![]() 1936 | |||
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Πλήρες όνομα | Ερνστ Ότο Βιλιμόφσκι | ||
Ημερ. γέννησης | 23 Ιουνίου 1916 | ||
Τόπος γέννησης | Κατοβίτσε,Γερμανικό Ράιχ | ||
Ημερ. θανάτου | 30 Αυγούστου 1997 (81 ετών) | ||
Τόπος θανάτου | Καρλσρούη, Γερμανία | ||
Ύψος | 1,72 μ. | ||
Θέση | Επιθετικός | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1932–1933 | ΓΚΣ Κατοβίτσε | 26 | (17) |
1934–1939 | Ρουχ Χόζουφ | 86 | (113) |
1939–1940 | ΓΚΣ Κατοβίτσε | 3 | (5) |
1940–1943 | ΠΣΦ Κέμνιτς | 40 | (76) |
1942–1943 | Μόναχο 1860 | 5 | (8) |
1943 | Μόλντερς Κρακοβία | 0 | (0) |
1944 | ΓΚΣ Κατοβίτσε | 1 | (2) |
1944 | Καρλσρούη ΣΚ | 4 | (6) |
1944 | ΦφΜ Στουτγκάρδη | 0 | (0) |
1946 | ΣΓ Κάσελ | 0 | (0) |
1946–1947 | ΦΚ Μέρσεμπουργκ(Σβίεσελ) | 4 | (4) |
1946–1948 | ΣΓ Κέμνιτς | 27 | (65) |
1947 | ΣΓ Μπάλμπεσμπουργκ | 2 | (0) |
1948 | Χάμελιν 07 | 1 | (0) |
1948 | ΦΚ Άουγκσμπουργκ | 6 | (3) |
1949 | ΡΚ Στρασμπούρ | 0 | (0) |
1949–1950 | Όφενμπουργκ ΦΒ | 18 | (18) |
1950–1951 | ΦΚ Σίγκεν 04 | 30 | (16) |
1951–1954 | 1. ΦΚ Καϊζερσλάουτερν | 85 | (71) |
1955–1957 | Κέλερ ΦΒ | 7 | (8) |
Σύνολο | 345 | (412) | |
Εθνική ομάδα | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1934–1939 | Πολωνία | 22 | (21) |
1941–1942 | Γερμανία | 8 | (13) |
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Ερνστ Ότο Βιλιμόφσκι (Ernst Otto Willimowski, αναφέρεται και ως Ernst Wilimowski, πολωνικά: Ernest Wilimowski, όνομα γέννησης Ernest Otto Pradella, 23 Ιουνίου 1916 – 30 Αυγούστου 1997) ήταν Πολωνός και Γερμανός διεθνής ποδοσφαιριστής. Υπήρξε ένας από τους καλύτερους επιθετικούς της γενιάς του[1] και τους δεινότερους σκόρερ όλων των εποχών.
Γεννημένος στο Κατοβίτσε στην Πρωσική Σιλεσία, μεγάλωσε σε μια οικογένεια χαρακτηριστική της περιοχής των πολωνικών-γερμανικών συνόρων, που ανήκαν τότε στη Γερμανία. Καθώς η ανατολική Άνω Σιλεσία έγινε μέρος της Πολωνίας το 1922, έγινε πολίτης της Δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίας.[2] Οι γονείς του Βιλιμόφσκι ήταν Γερμανοί της πολίτες και ο πατέρας του, στρατιώτης της Γερμανικού Ράιχ, σκοτώθηκε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν ήταν 9 ετών η μητέρα του τον έγραψε στην ποδοσφαιρική ομάδα της πόλης της ΓΚΣ Κατοβίτσε. Σε ηλικία 13 ετών, υιοθετήθηκε νόμιμα από τον πατριό του, ο οποίος ήταν Πολωνός και άλλαξε το επώνυμό του παίρνοντας το Willimowski. Στο σπίτι μιλούσε γερμανικά ως επί το πλείστον, ενώ στο κοινό μιλούσε συχνά τη διάλεκτο της Σιλεσίας της πολωνικής γλώσσας.[1][3][4]
