Ο Λίβανος είναι μία κοινοβουλευτική δημοκρατία στην οποία διεξάγονται βουλευτικές εκλογές κάθε 4 χρόνια καθώς και δημοτικές εκλογές. Το εκλογικό σύστημα του Λιβάνου είναι ιδιαίτερα περίπλοκο για να διασφαλιστεί η δίκαιη αντιπροσώπευση στην βουλή όλων των αναγνωρισμένων θρησκευτικών κοινοτήτων. Κάθε τέτοια κοινότητα έχει έναν συγκεκριμένο αριθμό εδρών στην βουλή, όπως καθορίζεται από το Σύνταγμα του Λιβάνου, το οποίο με την σειρά του είναι αποτέλεσμα της Συμφωνίας του Ταΐφ του 1989. Η συμφωνία αυτή τερμάτισε τον Λιβανικό Εμφύλιο Πόλεμο.[1][2]
Σύμφωνα με το σύνταγμα του Λιβάνου, τόσο οι Χριστιανοί όσο και οι Μουσουλμάνοι θα έχουν τον ίδιο αριθμό εδρών στην Βουλή των Αντιπροσώπων. Δεδομένου ότι το κοινοβούλιο αποτελείται από 128 έδρες συνολικά, τότε κάθε μια από τις δύο μεγάλες θρησκείες που προαναφέρθηκαν θα έχουν 64 έδρες στην βουλή. Στην συνέχεια, όμως, κάθε θρησκεία υποδιαιρείται σε επιμέρους θρησκευτικές κοινότητες. Κάθε τέτοια κοινότητα λαμβάνει έναν αριθμό εδρών ανάλογο του συνολικού πληθυσμού της θρησκευτικής ομάδας.[1] Τελικά, η κατανομή των εδρών της βουλής είναι η εξής:
Ομολογία | Έδρες |
---|---|
Μαρωνίτες | 34 |
Ελληνορθόδοξοι | 14 |
Έλληνες Καθολικοί | 8 |
Αρμένιοι Ορθόδοξοι | 5 |
Αρμένιοι Καθολικοί | 1 |
Προτεστάντες | 1 |
Άλλες χριστιανικές μειονότητες | 1 |
Σύνολο Χριστιανών | 64 |
Σουνίτες | 27 |
Σιίτες | 27 |
Δρούζοι | 8 |
Αλαουίτες | 2 |
Σύνολο Μουσουλμάνων | 64 |
Σύνολο | 128 |
Ο Λίβανος διαιρείται, σύμφωνα με τον τελευταίο εκλογικό νόμο, σε 17 εκλογικές περιφέρειες. Κάθε εκλογική περιφέρεια εκλέγει έναν ορισμένο αριθμό βουλευτών. Η θρησκευτική ομάδα στην οποία ανήκουν οι βουλευτές που θα εκλεγούν είναι προκαθορισμένη από πριν. Έτσι, σε κάποιες εκλογικές περιφέρειες μπορεί να εκλέγονται μόνο Μαρωνίτες και Σιίτες βουλευτές, ενώ σε κάποια άλλη Σιίτες, Δρούζοι, Σουνίτες και Έλληνες Ορθόδοξοι βουλευτές
Οι πιο πρόσφατες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 15 Μαΐου του 2022. Ήταν οι πρώτες βουλευτικές εκλογές που διοργανώνονταν έπειτα από τις μαζικές διαδηλώσεις του 2019, καθώς και την έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού, το 2020. Σε αυτήν την φάση ο Λίβανος βρισκόταν στην μέση μία βαθύτατης οικονομικής κρίσης. Από τις εκλογές, η Χεζμπολάχ και οι σύμμαχοί της έχασαν την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, ενώ εκλέχτηκε και ένας μικρός, αλλά καθόλου αμελητέος αριθμός μεταρρυθμιστών βουλευτών.[4]
Από τις εκλογές, η Χεζμπολάχ και οι σύμμαχοί της κέρδισαν μία καθαρή πλειοψηφία στην βουλή. Ταυτόχρονα, το Μελλοντικό Κόμμα, του Σαάντ Χαρίρι υπέστητε βαριά ήττα. Οι εκλογές διεξήχθησαν έπειτα από 5 χρόνια καθυστέρησης. Ενώ, δηλαδή, ήταν κανονικά προγραμματισμένες να γίνουν το 2013, το κοινοβούλιο επέκτεινε πολλές φορές την διάρκεια της θητείας του, προφασιζόμενο την ανάγκη για εκλογική μεταρρύθμιση πριν τις επόμενες εκλογές, καθώς και την έλλειψή ασφάλειας λόγω του Συριακού Εμφυλίου Πολέμου.[5]
Προηγουμένως, εκλογή Προέδρου έγινε τα έτη 1936, 1943, 1948, 1952, 1958, 1964, 1970, 1976, 1982 (Αύγουστος), 1982 (Σεπτ.), 1989 (5 Νοεμ.), 1989 (24 Νοεμ.), 1998, 2008 και 2014–2016.