Ελπίδα 1

Ελπίδα 1
ΟνομασίαΕλπίδα 1
ΔημιουργόςQ34661
Έτος δημιουργίας1903
ΕίδοςΛάδι σε καμβά
Ύψος189.2 εκ.
Πλάτος67 εκ.
ΜουσείοΕθνική Πινακοθήκη Καναδά Οττάβα
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Ελπιδα 1 είναι ελαιογραφία του 1903 του καλλιτέχνη Γκούσταφ Κλιμτ. Έχει διαστάσεις 189 x 67 εκατοστά και σήμερα βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη του Καναδά, στην Οττάβα. Το κύριο θέμα του έργου είναι μια έγκυος, γυμνή γυναικεία φιγούρα. Κρατά τα χέρια της μαζί πάνω στην κοιλιά της και κοντά στο στήθος της. Κοιτάζει απευθείας τον θεατή και έχει μεγάλο όγκο μαλλιών με ένα στεφάνι από λουλούδια "μη με λησμόνει" πάνω στο κεφάλι της.[1] Η σκηνή με την πρώτη ματιά είναι όμορφη, αλλά με μια προσεκτική παρατήρηση τα μάτια του θεατή βλέπουν στο παρασκήνιο νεκρικές φιγούρες.

Ο πίνακας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πριν από αυτόν τον πίνακα, ήταν ασυνήθιστη στη δυτική τέχνη η απεικόνιση της εγκυμοσύνης και ο Γκούσταφ Κλιμτ ήταν ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που παρουσίασε κατάφωρα μια γυμνή έγκυο γυναίκα με έναν ισχυρό τρόπο.[2] Ο Κλιμτ δεν παρουσίασε αυτό το έργο στο κοινό μέχρι την Second Vienna Kunstschau το 1909. Τα θέματα που υπάρχουν σε αυτόν τον πίνακα είναι αντιφατικά, όπως ο θάνατος και η γέννηση. Οι σκούρες φιγούρες στο φόντο στροβιλίζονται γύρω από τη γυμνή γυναικεία φιγούρα συνδυάζοντας φαινομενικά την ιδέα της ζωής, του θανάτου και της αναγέννησης.

Σε αυτόν τον πίνακα δεν απεικονίζονται μόνο νεκρικές φιγούρες στο φόντο, αλλά υπάρχει επίσης ένα θαλάσσιο τέρας που στέκεται προς τα αριστερά.[3] Ο θεατής μπορεί να παρατηρήσει τα δόντια του τέρατος μαζί με τα νύχια του -όπως ένα χέρι, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το στομάχι της γυναίκας και την πυελική περιοχή. Το θαλάσσιο τέρας έχει μια μεγάλη ουρά που αναδιπλώνεται γύρω από τα πόδια της γυναίκας σαν να προσπαθεί να την αιχμαλωτίσει και συνεχίζει έξω από την κορνίζα. Επίσης, μεταξύ των τριών ασθενικών στοιχείων του παρασκηνίου υπάρχει ένα κρανίο που βρίσκεται ακριβώς πάνω από το κεφάλι της γυναίκας. Αυτό το κρανίο συνδέεται με ένα μπλε σώμα με διάφορα σχήματα, γραμμές και χρώματα. Το κρανίο αντιπροσωπεύει το θάνατο και τη φθορά, ενώ τα τρία στοιχεία στο παρασκήνιο συμβολίζουν την ασθένεια, τα γηρατειά, και την τρέλα.[3]

Το σχήμα του κρανίου πίσω από τη γυναίκα θα μπορούσε να είναι μια αναφορά στην ιστορική παράδοση της τέχνης memento mori, το οποίο χρησιμεύει ως μια υπενθύμιση ότι ο θάνατος είναι αναπόφευκτος. Αυτή η παράδοση επικεντρώνεται στην ιδέα ότι μπορούμε να ακμάζουμε με ζωή (όπως η γυμνή γυναίκα), αλλά το αύριο θα μπορούσε να φέρει την πιθανότητα του θανάτου. Στην "Ελπίδα 1" το θέμα της ζωής, του θανάτου και της αναγέννησης αφορούν παρόμοια θέματα της παράδοσης του memento mori. Στην τέχνη, το memento mori συχνά εκπροσωπείται από ένα κρανίο, το οποίο εντοπίζεται και στο παρασκήνιο του συγκεκριμένου πίνακα.

Το μοντέλο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μοντέλο σε αυτόν τον πίνακα ήταν η Herma, ένα από τα αγαπημένα μοντέλα του Γκούσταφ Κλιμτ. Ο Κλιμτ έλεγε για τη Herma "ότι η πλάτη της είναι περισσότερο όμορφη και ευφυής από τα πρόσωπα πολλών μοντέλων"[4] Η "Ελπίδα 1" δημιουργήθηκε απροσδόκητα. Μια μέρα η Herma ήταν να ποζάρει για τον Κλιμτ και δεν εμφανίστηκε. Εκείνος θορυβήθηκε και τελικά έστειλε κάποιον να δει αν ήταν άρρωστη. Η απάντηση που έλαβε ο Κλιμτ ήταν πως δεν ήταν άρρωστη αλλά έγκυος. Η Κλιμτ απαίτησε εκείνη να έρθει στη δουλειά ανεξάρτητα από την κατάστασή της και μόλις την είδε αποφάσισε να την κάνει το μοντέλο του για τον πίνακα "Ελπίδα 1".[4] Πιστεύεται ότι Κλιμτ είχε σεξουαλικές σχέσεις με όλα σχεδόν τα μοντέλα του. Ωστόσο, δεν είναι γνωστό εάν ή όχι κάποιες από τις εγκυμοσύνες που απεικονίζονται στα έργα του, όπως της Herma, είχαν σχέση με αυτόν.

Δείτε ακόμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Weidinger, Gustav Klimt, 280.
  2. ↑ Rogoyska, "Gustav Klimt," 100.
  3. ↑ 3,0 3,1 Weidinger, "Gustav Klimt," 280.
  4. ↑ 4,0 4,1 Rogoyska, "Gustav Klimt," 26.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Asenbaum, Paul, Christoph Grunenberg, Tobias G. Natter, and Gallery Liverpool Tate. Gustav Klimt: Painting, Design and Modern Life. London: Tate, 2008.
  • Kallir, Jane and Alfred Weidinger. Gustav Klimt: In Search of the "Total Artwork.” New York: Prestel, 2009.
  • Nebehay, Christian Michael. Gustav Klimt: From Drawing to Painting. New York: H.N. Abrams, 1994.
  • Partsch, Susanna. Gustav Klimt: Painter of Women. New York: Prestel, 1994.
  • Rogoyska, Jane and Patrick Bade. Gustav Klimt. Rochester: Grange Books, 2005.
  • Sabarsky, Serge. Gustav Klimt: Drawings. London: G. Fraser, 1984.
  • Weidinger, Alfred and Marian Bisanz Prakken. Gustav Klimt. New York: Prestel, 2007.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]