Ενρίκο Μασίας

Ενρίκο Μασίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Gaston Ghrenassia (Γαλλικά)
Γέννηση11  Δεκεμβρίου 1938[1][2][3]
Κωνσταντίνη[4]
ΨευδώνυμοEnrico Macias
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
ΘρησκείαΙουδαϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[5][6]
ΣπουδέςInternational lycée François-Ier
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητατραγουδιστής-τραγουδοποιός
μουσικός ηχογραφήσεων
ηθοποιός
Περίοδος ακμής1962
ΣυγγενείςCheikh Raymond (πεθερός)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΑξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (1985)
Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (2006)
Victory of honor (2013)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Γκαστόν Γκρενασιά (γαλλικά: Gaston Ghrenassia‎‎, γεν. 11 Δεκεμβρίου 1938), γνωστός με το καλλιτεχνικό όνομα Ενρίκο Μασίας (γαλλικά: Enrico Macias‎‎· προφέρεται Ενρικό Μασιάς), είναι Γάλλος τραγουδιστής, τραγουδοποιός και μουσικός αλγερινο-εβραϊκής καταγωγής.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκαστόν Γκρενασιά γεννήθηκε από σεφαραδίτικη οικογένεια στην Κωνσταντίνη της Αλγερίας. Ο πατέρας του, Σιλβέν Γκρενασιά (1914–2004), ήταν βιολονίστας σε μια ορχήστρα που έπαιζε κυρίως malouf, ανδαλουσιανή κλασική μουσική. Ο Γκαστόν έπαιζε κιθάρα από μικρός και άρχισε να παίζει με την ορχήστρα του Cheikh Raymond Leyris σε ηλικία 15 ετών. [7]

Ακολούθησε καριέρα δασκάλου, αλλά συνέχισε να παίζει κιθάρα. Το 1961, ο Πόλεμος για την Ανεξαρτησία της Αλγερίας μαίνεται και η κατάσταση γίνεται αφόρητη για τους Εβραίους και τους Ευρωπαίους κατοίκους της Κωνσταντίνης. Η δολοφονία το 1961 του πεθερού του και μουσικού Cheikh Raymond Leyris από το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο είχε τεράστια επίδραση στον Γκαστόν Γκρενασιά και φαίνεται ότι οφειλόταν στην αντίθεσή του στην ανεξαρτησία της Αλγερίας από τη Γαλλία. [8] Ο Γκαστόν άφησε την Αλγερία με τη σύζυγό του, Σουζί, στις 29 Ιουλίου 1961, έντεκα μήνες πριν από το τέλος του πολέμου, και αυτοεξορίστηκε στην ηπειρωτική Γαλλία. Έκτοτε δεν του επετράπη να επιστρέψει στην Αλγερία. [9]

Καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μασίας το 1965

Αφού πρώτα έζησε για λίγο στην Αρζαντέιγ, μετακόμισε τελικά στο Παρίσι, όπου αποφάσισε να ακολουθήσει καριέρα στη μουσική. Στην αρχή προσπάθησε να μεταφράσει στα γαλλικά τα κομμάτια malouf που ήξερε ήδη. Αργότερα, ανέπτυξε ένα νέο γαλλικό ρεπερτόριο που ερμήνευε σε καφέ και καμπαρέ. Παρέμεινε, ωστόσο, δημοφιλής ερμηνευτής της αραβοανδαλουσιανής μουσικής και των ιουδαιοαραβικών τραγουδιών στη Γαλλία.

Υιοθέτησε το καλλιτεχνικό όνομα Ενρίκο Μασίας και έκανε την πρώτη του ηχογράφηση το 1962 μετά από μια συνάντηση με τον Ρεϊμόν Μπερνάρ. Το αποτέλεσμα ήταν η ηχογράφηση του «Adieu mon pays» που είχε συνθέσει για την αγαπημένη του Αλγερία στο σκάφος που τον πήγαινε στη Γαλλία. Εμφανίστηκε στη γαλλική τηλεόραση, όπου έκανε αμέσως εντύπωση. Αυτό οδήγησε σε μια πρώτη περιοδεία το 1963 ως δεύτερη πράξη με την Πάολα και τον Μπίλι Μπριτζ. Εκείνη τη χρονιά γεννήθηκε και η κόρη του, Τζόσια.

