Ελί Οκομπό

Ελί Οκομπό
Ο Οκομπό το 2021 με την ΑΣΒΕΛ
No. 0 – Μονακό
ΘέσηΠόιντ γκαρντ / Σούτινγκ γκαρντ
ΠρωτάθλημαΠρωτάθλημα Γαλλίας
Ευρωλίγκα
Προσωπικά στοιχεία
Πλ. ΌνομαΕλί-Φρανκ Οκομπό
ΕθνικότηταΓαλλική
Γέννηση23 Οκτωβρίου 1997 (1997-10-23) (27 ετών)
Μπορντώ, Γαλλία
Ύψος1,91 μ.
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ2018 / Γύρος: 2 / Επιλογή: 31η Φοίνιξ Σανς
Αθλ. καριέρα2015 - σήμερα
Καριέρα σε συλλόγους
2015 - 2018 0 Ελάν Μπεαρναί
2018 - 2020 0 Φοίνιξ Σανς
2018 - 2019 0 →Νόρδερν Αριζόνα Σανς
2021 - 2021 0 Λονγκ Άιλαντ Νετς
2021 - 2022 0 ΑΣΒΕΛ
2022 - 0 Μονακό
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
2019 - 0 Εθνική Γαλλίας
Διακρίσεις και βραβεύσεις
  • MVP των τελικών του Πρωταθλήματος Γαλλίας (2022)
  • 2x MVP της αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα
  • Γαλλικό All Star Game (2018)
Τίτλοι
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα FIBA
Δεύτερη θέση 2022 Γερμανία Εθνική Γαλλίας
Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα καλαθοσφαίρισης νέων ανδρών
Τρίτη θέση 2017 Ελλάδα Εθνική Γαλλίας

Ο Ελί-Φρανκ Οκομπό (Élie-Franck Okobo, γεννήθηκε 23 Οκτωβρίου 1997) είναι Γάλλος επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής. Με ύψος 1,91 μέτρων αγωνίζεται ως σούτινγκ γκαρντ για την Μονακό του Πρωταθλήματος Γαλλίας και της Ευρωλίγκα. Ξεκίνησε την σταδιοδρομία του σε συλλόγους σε ηλικία 16 ετών και στη συνέχεια αγωνίστηκε για την ομάδα νέων της Ελάν Μπεαρναί Πω-Λακ-Ορτέζ, φτάνοντας στο παιχνίδι τίτλου του Γαλλικού Πρωταθλήματος Ελπίδων το 2016.

Έχει εκπροσωπήσει τη Γαλλία σε διεθνείς διοργανώσεις. Ήταν βασικός παίκτης για την ομάδα κάτω των 20 ετών στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων Ανδρών της FIBA, στο οποίο συμμετείχε δύο φορές, κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο το 2017. Έχει επίσης αγωνιστεί με την εθνική ομάδα ανδρών στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου FIBA του 2019 και στο Ευρωμπάσκετ 2022.

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Οκομπό γεννήθηκε στο Μπορντώ της Γαλλίας από πατέρα Κονγκολέζο και μητέρα Γαλλίδα.[1] [2] Σε ηλικία 16 ετών, εντάχθηκε στην JSA Μπορντώ Μπασκέτ της ΝΜ1, το ερασιτεχνικό τμήμα τρίτης κατηγορίας του γαλλικού μπάσκετ.[3] Την περίοδο 2014–15 άρχισε να παίζει για την Εσπουάρ Πω-Λακ-Ορτέζ στο Πρωτάθλημα Νέων.[4] Στην πρώτη εμφάνισή του στις 20 Σεπτεμβρίου 2014, σημείωσε 23 πόντους και 4 κλεψίματα καθώς η ομάδα του έχασε από την Εσπουάρ Σαλόν-Ρεμ.[5] Μετά από 29 αγώνες, είχε μέσο όρο 9.8 πόντους, 3.0 ριμπάουντ, 1.9 ασίστ και 1.2 κλεψίματα ανά αγώνα.[4]

