Εκλογή ηγέτη του Συντηρητικού Κόμματος (ΗΒ) Σεπτεμβρίου 2022

Εκλογές ηγεσίας του Συντηρητικού Κόμματος του Ηνωμένου Βασιλείου
2019 ←
 13 Ιουλίου - 5 Σεπτεμβρίου 2022
 → Οκτ. 2022
 
Υποψήφιος Λιζ Τρας Ρίσι Σούνακ
Κόμμα Συντηρητικό Κόμμα Συντηρητικό Κόμμα
Αριθμός ψήφων 81.326 60.399
Ποσοστό 57,4% 42,6%
Απερχόμενος
Αρχηγός του ΣΚ

Μπόρις Τζόνσον

 Εκλεγμένος
Αρχηγός του ΣΚ

Λιζ Τρας

Από τις 12 Ιουλίου έως τις 5 Σεπτεμβρίου του 2022 διεξήχθησαν εκλογές για την ηγεσία του Συντηρητικού Κόμματος του Ηνωμένου Βασιλείου. Από τις εκλογές αναδείχθηκε ο διάδοχος του Μπόρις Τζόνσον για αρχηγός του Συντηρητικού Κόμματος και πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου.[1] Νικητής των εκλογών ήταν η Λιζ Τρας, η οποία ορκίστηκε πρωθυπουργός της επόμενη ημέρα.[2]

Υπόβαθρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2019, στις αντίστοιχες εκλογές, αρχηγός του Συντηριτικού Κόμματος είχε βγει ο Μπόρις Τζόνσον.[3] Ο Τζόνσον, στη συνέχεια, πέτυχε μία μεγάλη νίκη για το Συντηρητικό Κόμμα, στις εκλογές του Ηνωμένου Βασιλείου του 2019, κάτι που εξασφάλισε τη διατήρηση του κόμματος στην εξουσία, με τον ίδιο ως πρωθυπουργό. Κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του πέτυχε την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ, ήρθε αντιμέτωπος με την πανδημία του κορωνοϊού και υποστήριξε σθεναρά την Ουκρανία στον πόλεμό της με τη Ρωσία. Μία σειρά όμως από σκάνδαλα αμαύρωσαν την εικόνα του και κλόνισαν την εμπιστοσύνη των Τόρις βουλευτών προς αυτόν. Αρχικά υπήρξε μία πρόταση δυσπιστίας μεταξύ των βουλευτών των Τόρις στις 6 Ιουνίου του 2022, την οποία ο Τζόνσον κέρδισε, αφού δήλωσαν εμπιστοσύνη σε αυτόν 211 συντηρητικοί βουλευτές έναντι 148 που δεν τον εμπιστεύονταν.[4] Μετά από λίγο καιρό όμως, στις 7 Ιουλίου 2022, ο Μπόρις Τζόνσον αναγκάστηκε να παραιτηθεί αφού πολλοί υπουργοί της κυβέρνησής του παραιτήθηκαν μαζικά.[5][6]

Μετά από την παραίτησή του, η αρμόδια επιτροπή του Συντηριτικού Κόμματος, η λεγόμενη «επιτροπή 1922», ανακοίνωσε το χρονοδιάγραμμα των εκλογών ανάδειξης διαδόχου του Τζόνσον.

Εκλογικό σύστημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι εκλογές για την ηγεσία του Συντηρητικού Κόμματος γίνονται όπως ορίζει το καταστατικό του κόμματος.[7] Οι υποψήφιοι για την ηγεσία του κόμματος έπρεπε να το δηλώσουν στις 12 Ιουλίου και να έχουν την υποστήριξη τουλάχιστον 20 βουλευτών του ΣΚ.

  • Στην πρώτη ψηφοφορία (13 Ιουλίου 2022) οι υποψήφιοι που δεν συγκέντρωσαν 30 ψήφους (βουλευτών του ΣΚ) εξαλείφθηκαν.[8]
  • Σε κάθε επόμενη ψηφοφορία εξαλείφεται ο υποψήφιος που έλαβε τις λιγότερες ψήφους (βουλευτών του ΣΚ)
  • Η διαδικασία επαναλαμβάνεται μέχρι να μείνουν μόνο δύο υποψήφιοι για τη θέση του αρχηγού.
  • Οι δύο υποψήφιοι θα αναμετρηθούν στην τελική εκλογή, στην οποία θα ψηφίσουν τα μέλη του Συντηρητικού Κόμματος. Ο υποψήφιος που θα πλειοψηφήσει ανακηρύσσεται νικητής.

Υποψήφιοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υποψήφιος Πληροφορίες Εκστρατεία Παρ.
Σουέλα Μπρέιβερμαν,

42 ετών

Γενική Εισαγγελέας Αγγλίας και Ουαλίας (2020-2021, 2021-σήμερα)

Μέλος της Βουλής (2015-σήμερα)

[9] [10]
Τομ Τούγκεντατ,

49 ετών

Πρόεδρος της Επίλεκτης Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (2017-σήμερα)

Μέλος της Βουλής (2015-σήμερα)

[11] [12]
Κέμι Μπάντενοχ,

42 ετών

πρώην Υπουργός Επικρατείας Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Πίστεως και Κοινοτήτων (2021–2022)

Μέλος της Βουλής (2017-σήμερα)

[13] [14]
Ρίσι Σούνακ,

42 ετών

πρώην Υπουργός Οικονομικών (2020–2022)

Μέλος της Βουλής (2015-σήμερα)

[15] [16]
Τζέρεμι Χαντ,

55 ετών

Πρόεδρος της Επίλεκτης Επιτροπής Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας (2020-σήμερα)

Μέλος της Βουλής (2005-σήμερα)

[17] [18]
Ναντίμ Ζαχάβι,

55 ετών

Υπουργός Οικονομικών (2022-σήμερα)

Μέλος της Βουλής (2010-σήμερα)

[19]
Πένι Μόρντοντ,

49 ετών

Υπουργός Επικρατείας για την Εμπορική Πολιτική (2021-σήμερα)

Μέλος της Βουλής (2010-σήμερα)

[20] [21]
Λιζ Τρας,

46 ετών

Υπουργός Εξωτερικών (2021-σήμερα)

Μέλος της Βουλής (2010-σήμερα)

[22] [23]

Δηλώσεις υποψηφίων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σουέλα Μπρέιβερμαν, η Γενική Εισαγγελέας Αγγλίας και Ουαλίας, ήταν η πρώτη Συντηρητική που ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της, στις 6 Ιουλίου.[24] Υποστήριξε την παραίτηση του Μπόρις Τζόνσον, την έξοδο του ΗΒ από την Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς και από το ΕΔΑΔ.[25][26][27] Ο Τομ Τούγκεντατ, ο πρώην στρατιωτικός ο οποίος τώρα είναι Πρόεδρος της Επίλεκτης Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του στις 7 Ιουλίου.[28][29][30][31]

Η Κέμι Μπάντενοχ παραιτήθηκε από το Υπουργείο Τοπικής Αυτοδιοίκησης στις 6 Ιουλίου και ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της στις 8 Ιουλίου.[32] Υποστηρίχθηκε από άλλα μέλη της Βουλής για την υπευθυνότητα, την ειλικρίνεια, το κουράγιο και το καθαρό όραμά της.[33][34]

Ο Ρίσι Σούνακ παραιτήθηκε από τη θέση του ως Υπουργός Οικονομικών στις 5 Ιουλίου και ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του στις 8 Ιουλίου. Στην εκστρατεία του υποσχέθηκε «αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, ανοικοδόμηση της οικονομίας και επανένωση της χώρας».[35][36][37] Υποστηρίχθηκε από άλλα μέλη της Βουλής που θεωρούν ότι θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη στην πολιτική και θα δείξει παραδοσιακές συντηρητικές αρχές, δεξιότητα και εμπειρία[33]. Η υποψηφιότητά του επισκιάστηκε από μικρά παραπτώματα που μεγαλοποιήθηκαν από την αντιπολίτευση, όπως μία φορά που παραβίασε τους κανόνες του λόκνταουν και πήγε σε ένα πάρτι γενεθλίων και σχόλια που έκανε σε νεαρότερη ηλικία.[38]