Την άνοιξη του 1964 έπαιξε πριν από τους Les Compagnons de la chanson στην αίθουσα Paris Olympia και στη συνέχεια πραγματοποίησε μια επιτυχημένη περιοδεία στη Μέση Ανατολή, κάνοντας εμφανίσεις με μεγάλη επιτυχία σε Ισραήλ, Ελλάδα και Τουρκία, όπου εξακολουθεί να έχει θαυμαστές. Στην Τουρκία, πολλά τραγούδια του μεταφράστηκαν και ερμηνεύτηκαν από Τούρκους καλλιτέχνες. Το 1965, του απονεμήθηκε το Βραβείο Vincent Scotto και την επόμενη χρονιά τραγούδησε μπροστά σε 120.000 άτομα στο γήπεδο της Ντιναμό Μόσχας, δίνοντας συναυλίες σε περισσότερες από 40 άλλες σοβιετικές πόλεις. Έκανε επίσης περιοδεία στην Ιαπωνία και ηχογράφησε τραγούδια στα ισπανικά και στα ιταλικά, ενώ ήταν δημοφιλής και στις δύο αυτές χώρες.

Το αμερικανικό ντεμπούτο του, σε μια συναυλία στο Carnegie Hall όπου είχαν εξαντληθεί τα εισιτήρια, έγινε στις 17 Φεβρουαρίου 1968. Συνέχισε να κάνει περιοδείες στις Ηνωμένες Πολιτείες, τραγουδώντας σε Σικάγο, Ντάλας και Λος Άντζελες. Στο Κεμπέκ του Καναδά, έτυχε θερμής υποδοχής ως γαλλόφωνος καλλιτέχνης.

Το 1971, ο Μασίας επέστρεψε στο Paris Olympia, μετά εμφανίστηκε στο Ρόγιαλ Άλμπερτ Χολ στο Λονδίνο και ξαναπήγε σε Ιαπωνία, Καναδά, την Ιταλία και Ισπανία. Μια δεύτερη περιοδεία στις ΗΠΑ κορυφώθηκε με μια ακόμη συναυλία στο Carnegie Hall το 1972. Το 1974 έδωσε δέκα παραστάσεις στο Uris Theatre στο Μπρόντγουεϊ, αλλά και στο Olympia για έκτη φορά στην καριέρα του.

Έκανε περιοδεία στη Γαλλία και πήγε δύο φορές στο Ισραήλ το 1976 και το 1978. Προσκλήθηκε στην Αίγυπτο από τον Αιγύπτιο πρόεδρο Ανουάρ Σαντάτ για να τραγουδήσει για την ειρήνη. Αυτό έγινε αφού ο Μασίας είχε αποκλειστεί από τις αραβικές χώρες για πολλά χρόνια, παρά το γεγονός ότι διατήρησε τη δημοτικότητά του στο αραβικό κοινό στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Στην Αίγυπτο τραγούδησε μπροστά σε 20.000 άτομα δίπλα στις Πυραμίδες. Μετά τη δολοφονία του Σαντάτ, έγραψε ένα τραγούδι αφιερωμένο στον εκλιπόντα πρόεδρο με τίτλο "Un berger vient de tomber".

Το 1988, γνώρισε μεγάλη επιτυχία με το "Zingarella", ιδιαίτερα σε Ισραήλ και Τουρκία κατά την περιοδεία του, καθώς και στη Νότια Κορέα.

Τον Απρίλιο του 1992, δοκίμασε να παίξει σε ένα θεατρικό έργο προσαρμοσμένο από τα αγγλικά, με τον τίτλο Quelle Nuit. Ερμήνευσε επίσης έναν ρόλο ως τοπικός δικαστής στη γαλλική τηλεοπτική ταινία Monsieur Molina το 2006.

Προτομή του Μασίας σε δρόμο της Σμύρνης

Τον Ιούλιο του 2019, ο Μασίας έπαιξε τον εαυτό του στην κωμική σειρά Οικογενειακή επιχείρηση (Family Business), που μεταδόθηκε από το Netflix. [10]

Άλμπουμ και σινγκλ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη δεκαετία του 1960, μεγάλη δημοτικότητα γνώρισαν τα τραγούδια του Μασίας με ανατολική επιρροή, όπως τα "Adieu mon pays" (επίσης γνωστό ως "J'ai quitté mon pays"), "Les filles de mon pays", "L'Oriental", "Entre l'orient et l'occident" και αφιερωμένα τραγούδια όπως το "Le violon de mon père" (στον πατέρα του) και το "Mon chanteur préferé" (φόρος τιμής στον πεθερό του).

Δημοφιλής ήταν επίσης η γαλλική ερμηνεία του "Oh guitare, guitare" και οι ισπανικές εκδόσεις των "El Porompompero" και "Solenzara".

Οι μεγάλες γαλλικές του επιτυχίες περιλαμβάνουν τα "Paris, tu m'as pris dans tes bras", "La femme de mon ami", "Non je n'ai pas oublié", "La France de mon enfance", "Les gens du nord" και «Les filles de mon pays».

Έχει τραγουδήσει σε πολλές γλώσσες, όπως γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά, εβραϊκά, τουρκικά, ελληνικά, αγγλικά, αρμένικα, αραβικά και πολλές από τις διαλέκτους τους και πρόσφατα στα γίντις.

Επιτεύγματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνεργασίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μασίας έχει συνεργαστεί με πολλούς καλλιτέχνες και τα τραγούδια του έχουν ερμηνευτεί σε πολλές γλώσσες.

  • Τραγούδησε τα "Melisa", "Je t'apprendrai l'amour", "Un grand amour" και "On s'embrasse et on oublie" ως ντουέτο με τη διεθνούς φήμης Τουρκάλα τραγουδίστρια Άντζα Πεκάν με την οποία κυκλοφόρησε ένα ζωντανό άλμπουμ με τίτλο "A L'Olympia» το 1976.
  • Το 1991 συνεργάστηκε σε ντουέτο με την Τζίνι Γκαλάν με τίτλο «Un amour, une amie».
  • Το 2003, τραγούδησε το "Koum Tara" με τον Αλγερινό Τσεμπ Μαμί που συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ του τελευταίου με τίτλο Du Sud au Nord καθώς και μια ζωντανή διασκευή του, αυτή τη φορά στο άλμπουμ του Τσεμπ Μαμί Live au Grand Rex (2004).
  • Στην Τουρκία, πολλοί καλλιτέχνες έχουν ερμηνεύσει τραγούδια του με τουρκικούς στίχους, όπως οι Άντζα Πεκάν, Μπασάρ Ταμέρ, Μπερκάντ, Ενγκίν Εβίν, Χουανίτο, Νίλουφερ, Σεγιάλ Τανέρ, Τανσού Οκάν κ.ά.

Στην Ελλάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1963, ο Μασίας ταξίδεψε στην Ελλάδα και εμφανίστηκε στο νυχτερινό κέντρο "Έμπασσυ" στην Αθήνα, στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου και Αμερικής. [11]

Έκτοτε, τραγούδια του Μασίας έχουν προσαρμοστεί στα ελληνικά και ερμηνευτεί από Έλληνες τραγουδιστές. Μεγάλη επιτυχία έγινε το τραγούδι «Μου χρωστάς, δεν σου χρωστάω» (1978) από τον Φίλιππο Νικολάου, σε στίχους του ίδιου και μουσική του Μασίας. [12] Ο Νικολάου ερμήνευσε μετά από χρόνια (2005) ένα ακόμη κομμάτι σε μουσική του Μασίας, με τίτλο «Άσε να λέει», στο οποίο έγραψε και πάλι ο ίδιος τους στίχους. [13]

Έναν χρόνο μετά τον Νικολάου, διασκευή του Μασίας ερμήνευσε και ο τότε δημοφιλής Γιάννης Κατέβας, κάνοντας επιτυχία με το κομμάτι «Τα γιασεμάκια σου» σε στίχους του Γιώργου Κανελλόπουλου. [13]

Το 1980, ο Θέμης Αδαμαντίδης ερμήνευσε το «Τραγουδώ κι ας πονάω» σε μουσική του Μασίας και στίχους του Δημήτρη Ιατρόπουλου. [13]

Το 2011, η μεγάλη επιτυχία του Μασίας «Oh guitare, guitare» ντύθηκε με στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου και ερμηνεύτηκε από τον Γιώργο Μαργαρίτη στο άλμπουμ του με τίτλο Έγκλημα και τιμωρία. [14] [13]

Αντιπαραθέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η απόφασή του, μετά από πρόσκληση του Αλγερινού προέδρου Αμπντελαζίζ Μπουτεφλίκα, να προσπαθήσει να κάνει συναυλίες στην Αλγερία είχε ως αποτέλεσμα τεράστια διαμάχη. [15] Μετά την ακύρωση μιας προτεινόμενης περιοδείας στην Αλγερία το 2000, έγραψε το βιβλίο Mon Algérie (Η Αλγερία μου, Εκδόσεις Plon, 2001) που προωθήθηκε ως μια «πραγματική ιστορία αγάπης μεταξύ ενός ανθρώπου και της πατρίδας του».

