Στην Ιορδανία διεξάγονται εκλογές για κοινοβούλιο.
Στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 20 Νοεμβρίου 2007 κέρδισαν οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι διαφόρων τάσεων.
| Κόμματα | % | Έδρες | |
|---|---|---|---|
| Ανεξάρτητοι διαφόρων τάσεων | 89 | 98 | |
| Ισλαμικό Μέτωπο Δράσης(Jabhat al-Amal al-Islami) | 5,5 | 6 | |
| Έδρες που καταλαμβάνουν γυναίκες με απόφαση ειδικής επιτροπής | 5,5 | 6 | |
| Σύνολο (συμμετοχή 54%) | 100,0 | 110 | |
| Πηγή: MEDEA | |||
Οι επόμενες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν πρόωρα στις 9 Νοεμβρίου 2010. Στις κάλπες προσήλθαν σχεδόν 2,5 εκατομμύρια ψηφοφόροι για να εκλέξουν 120 μέλη της κάτω βουλής, μεταξύ 763 υποψηφίων, ανάμεσά τους και 134 γυναίκες. Οι φιλοκυβερνητικοί και οι υποψήφιοι από διάφορες φυλές κέρδισαν σαρωτική νίκη, ενώ οι ισλαμιστές δεν έλαβαν μέρος στην ψηφοφορία. Ως αποτέλεσμα, στις 22 Νοεμβρίου 2010 ο Βασιλιάς Αμπντάλα έδωσε εκ νέου εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης στον Σαμίρ Ριφάι.[1]
Εκλογές διεξήχθησαν πρόωρα στις 23 Ιανουαρίου 2013.[2] Η συμμετοχή φέρεται να άγγιξε το 56,6%.[3]
Προτού διεξαχθούν οι εκλογές εγκρίθηκε ένας νέος εκλογικός νόμος, διά του οποίου επιτράπηκε στους ψηφοφόρους να ρίξουν σε δύο κάλπες: μία για έναν υποψήφιο στην εκλογική τους περιφέρεια και μία για λίστες κομμάτων που εκλέγονται με απλή αναλογική σε πανεθνικό επίπεδο.[2] Επιπρόσθετα, αυξήθηκε και ο αριθμός των εδρών που μοιράζονται από πριν. Έτσι, 15 έδρες πηγαίνουν στις γυναίκες, ενώ οι υπόλοιπες 98 έδρες εκλέγονται σε περιφέρειες.[3] Επίσης, συστάθηκε μια νέα, ανεξάρτητη εκλογική επιτροπή.[4]
Το καλοκαίρι του 2012 το Ισλαμικό Μέτωπο Δράσης (που πρόσκειται στην Αδελφότητα των Μουσουλμάνων) ανακοίνωσε ότι δεν θα ελάμβανε μέρος στις εκλογές σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το σύστημα που ευνοούσε συγκεκριμένες φυλές.[2]
Εκ των συνολικά 1.400 υποψηφίων, οι 22 περιγράφονται ως ισλαμιστές.[5] Η ισλαμιστική αντιπολίτευση παραπονέθηκε για απάτη και ισχυρίστηκε ότι η συμμετοχή παρουσιάστηκε εσκεμμένα πολύ υψηλή κατά τις δύο τελευταίες ώρες της ψηφοφορίας.
Το ινστιτούτο NDI ανέφερε προβλήματα αλλά και θετικά στοιχεία κατά τη διεξαγωγή των εκλογών[4].
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εκλογών, οι φιλοκυβερνητικοί υποψήφιοι ενίσχυσαν τη δύναμή τους στο Κοινοβούλιο. Από τις συνολικά 150 έδρες, τις περισσότερες κατέλαβαν ανεξάρτητοι[6].
| Κόμμα | Ψήφοι | % | Έδρες |
|---|---|---|---|
| Μουσουλμανικό Κόμμα του Κέντρου | 114.458 | 3 | |
| Δυνατότερη Ιορδανία | 100.159 | 2 | |
| Η Πατρίδα | 94.982 | 2 | |
| Κόμμα Εθνικής Ένωσης | 68.149 | 2 | |
| Κόμμα Εθνικό Ρεύμα | 48.970 | 1 | |
| Σωτηρία | 37.208 | 1 | |
| Εργασία και Επαγγελματισμός | 36.555 | 1 | |
| Συνεργασία | 35.565 | 1 | |
| Αξιοπρέπεια | 33.858 | 1 | |
| Ενιαίο Μέτωπο | 32.840 | 1 | |
| Εθνική Ενότητα | 31.477 | 1 | |
| Συγκρότηση | 30.938 | 1 | |
| Ο Λαός | 28.894 | 1 | |
| Λαός της Αποφασιστικότητας | 24.115 | 1 | |
| Ελεύθερη Φωνή | 23.222 | 1 | |
| Φωνή του Έθνους | 20.290 | 1 | |
| Εθνικός Μόχθος | 19.806 | 1 | |
| al-Quds | 17.834 | 1 | |
| al-Bayareq | 16.604 | 1 | |
| Η Αυγή | 16.313 | 1 | |
| Shabab al-Wifaq | 14.620 | 1 | |
| Υπηκοότητα | 14.012 | 1 | |
| Ανεξάρτητοι | 540.571 | 123 | |
| Σύνολο | 150 | ||
| Πηγή: Jordan Times | |||