προεδρικές εκλογές.[8][9]
Στις εκλογές ψήφισαν γύρω στα 6,7 εκατ. άτομα.[10] Δεν σημειώθηκαν επεισόδια σε ολόκληρη τη χώρα πριν , στη διάρκεια ή και μετά τις εκλογές.[11] Στο Κόσοβο η συμμετοχή άγγιξε το 32%.[12]
Βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 16 Μαρτίου 2014, με τη συμμετοχή να διαμορφώνεται στο 53,09%.[13] Το Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα και οι σύμμαχοί του κέρδισαν σαρωτική νίκη στις εκλογές, με ποσοστό 48,35% των ψήφων και την απόλυτη πλειοψηφία των 158 εδρών στη συνέλευση.[14]
Εκλογές για βουλή διενεργήθηκαν πρόωρα στις 24 Απριλίου 2016.[15]
Στις 28 και 29 Οκτωβρίου 2006 σε δημοψήφισμα εγκρίθηκε ένα σχέδιο Συντάγματος, σε ποσοστό 97,31%.[16] Το εν λόγω Σύνταγμα είναι το πρώτο για τη Σερβία ως ανεξάρτητο κράτος από το Σύνταγμα του Βασιλείου της Σερβίας, του 1903. Περισσότερα από 6,6 εκατομμύρια άτομα ήταν εγγεγραμμένα.