Επαγγελματική πορεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ελάν Μπεαρναί (2015–2018)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτη χρονιά (2015–16)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 13 Ιουνίου 2016, υπέγραψε συμβόλαιο τριετούς διάρκειας με την Ελάν Μπεαρναί Πω-Λακ-Ορτέζ του Γαλλικού Πρωταθλήματος, της υψηλότερης επαγγελματικής κατηγορίας της Γαλλίας.[6] [7] Κατά τη διάρκεια της περιόδου 2015–16, έπαιξε κυρίως με την Εσπουάρ Πω-Λακ-Ορτέζ στο νεανικό πρωτάθλημα, έχοντας περιορισμένα λεπτά συμμετοχής για την ανώτερη ομάδα στο Γαλλικό Πρωτάθλημα.[8] [9] Στις 6 Οκτωβρίου 2016, ο Οκομπό ξεκίνησε την δεύτερη θητεία του στο Πρωτάθλημα Ελπίδων καταγράφοντας 17 πόντους, 5 ριμπάουντ και 8 ασίστ στη νίκη με 102–56 επί της Εσπουάρ Μονακό. [10] Έπαιξε το πρώτο παιχνίδι του στην 1η Γαλλίας για την Πω-Ορτέζ στις 24 Οκτωβρίου 2015.[11] Στις 25 Μαρτίου 2016, έφτασε στους 34 πόντους και 10 ριμπάουντ, και οι δύο επιδόσεις οι καλύτερες της χρονιάς, στη νίκη στο πρωτάθλημα νέων επί της Εσπουάρ Λε Χαβρ.[12] Την επόμενη εβδομάδα απέναντι στην ΑΣ Μονακό Μπασκέτ, σημείωσε 5 πόντους - τους πρώτους του και μοναδικούς στη χρονιά στο ανώτερο πρωτάθλημα. [13] Στο νεανικό πρωτάθλημα, ο Οκομπό είχε μέσο όρο 15.5 πόντους, 4.4 ριμπάουντ, 3.2 ασίστ και 2.2 κλεψίματα ανά παιχνίδι.[9]

Αυξημένος ρόλος (2016–17)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την περίοδο 2016–17, ο Οκομπό έπαιξε με φειδώ στο Πρωτάθλημα Ελπίδων, προκειμένου να λαμβάνει σημαντικά λεπτά συμμετοχής ερχόμενος από τον πάγκο για την Πω-Ορτέζ στο πρωτάθλημα ανδρών.[14] [15] Στις 24 Σεπτεμβρίου 2016, έκανε την πρώτη συμμετοχή του στη χρονιά στην 1η Γαλλίας, καταγράφοντας 5 πόντους, 2 ριμπάουντ και 2 ασίστ απέναντι στην Σολέ Μπασκέτ.[16] Στη δεύτερη συμμετοχή του εκείνη την χρονιά στο νεανικό πρωτάθλημα, ο Οκομπό σημείωσε νταμπλ-νταμπλ 21 πόντων και 12 ριμπάουντ στις 15 Οκτωβρίου απέναντι της Εσπουάρ Γκραβελίν-Ντουνκέρκ.[17] Στις 25 Οκτωβρίου, έκανε την παρθενική εμφάνισή του στο FIBA Europe Cup, την τέταρτη διηπειρωτική ευρωπαϊκή διοργάνωση, σημειώνοντας 6 πόντους και 2 ριμπάουντ στη νίκη επί της Τάρτου.[18]

Ο Οκομπό κατέγραψε το υψηλό της χρονιάς με 20 πόντους, 6 ριμπάουντ, 10 ασίστ και ένα λάθος στη νίκη 101–66 επί της JIP Παρντουμπίτσε στον δεύτερο γύρο του FIBA Europe Cup στις 13 Δεκεμβρίου.[19] [20] Στις 5 Φεβρουαρίου 2017, σημείωσε τους περισσότερούς του πόντους στην χρονιά με 15, με 5 ριμπάουντ και 4 ασίστ, στη νίκη στο πρωτάθλημα επί της Ελάν Σαλόν.[21] Έκλεισε την αγωνιστική περίοδο με μέσο όρο 4.6 πόντους, 2.1 ριμπάουντ και 1.5 ασίστ ανά παιχνίδι στο ανώτερο πρωτάθλημα και 8.2 πόντους, 3.3 ριμπάουντ και 2.1 ασίστ ανά παιχνίδι στο FIBA Europe Cup.[14] Ο Οκομπό ήταν ο δεύτερος στο βραβείο Καλύτερου Νέου Παίκτη του Γαλλικού Πρωταθλήματος.[22]

