Ελ (Καναάν)

Επιχρυσωμένο αγαλματίδιο του θεού Ελ από την πόλη Μεγιδδώ.

Ο όρος Ελ (Εβραϊκά: אֵל ʾēl, Φοινικικά: 𐤀𐤋ʾīl,[1] Ουγκαριτικά: 𐎛𐎍 ʾīlu) είναι Bορειοδυτική σημιτική λέξη που σημαίνει "θεός" και χρησιμοποιείται ως το κύριο όνομα διαφόρων αρχαίων θεοτήτων της Εγγύς Ανατολής. Συγκεκριμένες θεότητες με το όνομα Ελ, Ηλ ή Ιλ ήταν ο βασιλιάς θεός της αρχαίας χαναανιτικής θρησκείας[2] και ο βασιλιάς θεός των ομιλητών της Ανατολικής σημιτικής γλώσσας κατά την πρώιμη δυναστική περίοδο της Μεσοποταμίας (2900 - 2350 π.Χ.).[3] Στους Χετταίους ο Ελ ήταν γνωστός ως Ελκουνίρσα (Elkunirsa). Το όνομα προέρχεται από πρωτοσημτικό θέμα *ʔ il-, που σήμαινε "θεός".[4]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Online Phoenician Dictionary». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2022. 
  2. ↑ Matthews, Victor Harold (2004). Judges and Ruth. Cambridge, UK. ISBN 0-521-80606-2. 52380969. 
  3. ↑ Wiseman, D. J. (1963-04). «Old Akkadian Writing and Grammar. Second Edition (Revised and Enlarged) by I. J. Gelb. 235 pp. The University of Chicago Press, 1962. 24s.». Journal of the Royal Asiatic Society 95 (1-2): 89–90. doi:10.1017/s0035869x00121483. ISSN 1356-1863. http://dx.doi.org/10.1017/s0035869x00121483. 
  4. ↑ Kogan, Leonid (2015), Genealogical Classification of Semitic: The Lexical Isoglosses. Berlin: De Gruyter. p. 147

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα El (deity) στο Wikimedia Commons