Επίθεση Γκρομπ

Επίθεση Γκρομπ

α β γ δ ε ζ η θ 8 8 7 7 6 6 5 5 4 4 3 3 2 2 1 1 α β γ δ ε ζ η θ
Κινήσεις	1. η4
ECO	A00
Ονομασία	Χένρι Γκρομπ
Γονέας	Ανορθόδοξα ανοίγματα
Συνώνυμα	Άνοιγμα Αλχάουζεν, Άνοιγμα Γένοβας, Άνοιγμα Σαν Πιέρ Ντ'Αρένα, Άνοιγμα Σπάικ, Άνοιγμα Φριτς, Άνοιγμα κολιβρίου

Η Επίθεση Γκρομπ είναι ένα αντισυμβατικό σκακιστικό άνοιγμα όπου τα λευκά ξεκινούν προωθώντας το πιόνι του ίππου του βασιλιά δύο τετράγωνα μπροστά, δηλαδή με 1.η4 (σε αλγεβρική σημειογραφία).

Ονομασία

Το άνοιγμα πήρε το όνομά του από τον Ελβετό διεθνή μαιτρ Χένρι Γκρομπ (1904–1974), ο οποίος το ανέλυσε εκτενώς και έπαιξε εκατοντάδες παρτίδες δι' αλληλογραφίας με αυτό. Στην στήλη του στην εφημερίδα όπου ο Γκρομπ κάνει την ανάλυση σε αυτό το άνοιγμα, το αναφέρει ως Άνοιγμα Σπάικ, το όνομα όμως αυτό εξακολουθεί μέχρι σήμερα να έχει περιορισμένη χρήση. Κάποιες άλλες πρώιμες αναφορές χρησιμοποιούν την ονομασία Άνοιγμα Αλχάουζεν, από τον Κάρολο Αλχάουζεν του Βερολίνου (1835–1892), ο οποίος ήταν ένας από τους πρώτους που έπαιξαν την κίνηση 1.η4. Ο γκρανμαίτρ Σαβιέλλυ Ταρτακόβερ έπαιξε ορισμένες φορές το άνοιγμα αυτό σε Σιμουλτανέ διοργανώσεις και το ονόμασε Άνοιγμα Γένοβας ή Άνοιγμα Σαν Πιέρ Ντ'Αρένα, από την πόλη και το ομώνυμο προάστιο της Γένοβας, όπου χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά. Στην Τσεχία και τη Σλοβακία ονομάζεται Άνοιγμα Φριτς, ενώ σε κάποια άλλα μέρη του κόσμου ονομάζεται Άνοιγμα κολιβρίου.

Προβληματισμοί

Θεωρείται ανορθόδοξο άνοιγμα, για αυτό κατατάχθηκε στον αντίστοιχο κωδικό A00 στην Εγκυκλοπαίδεια Σκακιστικών Ανοιγμάτων.

Η "Επίθεση Γκρομπ" γενικά θεωρείται κατώτερη και συνήθως δεν χρησιμοποιείται σε επίσημους αγώνες. Ο διεθνής μαιτρ Τζον Γουάτσον γράφει:

«

Απ' όσα μπορώ να πω, το 1.η4 είναι ανταγωνιστικό με το 1.θ4 για την τιμή του να είναι η χειρότερη πρώτη κίνηση του λευκού. Ενάντια σε έναν συνειδητοποιημένο και εξειδικευμένο αντίπαλο είναι απλά μαζοχιστική".[1]

»

Παρ' όλα αυτά, ο διεθνής μαιτρ Μίκαελ Μπάσμαν και ο γκρανμαίτρ Σπυρίδων Σκέμπρης είναι υποστηρικτές αυτού του ανοίγματος. Έχει μια ορισμένη δόση έκπληξης και ο μέσος παίκτης είναι απίθανο να γνωρίζουμε πώς θα το αντικρούσει και το πιο πιθανό είναι να πάρει υπερβολική αυτοπεποίθηση και να κάνει λάθη. Επιπλέον, λόγω της έλλειψης θεωρίας για τις βαριάντες αυτού του ανοίγματος, ενδεχομένως το άνοιγμα να απουσιάζει από το ρεπερτόριο ακόμα και ενός έμπειρου αντιπάλου.

Αντιγκαμπί Ρόμφορντ

Το διαισθητικό παιχνίδι των λευκών μπορεί να οδηγήσει τα μαύρα σε επικίνδυνες παγίδες. Πολλές από αυτές τις παγίδες βασίζονται στην απάντηση 1...δ5 των μαύρων, που επιτίθονται στο πιόνι με τον αξιωματικό της βασίλισσάς τους. Μετά από 2.Αη2 Α:η4!?, τα λευκά έχουν μια επίθεση με 3.γ4 και τελικά Ββ3, η οποία έχει σαν στόχο τα αποδυναμωμένα τετράγωνα δ5 και β7, αυτή η επίθεση φαίνεται να αξίζει τελικά ένα πιόνι. Μια καλή συνέχεια στο σημείο αυτό για τα μαύρα είναι το Αντιγκαμπί Ρόμφορντ που γίνεται με τις κινήσεις 3...δ4 4.Α:β7 Ιδ7 5.Α:α8 Β:α8 6.ζ3 δ3!