Στη βασική ομάδα (2017–18)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο πρώτο του παιχνίδι της περιόδου 2017–18, ο Οκομπό έκανε την παρθενική συμμετοχή του στην αρχική πεντάδα στο Γαλλικό Πρωτάθλημα στις 23 Σεπτεμβρίου 2017, σημειώνοντας 14 πόντους και 8 ασίστ για να νικήσει η ομάδα του την Ελάν Σαλόν.[23] Στις 7 Οκτωβρίου, ηγήθηκε των σκόρερ με 21 πόντους και 3 κλεψίματα απέναντι στην HTV Μπασκέτ.[24] Είχε άλλη μία αξιοσημείωτη απόδοση στις 10 Δεκεμβρίου, σημειώνοντας 23 πόντους για την ομάδα σε μία νίκη επί της Λεβαλουά Μετροπολιτάν.[25] Στις 10 Φεβρουαρίου σημείωσε 30 πόντους, με 8 ασίστ και 4 ριμπάουντ, σε μία νίκη με 105–93 επί της Ελάν Σαλόν.[26] Η απόδοση του χάρισε το βραβείο του παίκτη της εβδομάδας από την ιστοσελίδα Eurobasket.com.[27] Με την Πω-Ορτέζ, ο Οκομπό έφτασε στα πλέι οφ ως παίκτης της όγδοης καλύτερης ομάδας του πρωταθλήματος. Στις 23 Μαΐου, κατά τη διάρκεια του 1ου αγώνα της σειράς απέναντι στο Μονακό, ο Οκομπό σημείωσε 44 πόντους, ως προσωπικό ρεκόρ του, στην ήττα με 99–97.[28]

Φοίνιξ Σανς (2018–2020)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 21 Ιουνίου 2018, ο Οκομπό επιλέχθηκε με την 31η επιλογή στο ντραφτ του NBA του 2018 από τους Φοίνιξ Σανς.[29] Στην πρώτη συμμετοχή του στο ΝΒΑ στις 17 Οκτωβρίου, ο Οκομπό σημείωσε δύο πόντους και μία ασίστ στη νίκη με 121–100 επί των Μάβερικς.[30] Στις 28 Οκτωβρίου, ο Οκομπό σημείωσε 18 πόντους, 5 ριμπάουντ και 7 ασίστ στην ήττα με 117–110 από τους Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ . [31] Τρεις μέρες αργότερα, ο Οκομπό έκανε το πρώτο του ξεκίνημα ως βασικός στο NBA, καταγράφοντας οκτώ πόντους, τέσσερα ριμπάουντ και πέντε ασίστ σε 28 λεπτά δράσης σε μία ήττα με 120-90 από τους Σαν Αντόνιο Σπερς.[32] Στις 13 Νοεμβρίου 2018, ο Οκομπό μεταφέρθηκε στους Νόρδερν Αριζόνα Σανς, παίζοντας για την ομάδα το ίδιο βράδυ στην ήττα από τους Σάντα Κρουζ Ουόριορς, [33] [34] και συνέχισε να παίζει τόσο με το Φοίνιξ όσο και με τη Νόρθερν Αριζόνα όλο το 2018.[35] Το παιχνίδι με την μεγαλύτερη επιθετική παραγωγικότητα στην πρώτη χρονιά του έγινε στις 28 Νοεμβρίου, σημειώνοντας 19 πόντους στην ήττα με 115–99 από τους Λος Άντζελες Κλίπερς.[36] Στις 2 Φεβρουαρίου 2019, ο Οκομπό κατέγραψε 11 ασίστ, ως οι περισσότερες της αγωνιστικής περιόδου, σε μία ήττα με 118–112 απέναντι στους Ατλάντα Χοκς. Παραιτήθηκε από τους Σανς στις 25 Νοεμβρίου 2020.[37]

Στις 16 Δεκεμβρίου 2020, ο Οκομπό υπέγραψε με τους Μπρούκλιν Νετς.[38] Αποσύρθηκε με την ολοκλήρωση της προετοιμασίας.[39]

Λονγκ Άιλαντ Νετς (2021)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 27 Ιανουαρίου 2021, ο Οκομπό συμπεριλήφθηκε στην σύνθεση των Λονγκ Άιλαντ Νετς.[40]