Ο Έζι (όπως ήταν το προσωνύμιό του), ο οποίος είχε έξι δάχτυλα στο δεξί του πόδι,[5][6] έπαιξε αρχικά στην αριστερή πλευρά της επίθεσης και έδειξε ότι ήταν φυσικός σκόρερ. Ήταν ικανός ντριμπλέρ, αμφιδέξιος και η αποτελεσματικότητά του μέσα στη μεγάλη περιοχή ήταν ασύγκριτη.[7][8] Ξεκίνησε την καριέρα του με την ομάδα νέων της Κατοβίτσε και το 1933 σε ηλικία 17 ετών μετακόμισε στην πολωνική ομάδα Ruch Wielkie Hajduki, σήμερα γνωστή ως Ρουχ Χόζουφ.[9][10] Για να γίνει εκείνη η μεταγραφή δόθηκε στην Κατοβίτσε ένα ποσό ίσο με 10 μισθούς, μαζί με τα έσοδα από δύο φιλικά και μια δουλειά για τον πατριό του σε χυτήριο.[6] Γρήγορα καθιερώθηκε ως ο καλύτερος παίκτης της ομάδας: στην πρώτη του αγωνιστική περίοδο σημείωσε 33 γκολ και οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.[11] Το πρώτο του παιχνίδι πραγματοποιήθηκε στις 8 Απριλίου 1934, ενώ λίγες εβδομάδες αργότερα, κλήθηκε και στην εθνική ομάδα της Πολωνίας. Η Ρουχ κυριάρχησε στο ποδόσφαιρο της Πολωνίας και ήταν η πρωταθλήτρια το διάστημα 1933–1936 και το 1938.[12]
Αγωνιζόμενος ως κεντρικός επιθετικός συμμετείχε σε 86 παιχνίδια πρωταθλήματος με το σύλλογο, σημειώνοντας 114 γκολ.[2] Ήταν ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος το 1934 και το 1936. Ήταν επίσης πρώτος σκόρερ το 1939 μέχρι τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία.[13][14] Έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής στο πολωνικό πρωτάθλημα που σκόραρε 7, 8, και 9 γκολ σε ένα αγώνα.[6] Στις 21 Μαΐου 1939, σημείωσε 10 γκολ σε ένα και μοναδικό αγώνα με αντίπαλο την Union Touring Łódź με την ομάδα να κερδίζει με 12–1. Η επίδοση ήταν τότε ρεκόρ κόσμου σε αγώνα επαγγελματικού πρωταθλήματος πρώτης κατηγορίας και τώρα παραμένει ως εθνικό ρεκόρ.[3][15][16] Από την αρχή της καριέρας του είχε τη συνήθεια να γελάει με τους τερματοφύλακες μετά την επίτευξη ενός γκολ, κάτι που ενοχλούσε τους αντιπάλους του.[17] «Τα δέντρα στο στάδιο Pogoń Lwów παρακολουθούσαν τα κατορθώματά του, ανέβηκα σε ένα κλαδί για να δω καλύτερα, ήταν απίστευτος. Μπορούσε να ντριμπλάρει πάνω από μερικούς αντιπάλους και μετά να σταματήσει τη μπάλα μπροστά από τη γραμμή του τέρματος και να περιμένει να επιστρέψουν οι αμυντικοί για να σπρώξει τη μπάλα στα δίχτυα. Όλα αυτά με ένα χαμόγελο στο πρόσωπό του», θυμάται ο Καζίμιες Γκούρσκι.[7]
Έκανε το ντεμπούτο του με την εθνική σε αγώνα με τη Δανία στις 21 Μαΐου 1934 σε ηλικία μόλις 17 ετών και 332 ημερών. Σε συνολικά 22 εμφανίσεις για την Πολωνία πέτυχε 21 τέρματα.[12][18] Ωστόσο, η συμπεριφορά του εκτός γηπέδου ήταν κακή με επιρρέπεια στο αλκοόλ και το 1936 τιμωρήθηκε με αποκλεισμό ένος χρόνου από την Πολωνική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου χάνοντας την ευκαιρία να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936.[19][20]
