Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η ελληνική εξόριστη κυβέρνηση Μέσης Ανατολής ήταν η εξόριστη κυβέρνηση της Ελλάδας η οποία δημιουργήθηκε μετά την Μάχη της Ελλάδας, και την επακόλουθη κατάληψη της χώρας από την Ναζιστική Γερμανία και την Φασιστική Ιταλία. Λόγω της κατάληψης της Ελλάδας από εχθρικές δυνάμεις και της αντίστασης που προέβαλαν οι εντός ελληνικών συνόρων ανταρτικές ομάδες, η εξόριστη κυβέρνηση είχε ελάχιστη επιρροή στα πολιτικά γεγονότα της χώρας.
Έδρα της εξόριστης κυβέρνησης ήταν το Κάιρο της Αιγύπτου, εξού και είχε το προσωνύμιο ως «κυβέρνηση του Καΐρου».
Επικεφαλής της ήταν ο Βασιλέας Γεώργιος Β΄, ο οποίος απεχώρησε από την Αθήνα τον Απρίλιο του 1941, έπειτα από την γερμανική εισβολή στην χώρα, αρχικά με προορισμό την Κρήτη και στην συνέχεια το Κάιρο. Εκεί παρέμεινε έως και την αποχώρηση των γερμανικών κατοχικών στρατευμάτων από την χώρα στις 17 Οκτωβρίου 1944.
Ευρισκόμενη υπό στενό Βρετανικό έλεγχο,[εκκρεμεί παραπομπή] αποτελούσε την αναγνωρισμένη παγκοσμίως ελληνική κυβέρνηση, αν και η επιρροή της εντός της ίδιας της χώρας της ήταν ελάχιστη. Εκεί, μαζί με τις ελεγχόμενες από τις δυνάμεις του Άξονα δοσιλογικές κυβερνήσεις, ένα ισχυρό αντιστασιακό κίνημα αναπτύχθηκε, με επικεφαλής του τα ελεγχόμενα από τους Κομμουνιστές ΕΑΜ και ΕΛΑΣ, τα οποία και προχώρησαν στην de facto δημιουργία χωριστής κυβέρνησης, η οποία επισημοποιήθηκε τον Μάρτιο του 1944, έπειτα από εκλογές που διεξήχθησαν τόσο στα υπό κατάληψη όσο και στα απελευθερωμένα εδάφη, ενώ έγινε γνωστή υπό την επωνυμία Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ).
Στις 25 Απριλίου 1941, με την έναρξη της Μάχης της Ελλάδας, ο Βασιλέας Γεώργιος Β΄ και η κυβέρνησή του εγκατέλειψαν την ελληνική ηπειρωτική χώρα με προορισμό την Κρήτη, η οποία δέχθηκε την επίθεση των δυνάμεων των Ναζί στις 20 Μαΐου 1941. Οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν μονάδες αλεξιπτωτιστών σε μία μαζική από αέρος εισβολή και επιτέθηκαν στα τρία κυριότερα αεροδρόμια του νησιού. Έπειτα από επτά ημέρες μαχών και σκληρής αντίστασης, οι διοικητές των στρατιωτικών δυνάμεων των Συμμάχων στο νησί αποφάσισαν ότι περαιτέρω αντίσταση ήταν ανώφελη και διέταξαν την απόσυρση από τα Σφακιά.
Στην διάρκεια της νύχτας της 24ης Μαΐου, ο Γεώργιος Β΄ και η κυβέρνησή του φυγαδεύτηκαν από την Κρήτη στο Κάιρο. Η κυβέρνηση παρέμεινε στην Αίγυπτο έως και την απόσυρση των γερμανικών στρατευμάτων από την Ελλάδα, η οποία έλαβε χώρα στις 17 Οκτωβρίου 1944.
Πορτραίτο | Όνομα (Γέννηση-Θάνατος) |
Βασιλεία | |
---|---|---|---|
Έναρξη | Λήξη | ||
Βασιλέας Γεώργιος Β΄ (1890–1947) |
3 Νοεμβρίου 1935 |
1 Απριλίου 1947 |
Πορτραίτο | Όνομα (Γέννηση-Θάνατος) |
Θητεία | Κόμμα | Κυβέρνηση | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Έναρξη | Λήξη | |||||
1 | Εμμανουήλ Τσουδερός (1882–1956) |
29 Απριλίου 1941 |
13 Απριλίου 1944 |
Ανεξάρτητος | Τσουδερός | |
2 | Σοφοκλής Βενιζέλος (1894–1964) |
13 Απριλίου 1944 |
26 Απριλίου 1944 |
Κόμμα Φιλελευθέρων | Βενιζέλος | |
3 | Γεώργιος Παπανδρέου (1888–1968) |
26 Απριλίου 1944 |
3 Ιανουαρίου 1945 |
Δημοκρατικόν Σοσιαλιστικόν Κόμμα | Παπανδρέου (Απρίλιος 1944) Παπανδρέου (Μάιος 1944) (κυβέρνηση εθνικής ενότητας) |