Ερβέ Λε Τελιέ

Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. Αυτό μπορεί να σημαίνει την δημιουργία εσωτερικών συνδέσμων, επικεφαλίδων, παραγράφων κλπ.
Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τις σελίδες Πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και Βικιπαίδεια:Οδηγός μορφοποίησης άρθρων.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 18/02/2016.
Ερβέ Λε Τελιέ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση21  Απριλίου 1957[1][2]
Παρίσι
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[3][4]
ΣπουδέςCentre de formation des journalistes
Πανεπιστήμιο Paris-Diderot (έως 2002)[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδημοσιογράφος
συγγραφέας
ποιητής
κριτικός λογοτεχνίας
μαθηματικός[6]
ΕργοδότηςLe Monde
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαRevolutionary Communist League
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςβραβείο Γκονκούρ (2020)[7]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ερβέ Λε Τελιέ (Hervé Le Tellier ; 21 Απριλίου 1957) είναι Γάλλος συγγραφέας και γλωσσολόγος, μέλος της διεθνούς λογοτεχνικής ομάδας OULiPo (OUvroir de Litterature Potentielle, μεταφράζεται περίπου ως «εργαστήριο δυνητικής λογοτεχνίας»). Άλλα αξιοσημείωτα μέλη της είναι οι Ρεϊμόν Κενώ, Ζωρζ Περέκ, Ίταλο Καλβίνο, Ζακ Ρουμπώ, Ζαν Λεσκούρ και Χάρι Μάθιους.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στο Παρίσι, ο Λε Τελιέ ξεκίνησε την καριέρα του ως επιστημονικός δημοσιογράφος και έγινε μέλος της Oulipo το 1992. Ως συγγραφέας, έλαβε την προσοχή του κοινού το 1998 όταν κυκλοφόρησε στη Γαλλία το βιβλίο του Les amnésiques n'ont rien vécu d'inoubliable ; μια συλλογή εκατό μικρών προτάσεων που ξεκινούσαν όλες με το "Je pense que" ("Σκέφτομαι ότι"), που κυκλοφόρησε στα αγγλικά ως A Thousand Pearls (for a Thousand Pennies). Το μυθιστόρημα Le voleur de nostalgie αποτελεί αφιέρωμα στον Ιταλό συγγραφέα Ίταλο Καλβίνο. Είναι επίσης ένας από τους Papous dans la tête, του λογοτεχνικού κουίζ για το France Culture, του γαλλικού πολιτιστικού ραδιοφωνικού σταθμού.

Το 2002 έγινε καθημερινός αρθρογράφος στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας Le Monde με μια μικρή σατιρική στήλη που είχε τον τίτλο Papier de verre (glass paper). Ίδρυσε, με τον Frederic Pages και άλλους, την "Association of Friends of Jean-Baptiste Botul" για να προωθήσει αυτόν τον φανταστικό φιλόσοφο και τη σχολή του, τού "Botulism".

Μια από τις πιο πρόσφατες δημοσιεύσεις του είναι η Esthétique de l’Oulipo (The Aesthetics of Oulipo), μια πολύ προσωπική αντίληψη πάνω στη λογοτεχνία.

Πέντε από τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, από το Enough about love (εκδόσεις Other Press) μέχρι το The Sextine Chapel (εκδόσεις Dalkey Archive).

Έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Toutes les familles heureuses, 2017, Editions Jean-Claude Lattes

Στα αγγλικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • The Sextine Chapel, μετάφραση από τον Ian Monk, Dalkey Archive Press, 2011
  • A Thousand Pearls (for a Thousand Pennies), μετάφραση από τον Ian Monk, Dalkey Archive Press, 2011
  • Enough About Love, μετάφραση από την Adriana Hunter, Other Press, 2011
  • The Intervention of a Good Man, μετάφραση από την Adriana Hunter, Other Press, 2011
  • Electrico W, μετάφραση από Adriana Hunter, Other Press, 2013. Για τη μετάφρασή της, η Adriana Hunter κέρδισε το 27ο Ετήσιο Βραβείο Μετάφρασης που ιδρύθηκε από το Γαλλο-αμερικανικό Ίδρυμα και το Ίδρυμα Florence Gould.
  • All happy families, μετάφραση από την Adriana Hunter, Other Press, Μάρτιος 2018
  • Atlas inutilis, στα γαλλικά Contes liquides, στα αγγλικά "Fluid fables", μετάφραση από τον Cole Swensen, Black Square Editions, 2018

Στα αγγλικά, με την Oulipo

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Oulipo Compendium, Atlas Press, 1998
  • Winter Journeys, Atlas Press, 2000

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w67h2m8z. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γαλλικά) Babelio. 10934. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb121923254. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo20211109952. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  5. ↑ Agence bibliographique de l'enseignement supérieur: «Système universitaire de documentation» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Μονπελιέ. 076501930.
  6. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo20211109952. Ανακτήθηκε στις 19  Δεκεμβρίου 2022.
  7. ↑ www.academiegoncourt.com/tous-les-laureats-prix-goncourt.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]