Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η CTAG (λετονικά: Cilvēktiesību aizstāvības grupa, Ομάδα Άμυνας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) Ελσίνκι-86 ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 1986 στην λετονική πόλη-λιμάνι Λιεπάγια από τρεις εργάτες: τον Λίναρντς Γκράντινς, τον Ράιμοντς Μπιτένιεκς και τον Μάρτινς Μπάρις. Το όνομά του αναφέρεται στις Συμφωνίες του Ελσίνκι και το έτος ίδρυσής της.
Η Ελσίνκι-86 ήταν η πρώτη ανοιχτή αντικομμουνιστική οργάνωση, αλλά και η πρώτη ανοιχτά οργανωμένη αντίσταση κατά του σοβιετικού καθεστώτος, στην πρώην Σοβιετική Ένωση, θέτοντας το παράδειγμα για τις κινήσεις υπέρ της ανεξαρτησίας από άλλες εθνικές μειονότητες.[1]
Η Ελσίνκι-86 ήταν ένας σημαντικός πρώιμος παράγοντας κατά τη διάρκεια της "Τραγουδιστής Επανάστασης" στη Λετονία, στη διάρκεια της οποίας η χώρα ανέκτησε την ανεξαρτησία της από την ΕΣΣΔ.
Στις αρχές του 1988, η οργάνωση Ελσίνκι-86 είχε περίπου είκοσι μέλη. Οι πιο εξέχοντες μεταξύ τους, εκτός από τα ιδρυτικά μέλη ήταν ο Ρόλαντς Σιλαράουπς, ο Κονσταντίνς Πουπούρς, ο Γιούρις Βίντινς, ο Γιούρις Ζιεμέλις, ο Άλφρεντ Ζάρινς, ο Χέινο Λάμα και ο Έντμουντς Τσιρβέλις. Έως τα μέσα του 1988, μερικά από τα πιο ενεργά μέλη είχαν απελαθεί από την ΕΣΣΔ από τις σοβιετικές αρχές.
Στις 14 Ιουνίου 1987, η ομάδα οργάνωσε την πρώτη ειρηνική αντικομμουνιστική διαδήλωση με τη συνήθη εναπόθεση λουλουδιών στη βάση του Μνημείου της Ελευθερίας (λετονικά: Brīvības piemineklis) στην πρωτεύουσα της Λετονίας, τη Ρίγα. Το γεγονός αυτό ήταν σημείο καμπής για την αναγέννηση του εθνικού θάρρους και αυτοπεποίθησης στη Λετονία.
Στις 23 Αυγούστου 1987, η ομάδα οργάνωσε διαδήλωση διαμαρτυρίας ενάντια στο Σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ, η οποία ανάμεσα σε πολλά άλλα ιστορικά γεγονότα είχε ως αποτέλεσμα και την σοβιετική κατοχή της Λετονίας, το 1940, κατά τη διάρκεια της διοίκησης του λετονού Προέδρου και τον Πρωθυπουργού Κάρλις Ουλμάνις. Στις 18 Νοεμβρίου 1987, η Ημέρα Ανεξαρτησίας της Λετονίας εορτάστηκε για πρώτη φορά από το 1940.
Στις 25 Μαρτίου του 1988, η ομάδα κάλεσε τους Λετονούς να συγκεντρωθούν γύρω από το Μνημείο της Ελευθερίας στη Ρίγα, για να τιμήσουν τα θύματα της σοβιετικής τρομοκρατίας. Εκείνη την ημέρα, έγινε προφανές ότι η ηγεσία υπέρ της ανεξαρτησίας ξεκίνησε μια σταδιακή μετάβαση της επιρροής από το Ελσίνκι-86 σε μετριοπαθείς λετονούς κομμουνιστές και προσωπικότητες εξέχουσες σε εθνικό επίπεδο, οι οποίες κάλεσαν ανοιχτά τους πολίτες της Λετονίας, για πρώτη φορά, να έρθουν μαζικά σε ένα άλλο σημείο της Ρίγας: το Νεκροταφείο των Πεσόντων Στρατιωτών.
Στις 14 Ιουνίου 1988, για πρώτη φορά από τη σοβιετική κατοχή, η ομάδα μετέφερα ανοιχτά τη λετονική εθνική καστανή-άσπρη-καστανή σημαία στους δρόμους της Ρίγας.
Ένα πολιτικό κόμμα με βάση την οργάνωση Ελσίνκι-86 εγγράφηκε επίσημα το 1998. Δεν κέρδισε έδρες στις εκλογές για την Σαεϊμά (κοινοβούλιο) της Λετονίας αργότερα εκείνο το έτος, καθώς και στις δημοτικές εκλογές του 2001.