Εμίλ Ανριό

Εμίλ Ανριό
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Émile Henriot (Γαλλικά)
Γέννηση3  Μαρτίου 1889[1][2][3]
Παρίσι
Θάνατος14  Απριλίου 1961[1][2][3]
Παρίσι
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[1][4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής
δημοσιογράφος
κριτικός λογοτεχνίας
Αξιοσημείωτο έργοd:Q2861231
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα9η έδρα της Γαλλικής Ακαδημίας (1945–1961)[5]
ΒραβεύσειςΜεγάλο Βραβείο μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας (1924)[6]
βραβείο Ζουί (1913)
δεδομένα

Ο Εμίλ Ανριό (γαλλ. Émile Henriot, 3 Μαρτίου 1889 – 14 Απριλίου 1961) ήταν Γάλλος βραβευμένος μυθιστοριογράφος, ποιητής, δοκιμιογράφος, κριτικός της λογοτεχνίας και ακαδημαϊκός.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Εμίλ γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν γιος του γελοιογράφου Ανρί Μαιγκρό (Henri Maigrot), γνωστού με το ψευδώνυμο «Ανριό». Ο Εμίλ πολέμησε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και κατόπιν έγραψε για πρώτη φορά ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα Le Temps. Αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε κριτικός λογοτεχνίας στην εφημερίδα Le Monde, που ήταν η διάδοχος της Temps μετά την απελευθέρωση της Γαλλίας και εκεί πρωτοχρησιμοποίησε τον όρο «Νέο Μυθιστόρημα» (nouveau roman) στις 22 Μαΐου 1957, με αναφορά στο τέταρτο μυθιστόρημα του Αλαίν Ρομπ-Γκριγιέ Η Ζήλεια (1957) και στους Τροπισμούς (1932) της Ναταλί Σαρώτ. Ο Ανριό εκλέχθηκε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας το 1946.

Εργογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Poèmes à Sylvie (1906)
  • Eurydice (1907)
  • Petite suite italienne (1909)
  • Jardins à la Française (1911)
  • L’Instant et le Souvenir (1912)
  • Vignettes romantiques et turqueries (1912)
  • À quoi rêvent les jeunes gens ? (1913)
  • La Flamme et les Cendres (1914)
  • Bellica (1915)
  • Le carnet d’un dragon dans les tranchées (1918)
  • Valentin (1918)
  • Le diable à l’hôtel ou les plaisirs imaginaires (1919)
  • Temps innocents (1921)
  • Courrier littéraire I (1922)
  • Aquarelles (1922)
  • Aventures de Sylvain Dutourd (1923)
  • Livres et portraits, 3 τόμοι (1923-1927)
  • Aricie Brun ou les Vertus bourgeoises (1924), Μέγα Βραβείο μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας
  • Stendhaliana (1924)
  • Courrier littéraire II (1925)
  • Les livres du second rayon (1925)
  • Promenades pittoresques sur les bords de la Seine (1926)
  • L’enfant perdu (1926)
  • Éloge de la curiosité (1927)
  • Journal de bord (1927)
  • Esquisses et notes de lecture (1928)
  • Alfred de Musset (1928)
  • Promenades italiennes (1928)
  • L’art de former une bibliothèque (1928)
  • Romanesques et romantiques (1930)
  • Les occasions perdues (1931)
  • Épistoliers et mémorialistes (1931)
  • La marchande de couronnes (1932)
  • En Provence (1932)
  • Courrier littéraire : XVIIe siècle (1933)
  • Le pénitent de Psalmodi (1933)
  • Vers l’oasis en Algérie (1935)
  • Portraits de femmes, d’Héloïse à Marie Bashkirtseff (1935)
  • Tout va finir (1936)
  • Portraits de femmes, de Marie de France à Katherine Mansfield (1937)
  • Le livre de mon père (1938)
  • Recherche d’un château perdu (1941)
  • Le pèlerinage espagnol (1942)
  • Quatre nouvelles (1944)
  • Poètes français, 2 τόμοι (1944–1946)
  • Naissances (1945)
  • Courrier littéraire : XIIIe siècle, 2 τόμοι (1945)
  • Beautés du Brésil (1946)
  • Courrier littéraire : XIXe siècle, autour de Chateaubriand (1948)
  • La rose de Bratislava (1948)
  • Courrier littéraire : XIXe siècle, Stendhal, Mérimée et leurs amis (1948)
  • Les fils de la louve (1949)
  • Tout va recommencer sans nous (1951)
  • Courrier littéraire III (1953)
  • Courrier littéraire : XIXe-XXe siècles, 2 τόμοι (1955-1956)
  • Au bord du temps (1958)
  • On n’est pas perdu sur la terre (1960)


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11907264b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Γαλλικά) Babelio. 99027. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000008990. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ CONOR.SI. 300151139.
  5. ↑ Γαλλική Ακαδημία. www.academie-francaise.fr/les-immortels/emile-henriot?fauteuil=9&election=12-04-1945. Ανακτήθηκε στις 31  Μαΐου 2022.
  6. ↑ «Académie française» (Γαλλικά) grand-prix-du-roman. Ανακτήθηκε στις 23  Σεπτεμβρίου 2016.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Το λήμμα «Ανριό Αιμίλιος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 5, σελ. 793

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]