Οι εμφανίσεις του για την Πολωνία περιλαμβάνουν δύο συναντήσεις που ήταν ιστορικές. Σε αγώνα με αντίπαλο τη Βραζιλία που διεξήχθη στο Στρασβούργο της Γαλλίας κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1938, ο Βιλιμόφσκι έκανε εκπληκτική εμφάνιση και έγινε ο πρώτος παίκτης που σημείωσε τέσσερα γκολ σε ένα μόνο αγώνα στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Με αυτή την εμφάνιση διατηρεί τον υψηλότερο μέσο όρο τερμάτων ανά αγώνα σε αγώνες Παγκοσμίου Κυπέλλου.[7][21] Κέρδισε και πέναλτι για το πέμπτο τέρμα της Πολωνίας, όμως οι Βραζιλιάνοι νίκησαν στην παράταση το ιστορικό παιχνίδι με 6–5. Το ρεκόρ του καταρρίφθηκε 56 χρόνια αργότερα.[4][8][22] Είχε ακόμα και ένα σουτ στο δοκάρι μετά το τελευταίο του τέρμα.[23] Παραμένει ο μοναδικός αγώνας στο Παγκόσμιο Κύπελλο όπου ένας παίκτης από την ηττημένη πλευρά σημείωσε τέσσερα γκολ. Έκανε μια άλλη εξαιρετικά εμφάνιση στις 27 Αυγούστου 1939 στη Βαρσοβία σε ένα διεθνές φιλικό απέναντι σε μια από τις καλύτερες ομάδες στον κόσμο, την Ουγγαρία. Μετά από 33 λεπτά παιχνιδιού, οι Ούγγροι ήταν μπροστά με 2– 0. Σκόραρε τρία γκολ και κέρδισε και πάλι ένα πέναλτι, το οποίο μετατράπηκε σε γκολ δίνοντας στην Πολωνία τη νίκη με 4–2.[24]
Μετά τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία, ο Βιλιμόφσκι έμεινε αρχικά στην πατρίδα του και έγινε αστυνομικός για να αποφύγει την επιστράτευση στη Βέρμαχτ. Με τη διαίρεση της χώρας του, ο Βιλιμόφσκι έλαβε τη γερμανική υπηκοότητα, το πρώτο του όνομα έγινε Ερνστ (Ernst) από Έρνεστ (Ernest),[25][26] όπως η πλειοψηφία των κατοίκων του ανατολικού τμήματος της Άνω Σιλεσίας, μεταξύ αυτών όλοι οι παίκτες της πολωνικής εθνικής ομάδας που προέρχονταν από την περιοχή. Έτσι τους επέτρεψαν να συνεχίσουν τη σταδιοδρομία τους στο ποδόσφαιρο, καθώς δεν επέτρεπαν στους Πολωνούς να συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες υπό τη ναζιστική κατοχή. Αντιμετώπισε προβλήματα κατά τη διάρκεια της κατοχής καθώς η μητέρα του φυλακίστηκε επειδή είχε εμπλακεί σε στενή σχέση με Εβραίο, ενώ ο ίδιος είχε την προσωπική αντιπάθεια του ανώτερου Γερμανού τοπικού αξιωματούχου.[20]
Η ομάδα της Κατοβίτσε ορίστηκε ως εκπρόσωπος της γερμανικής Άνω Σιλεσίας. Έπαιξε εκεί μέχρι τον Φεβρουάριο του 1940, προτού μετακομίσει στο Κέμνιτς με τη μεσολάβηση του Έρβιν Χέλμχεν, όπου ανέλαβε δουλειά ως αστυνομικός, ενώ έπαιζε στην τοπική ομάδα ΠΣΦ Κέμνιτς για δύο χρόνια σημειώνοντας τουλάχιστον 68 τέρματα πρωταθλήματος.[19][27] Τη σεζόν 1940–41 σημείωσε 107 γκολ σε 45 επίσημους αγώνες, ακατάρριπτο ρεκόρ κόσμου. Συμπεριλαμβανομένων και των φιλικών το σύνολο της χρονιάς ήταν 127 τέρματα σε 52 αγώνες.