Στις 14 Φεβρουαρίου 2007, ανακοίνωσε την υποστήριξή του στον Νικολά Σαρκοζί στις γαλλικές προεδρικές εκλογές. Επιβεβαίωσε ότι πολιτικά ανήκει στην αριστερά, αλλά είπε ότι δεν μπορούσε να υποστηρίξει την υποψήφια των σοσιαλιστών Σεγκολέν Ρουαγιάλ, αν και θα υποστήριζε τον Λοράν Φαμπιούς ή τον Ντομινίκ Στρος-Καν αν ήταν υποψήφιοι.

Επιχείρησε ξανά ανεπιτυχώς να επισκεφθεί την Αλγερία τον Νοέμβριο του 2007 συνοδεύοντας τον Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, αλλά αντιμετώπισε σκληρή αντίσταση από διάφορες αλγερινές οργανώσεις και άτομα, συμπεριλαμβανομένου του Αλγερινού πρωθυπουργού Αμπντελαζίζ Μπελχαντέμ, λόγω της υποστήριξής του στο Ισραήλ. Δεν του επετράπη ποτέ να επιστρέψει στην Αλγερία από τότε που έφυγε, το 1961. [16] [17]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μασίας είναι χήρος. Η σύζυγός του, Σουζί Λεϊρί, πέθανε στις 23 Δεκεμβρίου 2008. Το άλμπουμ του 1993 Suzy είναι αφιερωμένο σε αυτήν. Έχει μια κόρη, την Τζόσια Μασίας, και ο γιος του, Ζαν Κλοντ Γκρενασιά, είναι γνωστός μουσικός παραγωγός.

Στα τέλη της δεκαετίας του 2010, ο Μασίας ενεπλάκη σε οικονομική διαμάχη με την ισλανδική τράπεζα Landsbanki, που κατηγορήθηκε για εξαπάτηση εκατοντάδων πελατών της, όταν κήρυξε πτώχευση και άρχισε να ρευστοποιεί υποθηκευμένα ακίνητα των πελατών της. Ανάμεσα σε αυτά τα ακίνητα ήταν και η πολυτελής βίλα του Μασίας στο Σεν-Τροπέ. [18]

Δισκογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άλμπουμ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στούντιο άλμπουμ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 1983: Deux ailes et trois plumes
  • 1984: Générosité
  • 1987: Enrico
  • 1989: Le vent du sud
  • 1991: Enrico
  • 1992: Mon chanteur préferé
  • 1993: Suzy
  • 1994: La France de mon enfance
  • 1995: Et Johnny Chante L'amour
  • 1999: Aie Aie Aie Je T'Aime
  • 1999: Hommage à Cheikh Raymond
  • 2003: Oranges amères
  • 2005: Chanter
  • 2006: La Vie populaire
  • 2011: Voyage d'une mélodie
  • 2012: Venez tous mes amis!
  • 2016: Les clefs
  • 2019: Enrico Macias & Al orchestra

Ζωντανά άλμπουμ / συλλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 1968: Olympia 68
  • 1989: Olympia 89
  • 1990: Disque d'Or
  • 1992: Le plus grand bonheur du monde
  • 1996: La Fête à l'Olympia
  • 2003: Les Indispensables de Enrico Macias
  • 2003: Concerts Musicorama
  • 2006: Olympia 2003
  • 2006: Les Concerts Exclusifs Europe
  • 2008: Platinum Collection

Τραγούδια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

(Τραγούδια του Μασίας σε αλφαβητική σειρά)

Α

  • A ceux qui m'ont béni 1981
  • A la face de l'humanité 1972
  • A Venise 1971
  • Adieu mon pays 1962
  • Aie aie aie je t'aime 1989
  • Aime-moi je t'aime 1986
  • Aimez vous les uns les autres 1977
  • L'âme des gitans 1977
  • Ami, dis lui 1965
  • L'ami fidèle 1964
  • L'amour c'est pour rien 1964
  • L'amour de la famille 1978
  • Το L'amour n'est jamais fini 1979
  • Apprendre à vivre ensemble 1995
  • Après moi 1989
  • Asturias 1970
  • Au cœur de la Camargue 1963
  • Au nom des droits de l'homme 1993
  • Au temps du Balajo 1970
  • Aux quatre coins du monde 1968
  • Aux talons de ses souliers 1968
  • Avec les moyens du bord 1983

Β

  • La ballade des innocents 1987
  • Beyrouth 1963
  • Brésil 1995

C

  • C'est ça l'amour 1973
  • C'est du soleil 1971
  • C'est une femme 1981
  • C'est vrai 1980
  • C'était le bon temps 1973
  • Chanson pour l'auvergnat 1974/1997
  • Chanter 1966
  • Chiquita 1962
  • Come on bye bye1991
  • Compagnon disparu 1963
  • Constantina 1984
  • Constantine 1962
  • La courte échelle 1981

D

  • Dans la nuit mexicaine 1963
  • De musique en musique 1969
  • Dès que je me réveille 1968
  • Deux ailes et trois plumes 1983
  • Deux femmes a Dublin 1976
  • Dieu de l'espérance 1993
  • Dis-moi ce qui ne va pas 1968
  • Dis-moi l'avenir 1973
  • Dix ans déjà 1970

Ε

  • El Porompompero 1964
  • Elle reviendra bientôt 1975
  • L'Enfant de mon enfant (Mon petit Symon) 1993
  • Enfants de tous pays 1963
  • Entre l'orient et l'occident 1976
  • Est-il un ennemi; 1965

F

  • La femme de mon ami 1962
  • La fête orientale 1971
  • Το Les Filles de mon pays 1964
  • La folle espérance 1977
  • La France de mon enfance 1980
  • Le fusil rouillé 1984

G

  • Générosité 1984
  • Les gens du nord 1967
  • Le Grain de blé 1966
  • Le grand pardon 1997

Ι

  • L'île du Rhône, 1964 ?
  • Il est comme le soleil 1977
  • L'instituteur 1981

J

  • J'ai douze και 1989
  • J'ai peur 1967
  • J'appelle le soleil 1966
  • Jalousie maladie 1975
  • Jamais Deux Sans Trois 1966
  • J'en ai plein mon cœur des suvenirs 1966
  • Je crois en Dieu 1971
  • Je le vois sur ton visage 1967
  • Je n'ai pas vu mes enfants grandir 1984
  • Je t'aimerai pour deux 1966
  • Je vous apporte la nouvelle 1975
  • Jérusalem j'ai froid 1988
  • Juif Espagnol 1980
  • Jusqu'au bout de la course 1981

Κ

  • Koum Tara 1976 + με τον Τσεμπ Μαμί 1999

L

  • La Lavande 1967
  • Luther King 1984
  • La dernière prière 1996

Μ

  • Ma maison, ma maison 1962
  • Ma patrie 1964
  • Ma raison de vivre 1964
  • Malheur à celui qui blesse un enfant (Enrico Macias και Ζακ Ντεμαρνί) 1975
  • La Marelle 1977
  • Maya 1964
  • Mélisa 1975
  • Le mendiant de l'amour 1980
  • La mère et l'enfant 1989
  • Les millionnaires du dimanche 1967
  • Mon ami mon frère 1963
  • Mon chanteur préféré 1986
  • Mon cœur d'attache 1966

Ν

  • N'oublie jamais d'où tu viens 1967
  • Ne doute plus de moi 1964
  • Noël à Jérusalem 1967
  • Non je n'ai pas oublié 1966
  • Notre place au soleil 1965

Ο

  • Oh guitare, guitare 1962
  • Orange amères 2003
  • L'Oriental 1962
  • Où est donc la vérité 1966
  • Oumparere 1975
  • Ouvre-moi la porte 1980
  • Ouvre ta main et donne 1963

P

  • Par ton premier baiser 1962
  • Pardonne et n'oublie pas 1984
  • Paris s'allume 1969
  • Paris tu m'as pris dans tes bras 1964
  • La part du pauvre 1966
  • Les pins du bord de l'eau 1964
  • Le plus grand bonheur du monde 1967
  • Poï Poï 1963
  • Pour ton mariage (chantée avec sa fille) 1992
  • Puisque l'amour commande 1967