ΑΣΒΕΛ (2021–2022)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 10 Ιουλίου 2021, ο Οκομπό υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο με τη γαλλική ισχυρή ομάδα ΑΣΒΕΛ.[41] Τη σεζόν 2021-22, μέτρησε κατά μέσο όρο 14.5 πόντους, 3.9 ασίστ, 2.8 ριμπάουντ και 13.5 βαθμούς στο PIR ανά 27 λεπτά συμμετοχής στην Ευρωλίγκα, όντας ο έκτος καλύτερος σκόρερ της σεζόν. Μάλιστα , αναδείχτηκε MVP της 7ης αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα, αφού κόντρα στον Παναθηναϊκό είχε 35 πόντους (8/12 δίποντα, 5/7 τρίποντα, 4/4 βολές), 4 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 2 κλεψίματα και 5 κερδισμένα φάουλ συγκεντρώνοντας 37 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης.[42] Στις 25 Ιουνίου 2022, κατέκτησε το Πρωτάθλημα Γαλλίας, αφού η Βιλερμπάν κέρδισε στους τελικούς τη Μονακό με 3-2 στη σειρά των τελικών.[43] Στο καθοριστικό πέμπτο παιχνίδι σκόραρε 20 πόντους, με 7 ριμπάουντ και 9 ασίστ και αναδείχτηκε MVP των τελικών του Πρωταθλήματος Γαλλίας.

Μονακό (2022–σήμερα)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 15 Ιουλίου 2022, ανακοινώθηκε από την Μονακό μέχρι το καλοκαίρι του 2024.[44] Στις 30 Δεκεμβρίου 2022 κόντρα στην Ζάλγκιρις είχε 22 πόντους (10/11 βολές, 3/6 δίποντα, 2/5 τρίποντα), 4 ριμπάουντ, 9 ασίστ, 4 κλεψίματα, 6 κερδισμένα φάουλ και 1 λάθος στα 30:21 που έμεινε στο παρκέ, συγκεντρώνοντας 35 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης. Έτσι αναδείχτηκε MVP της 16ης αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα.[45] Στις 22 Απριλίου 2023, κατέκτησε το Κύπελλο Γαλλίας αφού η Μονακό νίκησε στον τελικό την Βιλερμπάν 90-70, με τον ίδιο να ξεχωρίζει έχοντας 20 πόντους, 7 ασίστ και 6 ριμπάουντ.[46] Στις 15 Ιουνίου 2023, κατέκτησε το Πρωτάθλημα Γαλλίας αφού η Μονακό κέρδισε στη σειρά των τελικών την Μετροπολιτάν 3-0.[47] Στις 12 Ιουνίου 2024, κατέκτησε το γαλλικό πρωτάθλημα αφού η Μονακό κέρδισε την Παρί με 3-1 στη σειρά των τελικών.[48]

Εθνική Ομάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Οκομπό ήταν μέλος της γαλλικής εθνικής ομάδας μπάσκετ κάτω των 20 ετών, κάνοντας την πρώτη του διεθνή εμφάνιση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων Ανδρών της FIBA του 2016 στη Φινλανδία . Είχε την καλύτερη επίδοσή του στη διοργάνωση στις 23 Ιουλίου 2017, σημειώνοντας 23 πόντους, 7 ριμπάουντ και 4 κλεψίματα σε μία νίκη με 74–60 επί της Φινλανδίας. [49] [50] Ήταν ο τρίτος κορυφαίος σκόρερ στην διοργάνωση, με μέσο όρο 18.9 πόντους, 3.9 ριμπάουντ, 1.6 ασίστ και 1.9 κλεψίματα ανά παιχνίδι, ευστοχώντας με 42,9 % στα τρίποντα. [14] Έπαιξε επίσης με την γαλλική εθνική ομάδα κάτω των 20 ετών, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων Ανδρών της FIBA του 2017, όπου κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο. Στην διοργάνωση είχε κατά μέσο όρο 12.3 πόντους, 3.3 ριμπάουντ και 4.0 ασίστ ανά αγώνα. [51]

Τον Σεπτέμβριο του 2022, συμμετείχε με την εθνική στο Ευρωμπάσκετ 2022. Η Γαλλία κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο, αφού ηττήθηκε στον τελικό στο Βερολίνο από την Ισπανία με 88-76.[52]