Ο Τζέρεμι Χαντ είναι γνωστός για την πολύχρονη θητεία του ως Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας (2012-2018), η οποία ήταν η μακροβιότερη στην ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου και επέζησε τον ανασχηματισμό στην αλλαγή της κυβέρνησης, από τον Κάμερον στην Τερέζα Μέι.[39] Ο Χαντ ανακοίνωσε την υποψηφιότητά τους στις 9 Ιουλίου υποσχόμενος ότι θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των εκλογέων.[40] Είπε ότι δεν θα μειώσει τους φόρους και τις εισφορές ταμείων μέχρι να σταθεροποιηθεί η οικονομία, θα νομιμοποιήσει το κυνήγι της αλεπούς και θα υποστηρίξει το σχέδιο της βρετανικής κυβέρνησης για απέλαση των παράνομων προσφύγων και μεταναστών στη Ρουάντα.[41][42][43]

Ο Ναντίμ Ζαχάβι, ο πολυεκατομμυριούχος μεγιστάνας και συνιδρυτής της εταιρείας δημοσκοπήσεων YouGov, πήρε τη θέση του Σούνακ ως Υπουργός Οικονομικών μετά τον ανασχηματισμό της 5ης Ιουλίου.[44] Άρχισε να ετοιμάζεται από τις 7 Ιουλίου και στις 9 Ιουλίου ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για τη θέση του αρχηγού.[45] Υποσχέθηκε ότι αν γίνει πρωθυπουργός θα μειώσει τους φόρους κάνοντας μέχρι και 20% περικοπές από τις κρατικές υπηρεσίες.[46] Θα ήθελε όμως να αυξήσει τις δαπάνες στην άμυνα, να συνεχίσει τις «εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που βελτιώνουν τα σχολεία σε όλη τη χώρα» και να προστατεύει τα παιδιά «από επιβλαβείς και ανάρμοστες ανοησίες που τους φορτώνουν οι ριζοσπάστες ακτιβιστές».[47] Οι ίδιος διερευνάται για σκάνδαλο φοροδιαφυγής, αλλά είπε ότι θα ανοίξει τους λογαριασμούς του αν κερδίσει στην εκλογή.[48][49]

Η Πένι Μόρντοντ ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της στις 10 Ιουλίου.[50] Μερικές σκηνές από το αρχικό προωθητικό βίντεο της εκστρατείας της χρειάστηκε να κοπούν.[51][52] Το σύνθημά της ήταν «πρέπει να γίνει αλλαγή ηγεσίας, και πρέπει να είναι λιγότερο για τον ίδιο τον αρχηγό και περισσότερο για το πλοίο». Υποστηρίχθηκε από άλλα μέλη της Βουλής για αποδεδειγμένη ικανότητα, εμπειρία, δύναμη χαρακτήρα και δύναμη ενωτισμού.[33] Η «κοινωνικά φιλελεύθερη» υποψήφια υποστηρίζεται από τους Σκωτσέζους Συντηρητικούς.[53]

Η Λιζ Τρας ανακοίνωσε την υποψηφιότητά της στις 10 Ιουλίου.[54] Υποσχέθηκε μεγάλη μείωση των φόρων από την πρώτη ημέρα της εκλογής της.[55][56]

Αποτελέσματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αποτελέσματα των εκλογών ηγεσίας του Συντηρητικού Κόμματος[57][58]
Υποψήφιος 1ος γύρος:

13 Ιουλίου

2ος γύρος:

14 Ιουλίου

3ος γύρος:

18 Ιουλίου

4ος γύρος:

19 Ιουλίου

5ος γύρος:

20 Ιουλίου

Ψηφοφορία μελών
Ψήφοι Ψήφοι Ψήφοι Ψήφοι Ψήφοι Ψήφοι %
Λιζ Τρας 50 64 71 86 113 81.326 57,4
Ρίσι Σούνακ 88 101 115 118 137 60.399 42,6
Πένι Μόρντοντ 67 83 82 92 105 Red XN (έχασε)
Κέμι Μπάντενοχ 40 49 58 59 Red XN (έχασε)
Τομ Τουγκεντάτ 37 32 31 Red XN (έχασε)
Σουέλα Μπρέιβερμαν 32 27 Red XN (έχασε)
Ναντίμ Ζαχάβι 25 Red XN (έχασε)
Τζέρεμι Χαντ 18 Red XN (έχασε)
Ψήφισαν 357 356 357 355 355 141.725 100
Άκυρα / κενά 0 0 0 1 2 654
Αποχές 1 2 1 1 1 30.058
Σύνολο 358 358 358 357 358 172.437