Q

  • Quand les femmes dansent 2003
  • Quand les hommes vivront d'amour, στο Olympia το 1989 με τους Petits Chanteurs d'Asnières

R

  • Reste-moi fidèle 1969

S

  • Sans voir le jour 1965
  • S'il fallait tout donner 1964
  • Si c'était à refaire 1977
  • Sois fidèle à ton amour 1974 με την Ιλανίτ
  • Solenzara 1967
  • Sous le ciel de Paris 2005
  • Souviens-toi des noëls de là bas 1963
  • Souviens-toi, je t'aime aujourd'hui 1975
  • Suzy 1993

Τ

  • Toi la mer απέραντο 1967
  • Tous les hommes se ressemblent 1970
  • Tous les soleils de l'amitié 1981
  • Tout seul 1966
  • Tu n'es pas seul au monde 2011

U

  • Un amour, une amie 1990 με την Τζίνι Γκαλάν
  • Un berger vient de tomber 1981
  • Un Rayon de Soleil 1967
  • Un refrain 1967
  • Un signe de la main 1975
  • Un soir d'été 1963
  • Une fille à marier 1982

V

  • Va-t'en 1962
  • Vagabonds sans rivage 1963
  • Le Vent du sud 1989
  • Vers qui vers quoi 1988
  • Le Vertige 1974
  • La vie populaire 2005
  • Vieille terre 1965
  • Le violon de mon père 1977
  • Vous les femmes 1965
  • Le Voyage 2003

Υ

  • Les yeux de l'amour 1967

Ζ

  • Zingarella 1988

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Martin Monestier, Enrico Macias, l'enfant de tous pays, 1980
  • Enrico Macias and Jacques Demarny, Non, je n’ai pas oublié, 1982
  • Enrico Macias and Françoise Assouline, Mon Algérie, 2001
  • Enrico Macia and Cheb Mami, Koum Tara Live Au Grand Rex, 2004
  • Gérard Calmettes, Rien que du bleu, 2005
  • Musicien de cœur, preface by Jacques Leyris, Éditions Horizon, 2005
  • Armand Carval, Enrico Macias, Un homme libre pour la Paix (180 Pages), 2008
  • Armand Carval, Enrico Macias, Le Chanteur de la Paix (200 pages), 2009
  • Armand Carval, Enrico Macias, Le Chanteur de la Paix (180 pages), second edition, 2010
  • Idir and Enrico Macias, Cnu ay afṛux (Achenu Aya Frukh) (le duo berbère Kabylie), 2011
  • Enrico Macias, "L'envers du ciel bleu", 2015

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6d79mhj. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 87946. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ «Who's Who in France» (Γαλλικά) Παρίσι. 14953.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11913799m. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ CONOR.SI. 88673123.
  7. ↑ «RFI Music biography». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2011. 
  8. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2013. 
  9. ↑ "Enrico Macias persona non grata"[νεκρός σύνδεσμος] Medias Libres, 26 November 2007
  10. ↑ «Watch Family Business | Netflix Official Site». www.netflix.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2022. 
  11. ↑ Καιροφύλας, Γιάννης (17 Νοεμβρίου 2014). Αναμνήσεις ενός Αθηναίου. Εκδόσεις Καστανιώτη. ISBN 978-960-03-5837-7. 
  12. ↑ «Φίλιππος Νικολάου - Wikiwand». www.wikiwand.com. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2022. 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 «stixoi.info: Enrico Macias (Συνθέτης)». stixoi.info. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2022. 
  14. ↑ Ogdoo.gr. «Γιώργος Μαργαρίτης - Έγκλημα Kαι Tιμωρία». www.ogdoo.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2022. 
  15. ↑ «Ανεπιθύμητος στην Αλγερία ο Ενρίκο Μασίας». www.in.gr. 8 Φεβρουαρίου 2000. 
  16. ↑ «الأخبار – ثقافة و فن – زيارة المغني إنريكو ماسياس تثير غضبا شعبيا بالجزائر». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2022. 
  17. ↑ «Algeria mulls visit by pro-Israeli French singer». Al-Arabiya. 21 Νοεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2007. 
  18. ↑ IEFIMERIDA.GR, NEWSROOM (5 Σεπτεμβρίου 2017). «Αρπάζουν τη βίλα του Ενρίκο Μασίας στο Σεν Τροπέ». iefimerida.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]