Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ελεονώρα του Βιζέου | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 2 Μαΐου 1458 Μπέτζα |
Θάνατος | 17 Νοεμβρίου 1525 Λισαβόνα |
Τόπος ταφής | Madre de Deus Convent |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Πορτογαλίας |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Πορτογαλικά[1] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός[2] |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ιωάννης Β΄ της Πορτογαλίας (από 1471)[3] |
Τέκνα | Αλφόνσος, πρίγκιπας της Πορτογαλίας |
Γονείς | Φερδινάνδος του Βιζέου και Βεατρίκη, δούκισσα του Βιζέου |
Αδέλφια | Ισαβέλλα του Βιζέου Εμμανουήλ Α΄ της Πορτογαλίας Ιωάννης του Βιζέου Ντιόγκο του Βιζέου |
Οικογένεια | Οίκος των Αβίς |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Queen Consort of Portugal |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ελεονώρα, πορτογαλ. rainha dona Leonor de Viseu (2 Μαΐου 1458 - 17 Νοεμβρίου 1525) από τον Οίκο του Αβίς ήταν κόρη του δούκα του Βιζέου και με τον γάμο της έγινε βασίλισσα της Πορτογαλίας. Είναι μία από τις δύο βασιλικές συζύγους, που δεν ήταν ξένη και θεωρείται από τις πιο αξιοσημείωτες.
Ήταν η πρώτη κόρη του Φερδινάνδου δούκα του Βιζέου και της εξαδέλφης του Βεατρίκης των Αβίς, κόρης του Ιωάννη κοντόσταυλου της Πορτογαλίας. Είχε μία αδελφή, την Ισαβέλλα, σύζυγο του Φερδινάνδου Β΄ δούκα της Μπραγκάνσα, ο οποίος αργότερα κατηγορήθηκε για προδοσία και εκτελέστηκε από τον σύζυγο της Ελεονώρας, τον Ιωάννη Β΄ της Πορτογαλίας. Ο μεγαλύτερος αδελφός της Ντιόγκο ενεπλάκη σε δραστηριότητες, που ο βασιλιάς θεωρούσε προδοτικές και εκτελέστηκε από τον ίδιο τον Ιωάννη Β΄· ο μικρότερος αδελφός της, διαδέχθηκε τον βασιλιά ως Εμμανουήλ Α΄ της Πορτογαλίας.
Παντρεύτηκε τον Ιωάννη, τότε πρίγκιπα της Πορτογαλίας. Η Ελεονώρα ήταν 12 ετών και εκείνος 15. Ο Ιωάννης ήταν ο μόνος γιος του Αλφόνσου Ε΄ και έτσι διάδοχός του. Η Ελεονώρα και ο Ιωάννης περνούσαν μαζί αρκετό καιρό και ήταν καλοί φίλοι.
Το 1481 απεβίωσε ο Αλφόνσος Ε΄ και ο άνδρας της τον διαδέχθηκε ως Ιωάννης Β΄. Στις βασιλικές σύζυγοι της Πορτογαλίας χορηγούντο φέουδα και κώμες, ώστε να έχουν ανεξάρτητο εισόδημα: στην Ελεονώρα δόθηκε το Σίλβες ε Φάρο και το Τέρρας ντε Αλντέια Γκαλέγκα ε Αλντέια Γκαβίνια. Ίδρυσε την πόλη Κάλντας ντα Ραΐνια (Σάλτσα της Βασίλισσας). Έκαναν έναν γιο, που όμως απεβίωσε 16 ετών. Τότε ο Ιωάννης Β΄ που είχε έναν νόθο γιο, θέλησε να τον κάνει διάδοχο, όμως η Ελεονώρα αντιτέθηκε και έκανε προσφυγή στον πάπα, που έλαβε το μέρος της. Έτσι ο αδελφός της Εμμανουήλ αναγνωρίστηκε ως διάδοχος του συζύγου της. Ο Ιωάννης Β΄ απεβίωσε το 1495 και η υπόθεση της δηλητηρίασής του δεν αποκλείστηκε.
Όταν ο αδελφός της Εμμανουήλ Α΄ ανήλθε στον θρόνο, η Ελεονώρα μετακόμισε στο ανάκτορο του Σαμπρέγκας, όπου φιλοξένησε τη βασιλική Αυλή και συνέχισε να είναι κοινωνικά δραστήρια. Για μία σύντομη περίοδο (1500-02) ο αδελφός της δεν είχε ακόμη παιδιά και η Ελεονώρα, ως διάδοχός του, υποσχέθηκε να τη διαδεχθεί η αδελφή της.
Ήταν εξαιρετικά πλούσια και χρησιμοποίησε πολύ από τον πλούτο της για αγαθοεργίες: το 1498 ξεκίνησε τη δημιουργία της Σάντα Κάζα ντα Μιζερικόρντια (Αγίου Οίκου της Ελεημοσύνης) ως αδελφότητας με φιλανθρωπικούς σκοπούς και ιδιαίτερα τη φροντίδα των πενήτων, των ασθενών και των εγκαταλελειμμένων παιδιών. Το αρχικό ίδρυμα επιζεί ως τώρα και από τότε ιδρύθηκαν και άλλα σε διάφορες πόλεις της Πορτογαλίας και των αποικιών της.
Στην Ελεονώρα αποδίδεται η εισαγωγή της τυπογραφίας στην Πορτογαλία· παρήγγειλε τη μετάφραση της Ζωής του Χριστού (Vita Christi) στα Πορτογαλικά. Ο πρώτος τόμος (από τους τέσσερις) τυπώθηκε το 1502 και είναι το πρώτο βιβλίο που τυπώθηκε στο Αλκαλά δε Ενάρες (στην περιοχή της Μαδρίτης). Η Ελεονώρα υποστήριξε την ίδρυση του Οσπιτάλ Ρεάλ ντε Τόντος-οσ-Σάντος (Βασιλικού Νοσοκομείου των Αγίων Πάντων) στη Λισαβόνα και τότε εθεωρείτο το καλύτερο στην Ευρώπη. Επίσης ίδρυσε τη μονή Μάντρε ντε Ντέους (Μήτηρ του Θεού) το 1509, που θεωρείται ένα μεγάλο αρχιτεκτονικό έργο. Εκεί πέρασε πολλά από τα μετέπειτα έτη, ενδεδυμένη σχεδόν ως μοναχή.
Παντρεύτηκε το 1470 τον εξάδελφό της Ιωάννη Β΄ των Αβίς βασιλιά της Πορτογαλίας και είχε τέκνο: