Εξόριστη κυβέρνηση ονομάζεται μια πολιτική ομάδα που ισχυρίζεται ότι είναι νόμιμη κυβέρνηση ενός κράτους, αλλά δεν είναι σε θέση να ασκήσει νόμιμη εξουσία και εδρεύει σε άλλο κράτος. [1] Η αποτελεσματικότητα μίας τέτοιας πρωτοβουλίας εξαρτάται πρωτίστως από την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας που λαμβάνει και της εσωτερικής αποδοχής.
Οι εξόριστες κυβερνήσεις τείνουν να σχηματίζονται κατά τη διάρκεια κατοχής, πολέμου, επανάστασης ή πραξικοπήματος. Για παράδειγμα, μετά την πτώση της Αθήνας στις 26 Απριλίου 1941 και κατά τη διάρκεια της κατοχής, ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄ ηγούταν της εξόριστης κυβέρνησης του Καΐρου.
Το διεθνές δίκαιο αναγνωρίζει ότι οι εξόριστες κυβερνήσεις μπορούν να αναλάβουν πολλούς τύπους δράσεων. Αυτές περιλαμβάνουν:
Σε περιπτώσεις όπου μια χώρα έναν μεγάλο αριθμό ομογενών από μίας κυβέρνησης που ισχυρίζεται ότι είναι η νόμιμη κυβέρνηση της πατρίδας τους, μπορεί να ασκήσει, εν μέρει, έλεγχο στον πληθυσμό. Επί παραδείγματι, η Προσωρινή Κυβέρνηση της Ελεύθερης Ινδίας είχε εξουσία μεταξύ του εθνοτικά ινδικού πληθυσμού της Βρετανικής Μαλαισίας, με τη συγκατάθεση των τότε ιαπωνικών στρατιωτικών αρχών.