[28][29][30] Μέσα στην πορεία του πολέμου αγωνίστηκε για τη Μόναχο 1860 (1942–1944), όπου ήταν μέλος της ομάδας που κέρδισε το Tschammerpokal (Κύπελλο Γερμανίας) το 1942. Σε εκείνη τη διοργάνωση ο Βιλιμόφσκι σημείωσε 14 τέρματα σε τέσσερις αγώνες, ακατάρριπτο ρεκόρ στην ιστορία του Κυπέλλου Γερμανίας.[9][31] Στον αγώνα με αντίπαλο την SS Strasburg (15–1) σημείωσε επτά τέρματα, επίσης ακατάρριπτο ρεκόρ για τη διοργάνωση μέχρι σήμερα.[32] Στο τελευταίο παιχνίδι της διοργάνωσης του 1942, στο Βερολίνο με αντίπαλο τη Σάλκε, η ομάδα του Μονάχου κέρδισε με 2–0, με δικό του πρώτο γκολ.[27][33]
Έκανε ντεμπούτο για τη Εθνική Γερμανίας σε αγώνα με τη Ρουμανία την 1η Ιουνίου 1941, στο Βουκουρέστι σημειώνοντας δύο γκολ στη νίκη με 4–1.[18] Η καλύτερη εμφάνιση του Βιλιμόφσκι για τη γερμανική εθνική ομάδα ήρθε στις 18 Οκτωβρίου 1942 στη Βέρνη της Ελβετίας, καθώς οι Γερμανοί νίκησαν την ελβετική εθνική ομάδα με σκορ 5–3. Ο Έζι σημείωσε τέσσερα γκολ, ενώ το πέμπτο ήταν από τον Φριτς Βάλτερ. Στις 16 Αυγούστου 1942, έπαιξε ένα πραγματικό εντός έδρας παιχνίδι σε έναν διεθνή αγώνα για πρώτη φορά. Στην Άνω Σιλεσία, διεξήχθη συνάντηση με τη Ρουμανία με νίκη της γερμανικής ομάδας με 7–0 και στον οποίο ο Βιλιμόφσκι πέτυχε το τελευταίο γκολ. Ήταν το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός στην κατεχόμενη περιοχή την εποχή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν 55.000 οπαδοί ήρθαν να θαυμάσουν το είδωλό τους. Με την εθνική Γερμανίας σημείωσε 13 γκολ σε 8 αγώνες.[1][18]
Μετά τον πόλεμο, ο Βιλιμόφσκι ο οποίος θεωρήθηκε από την πολωνική κυβέρνηση ως προδότης, τα στοιχεία της καριέρας του από την Πολωνία καταστράφηκαν και δεν του επιτράπηκε να επισκεφτεί την πατρίδα του Σιλεσία κατά τη διάρκεια του κομμουνιστικού καθεστώτος. Εγκαταστάθηκε στην περιοχή της Καρλσρούης, ανοίγοντας ένα εστιατόριο εκεί. Όμως η μεγάλη αγάπη του για το ποδόσφαιρο τον ώθησε να συνεχίσει την καριέρα του που διήρκεσε μέχρι τουλάχιστον το 1957 και την ηλικία των 41 ετών.[17][14][34] Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έπαιξε σε αρκετές ομάδες (έχοντας τιμωρηθεί και από τις γερμανικές ποδοσφαιρικές αρχές για κακή εξωγηπεδική ζωή), με καλύτερη την παραμονή του στην ισχυρή τότε Καϊζερσλάουτερν. Ο κορυφαίος συμπαίκτης του Φριτς Βάλτερ είχε πει ότι «για μένα ο μεγαλύτερος από όλους τους σκόρερ, ένα θαύμα που εκμεταλλευόταν ευκαιρίες. Σημείωσε περισσότερα γκολ από ό,τι είχε πιθανότητες».[9][25]