	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ

Μετά από
1.η4 δ5 2.Αη2 Α:η4!? 3.γ4

	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ

Μετά από
3...δ4 4.Α:β7 Ιδ7

	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ

Αντιγκαμπί Ρόμφορντ, μετά από
5.Α:α8 Β:α8 6.ζ3 δ3!

Τα μαύρα δεν είναι υποχρεωμένα να δώσουν στα λευκά αυτές τις ευκαιρίες. Μετά από 1...ε5, τα μαύρα μπορούν να στοχεύσουν στο τετράγωνο θ4, που έμεινε αδύναμο με την προώθηση του λευκού πιονιού. Το 2.Αη2 θ5 θα αναγκάσει τα λευκά να αποδυναμώσουν τη δομή των πιονιών τους. Οι κινήσεις 2.δ3 (που περιμένει να απαντηθεί με 2...θ5 για να συνεχίσει 3.η5) και 2.θ3 μπορούν να απαντηθούν με 2...Ιε7 υπό την απειλή του ...Ιη6 που ακολουθείται από ...Ιζ4 ή ...Ιθ4, διαταράσσοντας το φιανκέτο στην πλευρά του βασιλιά των λευκών.^[2]

Άμυνα Κην

	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	α	β	γ	δ	ε	ζ	η	θ

Άμυνα Κην, μετά από
1.η4 δ5 2.θ3 ε5 3.Αη2 γ6

Μια άλλη σειρά κινήσεων που χρησιμοποιούν συχνά τα λευκά στην "Επίθεση Γκρομπ" είναι οι κινήσεις:

1. η4

2. θ3

3. Αη2

Οι ανταπαντήσεις των μαύρων μπορεί να είναι οι κινήσεις:

1. ... δ5

2. ... ε5

3. ... γ6

Αυτές οι κινήσεις μπορούν να παιχτούν με οποιαδήποτε σειρά και χαρακτηρίζουν την Άμυνα Κην, η οποία εάν χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με μια ενδεχόμενη κίνηση ...ε4, ανακόπτει την επιρροή του αξιωματικού του βασιλιά των λευκών πάνω στο κέντρο.

Άλλες τακτικές

Ένα βασικό στοιχείο της "Επίθεσης Γκρομπ" είναι να αναπτύσσει τον αξιωματικό του βασιλιά στο η2 για φιανκέτο, έχοντάς τον εκεί να ελέγχει τη μεγάλη διαγώνιο. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, τα λευκά πρέπει να κρατήσουν τα πιόνια μακριά από το κέντρο. Αυτό οδηγεί σε συχνά "σχίσματα στο κέντρο" με την γ4 να είναι συχνά η τρίτη κίνηση του λευκού.

Λόγω της ασυνήθιστης δομής των πιονιών, που τα λευκά επιτυγχάνουν παίζοντας η4 και γ4 αρκετά νωρίς στο παιχνίδι, υπάρχει συχνά περιορισμένη δυνατότητα για ροκέ. Η παρτίδα συχνά γίνεται ένα άγριο και ευρέως ανοιχτό παιχνίδι, με ένα οριακό πλεονέκτημα που συνήθως υποχωρεί μόνο του στις πρώτες 20 κινήσεις.

Εις απάντηση στην "Επίθεση Γκρομπ", τα μαύρα προωθούν εκ των προτέρων το πιόνι του βασιλιά, ίσως ελπίζοντας να επιτύχουν στη συνέχεια το Ματ των ανοήτων εάν ο Λευκός παίξει 2.ζ3?? ή 2.ζ4??. Καλές απαντήσεις θα μπορούσαν να είναι η 2.Αη2 (που κυριαρχεί διαγώνια στα λευκά τετράγωνα του κέντρου) και η 2.γ4, η "Αγγλική βαριάντα", για την προετοιμασία του Ιγ3 που θα σταθεροποιήσει τον έλεγχο των λευκών στο τετράγωνο δ5.

Παραπομπές

1. Watson (2010), τόμ. Δ΄, σελ. 275.
2. Martin, Andrew (2004). «How To Meet The Polish & Grob». www.jeremysilman.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2014. 

Πηγές

• Basman, Michael (1991). The Killer Grob. Cadogan. ISBN 0-08-037131-0. 
• Bloodgood, Claude Frizzel (1974). The Tactical Grob. Chess Ltd. 
  ASIN B0007AQKAC
• Dunnington, Angus (2000). Winning Unorthodox Openings. Everyman Chess. ISBN 978-1-85744-285-4. 
• Schiller, Eric (2002). Unorthodox Chess Openings (2η έκδοση). Cardoza. ISBN 1-58042-072-9.  Unknown parameter |page2= ignored (βοήθεια)
• Wall, Bill (1988). Grob's Attack. Chess Enterprises. ISBN 0-931462-86-X. 
• Watson, John (2010). Mastering the Chess Openings. 4. Gambit Publications. ISBN 978-1-906454-19-7. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Αγγλόφωνα βικιβιβλία: Chess Opening Theory: Grob's Attack