Στατιστικά σταδιοδρομίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπόμνημα
  ΣΑ Αγώνες   ΒΑΣ  Βασικός  ΛΑΓ  Λεπτά ανά αγώνα
 ΕΣ%  Επιτυχείς προσπάθειες %  3Π%  Επιτυχείς προσπάθεις τριπόντων %  ΕΒ%  Επιτυχείς προσπάθειες ελευθέρων βολών %
 ΡΑΓ  Ριμπάουντ ανά αγώνα  ΑΑΓ  Ασίστ ανά αγώνα  ΚΑΓ  Κλεψίματα ανά αγώνα
 ΚΑΓ  Κοψίματα ανά αγώνα  ΠΑΓ  Πόντοι ανά αγώνα  Έντονα  Υψηλότερη επίδοση

ΝΒΑ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κανονική περίοδος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Ομάδα ΣΑ ΒΑΣ ΛΑΓ ΕΣ% 3Π% ΕΒ% ΡΑΓ ΑΑΓ ΚΑΓ ΚΑΓ ΠΑΓ
2018–19 Φοίνιξ 53 16 18.1 .393 .295 .787 1.8 2.4 .6 .1 5.7
Σταδιοδρομία 53 16 18.1 .393 .295 .787 1.8 2.4 .6 .1 5.7

Στατιστικά Γαλλικού Πρωταθλήματος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Ομάδα ΣΑ ΒΑΣ ΛΑΓ ΕΣ% 3Π% ΕΒ% ΡΑΓ ΑΑΓ ΚΑΓ ΚΑΓ ΠΑΓ
2015–16 Πω-Ορτέζ 8 0 3.0 .200 .167 .000 .6 .1 .1 .0 .6
2016–17 Πω-Ορτέζ 20 0 13.4 .434 .357 .846 2.1 1.5 .6 .1 4.6
2017–18 Πω-Ορτέζ 36 33 26.5 .489 .418 .835 2.7 4.7 .9 .2 13.8
Σταδιοδρομία 28 0 10.4 .407 .333 .846 1.6 1.1 0.5 0.1 3.5