Μετά το τέλος της καριέρας του, ξεχάστηκε γρήγορα. Στην έκδοση «100 χρόνια του DFB» του 1999, δεν αναφέρεται ούτε μία λέξη.[33] Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 στη Γερμανία, ήθελε να επισκεφτεί την πολωνική εθνική ομάδα που έμενε κοντά στη Στουτγκάρδη, αλλά άδεια δεν του δόθηκε από τους αξιωματούχους της Πολωνικής Ομοσπονδίας.[11] Το Δεκέμβριο του 1969 (στον απόηχο του 1.000ού γκολ του Πελέ) το γερμανικό περιοδικό Kicker ανέφερε ότι ο Βιλιμόφσκι είχε σημειώσει 1.175 τέρματα κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του συμπεριλαμβανομένων και των φιλικών αγώνων του.[5][9] Το γεγονός δεν έχει επιβεβαιωθεί, ενώ η RSSSF έχει αναγνωρίσει τουλάχιστον 683 τέρματα σε επίσημους αγώνες (από τα οποία 412 είναι πρωταθλημάτων[35]), ευρισκόμενος στην 17η θέση των κορυφαίων σκόρερ όλων των εποχών έχοντας μία από τις υψηλότερες αναλογίες γκολ ανά αγώνα (1,41 σε επίσημους αγώνες), ενώ έχουν ταυτοποιηθεί τουλάχιστον 1.079 τέρματα συνολικά σε 691 επίσημους και φιλικούς αγώνες.[28][36][37] Η Πολωνική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου τον τίμησε μεταθανάτια με μετάλλιο αξίας και τον εισήγαγε στο Πολωνικό Hall of Fame.[38]
Ομάδα | Περίοδος | Επίσημοι αγώνες |
Φιλικοί αγώνες |
Σύνολο | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|
αγώνες | γκολ | αγώνες | γκολ | αγώνες | γκολ | ||
ΓΚΣ Κατοβίτσε | 1932—1944 | 33 | 25 | 22+ | 32+ | 55+ | 57+ |
Ρουχ Χόζουφ | 1934—1959 | 88 | 115 | 78 | 146 | 166 | 261 |
ΠΣΦ Κέμνιτς | 1940—1944 | 72 | 174 | 19+ | 61+ | 91+ | 235 |
Μόναχο 1860 | 1942—1943 | 11 | 25 | 4 | 6 | 15 | 31 |
Καρλσρούη ΣΚ | 1944 | 10 | 23 | 2 | 6 | 12 | 29 |
ΣΚ Μέρσεμπουργκ | 1945—47 | 4+ | 4+ | 1+ | 1+ | 5+ | 5+ |
ΣΓ Κέμνιτς | 1946—1948 | 27 | 65 | 17+ | 43+ | 44+ | 108+ |
ΦΚ Άουγκσμπουργκ | 1948 | 6 | 3 | 5 | 10 | 11 | 13 |
Όφενμπουργκ ΦΒ | 1949—1950 | 19 | 19 | 6 | 6 | 25 | 25 |
ΦΚ Σίγκεν 04 | 1950—1951 | 30 | 15 | 4+ | 6+ | 34+ | 21+ |
1. ΦΚ Καϊζερσλάουτερν | 1951—1954 | 97 | 86 | 9+ | 13+ | 106+ | 99+ |
Κέλερ ΦΒ | 1955—1957 | 7 | 8 | - | - | 7 | 8 |
Άλλες ομάδες | 1943—1949 | - | - | 4 | 12 | 4 | 12 |
Εθνική Πολωνίας | 1934—1939 | 22 | 21 | 18 | 24 | 40 | 45 |
Εθνική Πολωνίας (άλλα παιχνίδια) | 1934—1939 | 8 | 12 | - | - | 8 | 12 |
Εθνική Γερμανίας | 1941—1942 | 8 | 13 | 7 | 9 | 15 | 22 |
Εθνική Γερμανίας (άλλα παιχνίδια) | 1942 | 1 | 1 | - | - | 1 | 1 |
Επίλεκτη πρωταθλήματος | 1934—1940 | 5 | 11 | - | - | 5 | 11 |
Επίλεκτες ομάδες περιφερειών | 1933—1948 | 23 | 35 | 6 | 9 | 29 | 44 |
Επίλεκτες ομάδες πόλεων | 1933—1947 | 9 | 17 | 1 | 3 | 10 | 20 |
Επιλογή στρατού | 1942—1944 | 4 | 10 | 4 | 9 | 8 | 19 |
Σύνολα | 484+ | 683+ | 207+ | 396+ | 691+ | 1.079+ |
Πηγή : RSSSF - Ernst Willimowski (2024)
Τίτλοι
Ατομικές διακρίσεις