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Ellyatt, Holly (13 Ιουλίου 2022). «The race to replace Boris Johnson is wide open, and laying bare divisions in the Conservative Party». CNBC (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2022. 
  2. ↑ «Η βασίλισσα Ελισάβετ διόρισε τη Λιζ Τρας στη θέση της πρωθυπουργού». euronews. 6 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2022. 
  3. ↑ «Tory leadership election: the full results». the Guardian (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2022. 
  4. ↑ «Με ψήφους 211 έναντι 148 ο Μπόρις Τζόνσον «επιβίωσε» της πρότασης δυσπιστίας σε βάρος του». euronews. 6 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2022. 
  5. ↑ «Μεγάλη Βρετανία: Μπαράζ παραιτήσεων κυβερνητικών στελεχών- Επιμένει να μην αποχωρεί ο Τζόνσον». euronews. 7 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2022. 
  6. ↑ «Παραιτείται ο Μπόρις Τζόνσον». MSN. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2022. 
  7. ↑ «Leadership elections: Conservative Party» (PDF). 13 Ιουλίου 2022. 
  8. ↑ «Britain to have new PM by 5 September as Tory leadership rules announced». the Guardian (στα Αγγλικά). 11 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2022. 
  9. ↑ «Suella 4 Leader | Get Back on Track». web.archive.org. 12 Ιουλίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  10. ↑ Diver, Tony; Riley-Smith, Ben (2022-07-06). «Watch: Suella Braverman announces leadership bid on live TV» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. https://www.telegraph.co.uk/politics/2022/07/06/tory-leadership-hopefuls-prepare-bids-succeed-boris-johnson/. Ανακτήθηκε στις 2022-07-15. 
  11. ↑ tomtugendhat. «Tom Tugendhat: A clean start». Tom Tugendhat (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2022. 
  12. ↑ Tugendhat, Tom (2022-07-07). «I have served before. Now I hope to answer the call as prime minister» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. https://www.telegraph.co.uk/politics/2022/07/07/tom-tugendhat-have-served-now-hope-answer-call-prime-minister/. Ανακτήθηκε στις 2022-07-15. 
  13. ↑ «Kemi Badenoch for Prime Minister». www.kemiforprimeminister.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2022. 
  14. ↑ McFadden, Brendan (2022-07-08). «Former equalities minister Kemi Badenoch announces Tory leadership bid» (στα αγγλικά). inews.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-07-08. https://web.archive.org/web/20220708233909/https://inews.co.uk/news/former-equalities-minister-kemi-badenoch-announced-tory-leadership-bid-1733814. Ανακτήθηκε στις 2022-07-15. 
  15. ↑ «Ready for Rishi». Ready for Rishi (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2022. 
  16. ↑ «Ex-Chancellor Rishi Sunak launches bid to be Conservative leader» (στα αγγλικά). BBC News. 2022-07-08. https://www.bbc.com/news/uk-politics-62099272. Ανακτήθηκε στις 2022-07-15. 
  17. ↑ «Jeremy Hunt for Conservative Party Leader». Jeremy Hunt 2022 (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2022. 
  18. ↑ «Sajid Javid and Jeremy Hunt join Conservative Party leadership race» (στα αγγλικά). BBC News. 2022-07-10. https://www.bbc.com/news/uk-politics-62110114. Ανακτήθηκε στις 2022-07-15. 
  19. ↑ Gutteridge, Nick (2022-07-09). «Nadhim Zahawi joins Tory leadership race with a bid to revive low-tax Thatcherism» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. https://www.telegraph.co.uk/politics/2022/07/09/nadhim-zahawi-joins-tory-leadership-race-bid-revive-low-tax/. Ανακτήθηκε στις 2022-07-15. 
  20. ↑ «Home». Penny Mordaunt (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2022. 
  21. ↑ «Penny Mordaunt launches leadership bid with bombastic video featuring Boris Johnson». The Independent (στα Αγγλικά). 10 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2022. 
  22. ↑ «Liz for Leader». 15 Ιουλίου 2022. 
