Αθεϊσμός |
---|
Το επιχείρημα από την ελεύθερη βούληση, το οποίο ονομάζεται επίσης «το παράδοξο της ελεύθερης βούλησης», υποστηρίζει ότι η παντογνωσία του Θεού και η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου δεν είναι συμβατές και ως εκ τούτου κάθε αντίληψη ενός Θεού ο οποίος ενσωματώνει και τις δύο ιδιότητες είναι εγγενώς αντιφατική[1][2]. Το επιχείρημα μπορεί να επικεντρωθεί στην ασυνέπεια είτε των ανθρώπων να έχουν ελεύθερη βούληση είτε του Θεού. Το επιχείρημα είναι σχετικό με το θεολογικό δόγμα του απόλυτου προορισμού.
Μερικά επιχειρήματα εναντίον της ύπαρξης του Θεού εστιάζονται στην ασυμβατότητα του να έχουν ελεύθερη βούληση οι άνθρωποι και με το να γνωρίζει ο Θεός τα πάντα. Ο ραβίνος του 12ου αιώνα Μαϊμωνίδης διατύπωσε το επιχείρημα της ελεύθερης βούλησης του ατόμου, σύμφωνα με την παραδοσιακή άποψη της καλής και της κακής δράσης, ως εξής:
« | … Ξέρει ο Θεός ή δεν ξέρει ότι ένα συγκεκριμένο άτομο θα είναι καλό ή κακό; Αν εσύ λες «ξέρει», τότε έπεται κατ 'ανάγκην ότι ο άνθρωπος είναι υποχρεωμένος να ενεργεί ως ο Θεός γνώριζε εκ των προτέρων ότι θα λειτουργήσει, αλλιώς η γνώση του Θεού θα ήταν ατελής[3]... | » |
Δηλαδή η ελεύθερη βούληση των ανθρώπων δεν μπορεί να είναι συμβατή με την ιδέα ενός παντογνώστη θεού, καθώς για να ξέρει εκ των προτέρων ο παντογνώστης θεός ότι ένας άνθρωπος θα είναι κακός, σημαίνει ότι θα ήξερε όλες του τις μελλοντικές του δράσεις και επομένως ο κακός αυτός άνθρωπος θα ήταν υποχρεωμένος να δρα σύμφωνα με τη θέληση του θεού και όχι τη δική του ώστε να αποδειχτεί έγκυρη η παντογνωσία του θεού.
Mια λογική συνέχεια μπορεί να γραφτεί ως εξής[4]:
Υπήρξαν πολλές απόπειρες να εξηγηθεί το συγκεκριμένο παράδοξο. Οι απαντήσεις μπορούν να χωριστούν σε δυο μεγαλες κατηγορίες: τις συμβιβαστικές και τις μη-συμβιβαστικές. Τα συμβιβαστικά επιχειρήματα θεωρούν (ή συμβιβάζουν) πως υπάρχει και μια θεότητα η οποία ξέρει όλο το μέλλον και πως υπάρχει ελεύθερη βούληση. Συμβιβαστές υπάρχουν και άθεοι και θεϊστές, όπως και μη συμβιβαστές. Οι συμβιβαστές θεϊστές επιχειρηματολογούν ότι το συμπέρασμα δεν προκύπτει από τις δυο προϋποθέσεις. Οι θεϊστές που δεν είναι συμβιβαστές, επιχειρηματολογούν αρνούμενοι πως υπάρχει είτε ελεύθερη βούληση είτε γνώση του μέλλοντος από τον Θεό[5].
Μια απάντηση η οποοία προτάθηκε από τον Βοήθιο[6], τον Θωμά τον Ακινάτη και τον ανεπίσημο θεολόγο C. S. Lewis, είναι ότι ο Θεός αντιλαμβάνεται τον χρόνο διαφορετικά, με τρόπο που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε, είναι άχρονος. Στο βιβλίο ’’Mere Christianity’’', ο Lewis εισηγείται πως ο Θεός είναι έξω από τον χρόνο και αρα παρατηρεί αλλά δεν προβλέπει τα γεγονότα[7]. Η απάντηση του Βοήθιου δεν λύνει εξ ολοκλήρου το πρόβημα της ελεύθερης βούλησης. Ένα ενδιαφέρον παζλ που προκύπτει είναι αν ο Ιησούς Χριστός κατά την διάρκεια της παραμονής του στην Γη ήταν αναμάρτητος. Το πρόβλημα είναι αν ο Ιησούς ήταν ενσαρκωμένος, σε περίοδο που ο Θεός ήταν άχρονος. Επιπλέον, το πρόβλημα είναι αν ο Ιησούς είχε γνώση της μοίρας του που θα ακολουθούσε- και αν οι επιλογές του ήταν προϊόν ελεύθερης βούλησης[8].