![]() |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: προβλήματα στη μετάφραση, αγγλικοί όροι, εσωτερικοί σύνδεσμοι Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Η Επιχειρησιακή Νοημοσύνη (ΕΝ) αναφέρεται σε τεχνικές που στηρίζονται σε υπολογιστές και που χρησιμοποιούνται στο να βρεθούν, να αναδυθούν στην επιφάνεια και να αναλυθούν δεδομένα της επιχείρησης, όπως εισοδήματα από τις πωλήσεις προϊόντων ή τμημάτων ή διάφορα κόστη και εισοδήματα.[1]
Η τεχνολογίες ΕΝ παρέχουν ιστορικές, τρέχουσες και προγνωστικές απόψεις της Διοίκησης λειτουργιών. Συνηθισμένες λειτουργίες της ΕΝ είναι οι εξής: reporting, online analytical processing, analytics, data mining, business performance management, benchmarking, text mining, και predictive analysis.
Η ΕΝ συχνά στοχεύει στην καλύτερη υποστήριξη λήψης επιχειρηματικών αποφάσεων.[2] Συνεπώς, ένα ΕΝ σύστημα μπορεί να θεωρηθεί ως ένα σύστημα υποστήριξης αποφάσεων-ΣΥΑ (decision support system).[3] Αν και ο όρος ΕΝ χρησιμοποιείται πολλές φορές ως συνώνυμο της ανταγωνιστικής νοημοσύνης-ΑΝ (competitive intelligence) επειδή και τα δύο συστήματα υποστηρίζουν τη λήψη αποφάσεων, εντούτοις διαφέρουν. Η ΕΝ χρησιμοποιεί τεχνολογίες, διαδικασίες και εφαρμογές για να αναλύσει κυρίως εσωτερικά, δομημένα δεδομένα και επιχειρηματικές διαδικασίες ενώ η ΑΝ εφαρμόζεται με τη συγκέντρωση, ανάλυση και διάδοση πληροφοριών, με ή χωρίς υποστήριξη της τεχνολογίας και των εφαρμογών και επικεντρώνεται στις all-source πληροφορίες και δεδομένα (αδόμητα ή δομημένα) κυρίως στο εξωτερικό αλλά και εσωτερικό της εταιρείας για την υποστήριξη της λήψης αποφάσεων.
Σε άρθρο του 1958, ο ερευνητής Hans Peter Luhn χρησιμοποιεί τον όρο ΕΝ. Ορίζει νοημοσύνη ως [2] «την ικανότητα αντίληψης των διεπιχειρησιακών σχέσεων των παρόντων γεγονότων με τέτοιο τρόπο ώστε να δρομολογηθεί δράση προς τον επιθυμητό στόχο».
Το 1989, ο Howard Dresner προτείνει την ΕΝ ως ένα γενικό όρο για να περιγράψει «έννοιες και μεθόδους για να βελτιωθεί η λήψη επιχειρηματικών αποφάσεων χρησιμοποιώντας βασισμένα στα γεγονότα συστήματα υποστήριξης». "[3] Δεν ήταν μέχρι το τέλη του 1990, που αυτή η χρήση της έγινε ευρέως διαδεδομένη.
Συχνά οι εφαρμογές ΕΝ χρησιμοποιούν δεδομένα που έχουν συλλεχθεί από μια αποθήκη δεδομένων (data warehouse) ή ένα data mart. Ωστόσο, δε χρησιμοποιούνται όλες οι αποθήκες δεδομένων για την ΕΝ, ούτε όλες οι εφαρμογές ΕΝ απαιτούν μια αποθήκη δεδομένων.
Ο Thomas Davenport υποστήριξε ότι η ΕΝ πρέπει να διαιρεθεί σε querying, reporting, OLAP (an ‘alerts’ tool) και business analytics. Μια άλλη προσέγγιση που χρησιμοποιεί ΕΝ και άλλες μεθόδους, μοντέλα και analytics είναι η αρχιτεκτονική αποφάσεων-ΑΑ (decision architecture). Η ΑΑ είναι μια διαδικασία δημιουργίας αξίας που χρησιμοποιείται από μεγάλες εταιρείες από το 1985 για να αυξήσει τους πελάτες, το χαρτοφυλάκιο, την τεχνολογία, το όνομα και την μετοχική αξία.
Είναι συχνά δύσκολο να παρέχεις μια θετική business case για πρωτοβουλίες της ΕΝ και συνήθως στα προγράμματα πρέπει να δίνεται προτεραιότητα μέσω στρατηγικών πρωτοβουλιών. Στη συνέχεια παρατίθενται μερικές συμβουλές για να αυξηθούν τα οφέλη από ένα πρόγραμμα ΕΝ:
• Όπως περιγράφεται από τον Kimball,[4] πρέπει να καθορίσετε τα απτά οφέλη όπως το μικρό κόστος από την παραγωγή legacy εκθέσεων
• Δώστε πρόσβαση στα δεδομένα σε ολόκληρη την επιχείρηση. Με αυτό τον τρόπο, ακόμα και το να σωθούν μερικά λεπτά από μια διαδικασία, θα κάνουν αισθητή τη διαφορά όταν αυτή πολλαπλασιαστεί με τον αριθμό των υπαλλήλων σε ολόκληρη την επιχείρηση
• Όπως περιγράφεται από τους Ross, Weil και Roberson,[5] σκεφτείτε να αφήσετε το πρόγραμμα ΕΝ να τρέξει μέσω άλλων επιχειρηματικών πρωτοβουλιών με άριστες επιχειρηματικές περιπτώσεις. Για να υποστηρίξει αυτή την προσέγγιση, η επιχείρηση πρέπει να έχει το πρόγραμμα Enterprise Architects, με το οποίο θα μπορεί να διακρίνει τα κατάλληλα επιχειρηματικά προγράμματα
Αν και θα μπορούσαν να υπάρχουν πολλοί παράγοντες που να επηρεάσουν τη διαδικασία εφαρμογής ενός συστήματος ΕΝ, έρευνα του Naveen K. Vodapalli [6] δείχνει πως οι ακόλουθοι είναι οι πιο κρίσιμοι παράγοντες επιτυχίας για την εφαρμογή της ΕΝ:
Η έρευνα του Gartner (2009), προβλέπει την εξής ανάπτυξη στην αγορά της ΕΝ: [7]
|month=
ignored (βοήθεια)