  23. ↑ Truss, Liz (2022-07-10). «Liz Truss: I would cut taxes from day one as prime minister» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. https://www.telegraph.co.uk/politics/2022/07/10/liz-truss-would-cut-taxes-day-one-prime-minister/. Ανακτήθηκε στις 2022-07-15. 
  24. ↑ «Who is Suella Braverman? The Brexit-backing Attorney General who wants to be PM». ITV News (στα Αγγλικά). 13 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2022. 
  25. ↑ «Attorney General Suella Braverman calls for Boris Johnson to 'step down'». ITV News (στα Αγγλικά). 6 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2022. 
  26. ↑ Hope, Christopher (2022-07-08). «Brexiteer Steve Baker backs Suella Braverman as he drops his own leadership bid» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. https://www.telegraph.co.uk/politics/2022/07/08/brexiteer-steve-baker-backs-suella-braverman-drops-leadership/. Ανακτήθηκε στις 2022-07-15. 
  27. ↑ Boycott-Owen, Mason (2022-07-10). «Suella Braverman calls for UK to leave 'political' ECHR in wake of Rwanda ruling» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. https://www.telegraph.co.uk/politics/2022/07/10/suella-braverman-calls-uk-leave-political-echr-wake-rwanda-ruling/. Ανακτήθηκε στις 2022-07-15. 
  28. ↑ Seddon, Sean (7 Ιουλίου 2022). «Ex-soldier Tom Tugendhat launches bid to succeed Boris Johnson as PM». Metro (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2022. 
  29. ↑ «Who is Tom Tugendhat? Veteran hoping to 'serve again' by becoming PM». ITV News (στα Αγγλικά). 13 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2022. 
  30. ↑ Commentator, Tim Shipman, Chief Political. «Tom Tugendhat: Wounded in a 10hr firefight in Iraq, now he is set for a new battle» (στα αγγλικά). ISSN 0140-0460. https://www.thetimes.co.uk/article/tom-tugendhat-wounded-in-a-10hr-firefight-in-iraq-now-he-is-set-for-a-new-battle-6sz6rnvnk. Ανακτήθηκε στις 2022-07-15. 
  31. ↑ «Who is prime ministerial hopeful Tom Tugendhat?». The Independent (στα Αγγλικά). 15 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2022. 
  32. ↑ «Kemi Badenoch brings culture war rhetoric to Tory leadership race». the Guardian (στα Αγγλικά). 9 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2022. 
  33. ↑ 33,0 33,1 33,2 House, Coffee. «Who's backing whom? Sunak still ahead | The Spectator». www.spectator.co.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2022. 
  34. ↑ Malnick, Edward (2022-07-09). «Kemi Badenoch: ‘My late father taught me about responsibility’» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. https://www.telegraph.co.uk/politics/2022/07/09/kemi-badenoch-late-father-taught-responsibility/. Ανακτήθηκε στις 2022-07-15. 
  35. ↑ «Boris Johnson resigns: Rishi Sunak launches bid to become next prime minister». Sky News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2022. 
  36. ↑ «Rishi Sunak and other Conservative hopefuls announce leadership bids to replace Boris Johnson - with more expected this weekend». Sky News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2022. 
  37. ↑ Diver, Tony (2022-07-09). «Rishi Sunak pledges to protect women’s rights in first leadership policy pitch» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. https://www.telegraph.co.uk/politics/2022/07/09/rishi-sunak-pledges-protect-womens-rights-first-leadership-policy/. Ανακτήθηκε στις 2022-07-15. 
  38. ↑ Tominey, Camilla (2022-07-10). «Exclusive: The anti-Rishi ‘mucky memo’ setting alight Tory WhatsApp groups» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. https://www.telegraph.co.uk/politics/2022/07/10/exclusive-anti-rishi-mucky-memo-setting-alight-tory-whatsapp/. Ανακτήθηκε στις 2022-07-15. 
  39. ↑ «The longest serving Health Secretary in the UK's history». 4 Ιουνίου 2018. 
  40. ↑ Riley-Smith, Ben (2022-07-09). «Jeremy Hunt: ‘I can restore voters’ trust ... I stayed out of the Boris bubble, after all’» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. https://www.telegraph.co.uk/politics/2022/07/09/jeremy-hunt-can-restore-voters-trust-stayed-boris-bubble/. Ανακτήθηκε στις 2022-07-16. 
