![]() | |
Προέλευση | |
---|---|
Τόπος προέλευσης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Περιοχή | Νέα Αγγλία |
Πληροφορίες | |
Είδος | Πίτσα |
Κύρια συστατικά | Ζύμη πίτσας, τυρί, σάλτσα τομάτας |
δεδομένα (π) |
Στην κουζίνα των Ηνωμένων Πολιτειών, η ελληνική πίτσα είναι τύπος κρούστας και προετοιμασίας πίτσας, όπου η πίτσα διογκώνεται και μαγειρεύεται σε μεταλλικό τηγάνι αντί να τεντώνεται κατά παραγγελία και να ψήνεται σε φούρνο πίτσας.[1] Χρησιμοποιείται ένα ρηχό τηγάνι, σε αντίθεση με τα βαθιά τηγάνια που χρησιμοποιούνται στις πίτσες σε στυλ Σικελίας, Σικάγο ή Ντιτρόιτ. Η κρούστα του είναι συνήθως σπογγώδης, ευάερη και ελαφριά, όπως η φοκάτσια, αλλά όχι τόσο παχιά.[2] Η κρούστα είναι επίσης κάπως λιπαρή, λόγω της επικάλυψης λαδιού που εφαρμόζεται στο τηγάνι κατά την προετοιμασία.[1][3]
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η ελληνική πίτσα είναι συνηθισμένη στη Νέα Αγγλία και σε περιοχές της ανατολικής Πολιτείας της Νέας Υόρκης.[1]
Η ελληνική πίτσα εφευρέθηκε από τον Κώστα Κιτσάτη, γνωστός και ως Κωνσταντίνος Κομπούζης, καθώς και ως «Τσάρλι», Έλληνας από την Αλβανία, στο εστιατόριό του Pizza House, το οποίο βρισκόταν στην οδό Τρούμαν 86 στο Νέο Λονδίνο του Κονέκτικατ το 1955. Το σύστημά του συνίστατο στην προετοιμασία μιας ολόκληρης ημέρας προμήθειας κρούστας σε τηγάνια 10 ιντσών το πρωί αντί να πετάει και να τεντώνει τη ζύμη κατά παραγγελία. Στο Κονέκτικατ, μέχρι τη δεκαετία του 1980, το 40% των πιτσαριών λειτουργούσαν από Έλληνες.