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Did Sean Marks divert his plane to France for a look at Elie Okobo?». Nets Daily. 18 Μαρτίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2018. 
  2. ↑ Okobo, Elie (20 Ιανουαρίου 2018). Elie Okobo Interview (Video). Pau: DraftExpress. 
  3. ↑ «Pau-Lacq-Orthez youngster Okobo turning heads in FIBA Europe Cup». FIBA. 6 Ιανουαρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2018. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «Elie Okobo». LNB Espoirs. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2018. 
  5. ↑ «Chalons-Reims – Pau-Lacq-Orthez 85–79». LNB Espoirs. 20 Σεπτεμβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2018. 
  6. ↑ «Premier contrat pro pour Elie Okobo». L'Équipe. 14 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2018. 
  7. ↑ «Pau-Orthez signs Elie Okobo to a three-year contract». Sportando. 14 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2018. 
  8. ↑ «Elie Okobo Game Logs: 2015–2016». RealGM. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2018. 
  9. ↑ 9,0 9,1 «Elie Okobo». LNB Espoirs. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2018. 
  10. ↑ «Monaco – Pau-Lacq-Orthez 56–102». LNB Espoirs. 6 Οκτωβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2018. 
  11. ↑ «Oct 24, 2015 – Pau-Orthez vs. Paris-Levallois Basket». RealGM. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2018. 
  12. ↑ «Pau-Lacq-Orthez – Le Havre 100–57». LNB Espoirs. 25 Μαρτίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2018. 
  13. ↑ «Apr 4, 2016 – AS Monaco Basket vs. Pau-Orthez». RealGM. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2018. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 «Elie Okobo». RealGM. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2018. 
  15. ↑ «Elie Okobo». LNB Espoirs. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2018. 
  16. ↑ «Sep 24, 2016 – Cholet Basket vs. Pau-Orthez». RealGM. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2018. 
  17. ↑ «Gravelines-Dunkerque – Pau-Lacq-Orthez 89–91». LNB Espoirs. 15 Οκτωβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2018. 
  18. ↑ «Oct 25, 2016 – Tartu Ulikool Rock vs. Pau-Orthez». RealGM. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2018. 
  19. ↑ «Pau-Lacq-Orthez v BK Pardubice». FIBA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2018. 
  20. ↑ «The week's big numbers: Chikoko can't miss, Gagic in record-state-of-mind». FIBA. 15 Δεκεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2018. 
  21. ↑ «Feb 5, 2017 – Chalon-Sur-Saone vs. Pau-Orthez». RealGM. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2018. 
  22. ↑ «DJ Cooper meilleur joueur de Pro A, Elie Okobo 2e meilleur espoir». La République des Pyrénées (στα French). 18 Μαΐου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2018. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  23. ↑ «Sep 23, 2017 – Pau-Orthez vs. Chalon-Sur-Saone». RealGM. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2018. 
  24. ↑ «l'Elan Béarnais corrige Hyères-Toulon». La République des Pyrénées (στα French). 7 Οκτωβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2018. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  25. ↑ «Pau se fait plaisir face à Levallois» (στα French). BasketActu. 10 Δεκεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2018. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  26. ↑ «Feb 10, 2018 – Chalon-Sur-Saone vs. Pau-Orthez». RealGM. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2018. 
  27. ↑ «French ProA round 20 best performance: Elie-Franck Okobo». Eurobasket.com. 13 Φεβρουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2018. 
  28. ↑ «Alors que la Draft approche, Elie Okobo (44 points) frappe fort face à Monaco». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2018. 
  29. ↑ «NBA draft: Suns add French guard Elie Okobo, Colorado guard George King in second round». AZ Central. 21 Ιουνίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2018. 
  30. ↑ «Mavericks at Suns». NBA.com. 17 Οκτωβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2018. 
  31. ↑ «Suns' Elie Okobo: Leads team in scoring, assists off bench». CBSSports.com. 28 Οκτωβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2018. 
  32. ↑ «Suns' Elie Okobo: Solid in spot start». CBSSports.com. 31 Οκτωβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2018. 
  33. ↑ «Suns Assign Elie Okobo to Northern Arizona». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2018. 
  34. ↑ «Suns' Near Perfect First Quarter Spoiled in End». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2018. 
  35. ↑ «NBA Games - All NBA matchups | NBA.com». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2019. 
  36. ↑ «Suns vs. Clippers - Box Score - November 28, 2018 - ESPN». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2019. 
  37. ↑ Rankin, Duane. «Phoenix Suns $16 million over the salary cap after free agency moves, waive Elie Okobo». The Arizona Republic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2020. 
  38. ↑ «Brooklyn Nets Sign Elie Okobo and Kaiser Gates». NBA.com. 16 Δεκεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2020. 
  39. ↑ «Brooklyn Nets Waive Three Players». NBA.com. 19 Δεκεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2020. 
  40. ↑ «Long Island Nets Announce 2021 Roster». NBA.com. 27 Ιανουαρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2021. 
  41. ↑ «Βιλερμπάν: Ανακοίνωσε τον πρώην ΝΒΑερ, Έλι Οκόμπο». Eurohoops. 9 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2022. 
  42. ↑ «Ακόμα βάζει στο ΟΑΚΑ ο MVP Οκόμπο: Ρεκόρ πόντων για αντίπαλο του Παναθηναϊκού (videos)». Eurohoops. 30 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2022. 
  43. ↑ «Βιλερμπάν: ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ στη Γαλλία μετά από απίθανο τελικό με τη Μονακό». Eurohoops. 25 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2022. 
  44. ↑ «Μονακό: Ανακοίνωσε τον Έλι Οκόμπο». Eurohoops. 15 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2022. 
  45. ↑ «EuroLeague: MVP της 16ης αγωνιστικής ο Οκόμπο | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2023. 
  46. ↑ «Μονακό - Βιλερμπάν 90-70: Στους Μονεγάσκους το Κύπελλο | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2023. 
  47. ↑ «Μονακό: Ανατροπή και παρθενικός τίτλος σε "straight sets"! (videos)». Eurohoops. 15 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2023. 
  48. ↑ «Η υπερηχητική Μονακό συνέτριψε την Παρί και στέφθηκε πρωταθλήτρια Γαλλίας με ασταμάτητο Μάικ Τζέιμς». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2024. 
  49. ↑ «Jul 23, 2016 – Finland vs. France». RealGM. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2018. 
  50. ↑ «Elie-Franck Okobo». FIBA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2018. 
  51. ↑ «Elie-Franck OKOBO (FRA)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2018. 
  52. ↑ «Ισπανία – Γαλλία: (Cojo) να' τοι, να' τοι οι Πρωταθλητές! (videos)». Eurohoops. 18 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2022. 

 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]