  41. ↑ «Jeremy Hunt pledges bring back fox hunting». The Independent (στα Αγγλικά). 4 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2022. 
  42. ↑ ««Εξορία» στη Ρουάντα, το βρετανικό σύστημα ασύλου». Η Εφημερίδα των Συντακτών. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2022. 
  43. ↑ Newsroom (14 Απριλίου 2022). «Στη... Ρουάντα θα στέλνει η Βρετανία τους μετανάστες που περνούν παράνομα τα συνορά της». CNN.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2022. 
  44. ↑ Bloom, Dan (6 Ιουλίου 2022). «Nadhim Zahawi - millionaire oil exec Chancellor who claimed expenses at stables». mirror (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2022. 
  45. ↑ Editor, Geraldine Scott, Political Reporter | Oliver Wright, Policy Editor | Henry Zeffman, Associate Political Editor | Matt Dathan, Home Affairs. «Nadhim Zahawi assembled team to set up secret leadership campaign» (στα αγγλικά). ISSN 0140-0460. https://www.thetimes.co.uk/article/nadhim-zahawi-assembled-team-to-set-up-secret-leadership-campaign-hvk678p3h. Ανακτήθηκε στις 2022-07-16. 
  46. ↑ «Conservative leadership contender Nadhim Zahawi gives his first broadcast interview since becoming chancellor». Sky News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2022. 
  47. ↑ «Nadhim Zahawi joins Tory leadership race with a bid to revive low-tax Thatcherism». web.archive.org. 9 Ιουλίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  48. ↑ «Chancellor Nadhim Zahawi's tax affairs under investigation by HMRC». The Independent (στα Αγγλικά). 9 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2022. 
  49. ↑ «Conservative leadership contender Nadhim Zahawi gives his first broadcast interview since becoming chancellor | Politics News | Sky News». web.archive.org. 14 Ιουλίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  50. ↑ «Battle lines drawn over tax as Liz Truss joins crowded field of PM hopefuls». ITV News (στα Αγγλικά). 10 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2022. 
  51. ↑ «Penny Mordaunt launches Conservative leadership bid - but doesn't appear in her own video». web.archive.org. 10 Ιουλίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  52. ↑ «Paralympian asks to be removed from Penny Mordaunt campaign video | Penny Mordaunt | The Guardian». web.archive.org. 10 Ιουλίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  53. ↑ Editor, Kieran Andrews, Scottish Political. «Penny Mordaunt is favourite for the Scottish Tory vote» (στα αγγλικά). ISSN 0140-0460. https://www.thetimes.co.uk/article/penny-mordaunt-is-favourite-for-the-scottish-tory-vote-rj6lg7r8j. Ανακτήθηκε στις 2022-07-17. 
  54. ↑ «Foreign Secretary Liz Truss joins Tory leadership race - BBC News». web.archive.org. 12 Ιουλίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  55. ↑ Riley-Smith, Ben (2022-07-10). «Exclusive: Liz Truss launches leadership bid with tax cut challenge to Rishi Sunak» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. https://www.telegraph.co.uk/politics/2022/07/10/liz-truss-launches-leadership-bid-tax-cut-challenge-rishi-sunak/. Ανακτήθηκε στις 2022-07-18. 
  56. ↑ Editor, Harry Yorke, Deputy Political. «Liz Truss: Promises of low tax and defence spending launch her into third place» (στα αγγλικά). ISSN 0140-0460. https://www.thetimes.co.uk/article/liz-truss-promises-of-low-tax-and-defence-spending-launch-her-into-third-place-mjtdb7hl3. Ανακτήθηκε στις 2022-07-18. 
  57. ↑ Clarke, Seán· Leach, Anna. «Tory leadership election: full results after round four». the Guardian (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2022. 
  58. ↑ «Liz Truss: New UK prime minister pledges to address energy crisis after beating Rishi Sunak in Tory contest - BBC News». BBC News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2022.