Ερόντε | |
---|---|
11°20′27″N 77°43′2″E | |
Χώρα | Ινδία |
Διοικητική υπαγωγή | Erode district |
Έκταση | 8,4 km² |
Υψόμετρο | 183 μέτρα |
Πληθυσμός | 151.184 (2001) |
Ταχ. κωδ. | 638001 |
Τηλ. κωδ. | 424 |
Ζώνη ώρας | UTC+05:30 |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
Σχετικά πολυμέσα | |
Το Ερόντε (ταμίλ: ஈரோடு) είναι πόλη στην ινδική πολιτεία Ταμίλ Ναντού. Είναι το έβδομο μεγαλύτερο πολεοδομικό συγκρότημα ανάμεσα στις νότιες Ινδικές πολιτείες και χρησιμεύει ως διοικητική έδρα της επαρχίας Ερόντε. Το Ερόντε είναι η πόλη με τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στο Ταμίλ Ναντού, μετά το Τσενάι. Έχει δημοτική επιχείρηση από το 2009 και διαθέτει δική της εκλογική περιφέρεια στη Λοκ Σάμπα που εκλέγει έναν βουλευτή. Βρίσκεται στις όχθες του Ποταμού Καβέρι, στην κεντρική Νότια Ινδική Χερσόνησο, περίπου 400 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από το Τσενάι και περίπου 80 χιλιόμετρα ανατολικά του Κοϊμπατόρ. Διαθέτει αγροτικές, κλωστοϋφαντουργικές βιομηχανίες[1], παράγει χειροποίητα προϊόντα και προϊόντα διατροφής.
Το όνομα της πόλης μπορεί να προέρχεται από την φράση των Ταμίλ Ερού Οντάι (δύο ρεύματα) και βασίζεται στην παρουσία των υδάτινων διαδρομών των καναλιών Περουμπάλαμ και Καλινγκαράγιαν. Εναλλακτικά, θα μπορούσε να προέρχεται από την ταμιλική Ιρά Οντού (υγρό κρανίο) με βάση την Ινδική μυθολογία.[2][3] Κατά τη διάρκεια της εποχής Σάνγκαμ, η περιοχή του Ερόντε αποτελούσε μέρος του ιστορικού Κόνγκου Ναντού που κυβερνούσαν οι Τσέρα, και στη συνέχεια από τους Καλάμπρα που εκδιώχθηκαν από τους Πάντια γύρω στο 590 μ.Χ.
Στη συνέχεια, κυβερνήθηκε από τους Ραστρακούτα και Τσόλα από τον 10ο έως τις αρχές του 13ου αιώνα, Αργότερα προσαρτήθηκε για λίγο από το Σουλτανάτο του Δελχί. Η Ερόντε προσαρτήθηκε από την αυτοκρατορία Βιτζαγιαναγκάρ το 1378 μ.Χ., μέχρι την ανεξαρτησία της το 1559 μ.Χ. από τους ναγιάκ του Μαντουράι, οι οποίοι νικήθηκαν από τον Χάιντερ Αλί το 1736. Μετά τη πτώση του Τιπού Σουλτάν της Μαϊσόρ, το Ερόντε ελεγχόταν από την Βρετανική Εταιρεία Ανατολικών ινδιών με το Μαχαραγιά της Μαϊσόρ ως κύριο κυβερνήτη. Παρέμεινε υπό Βρετανική κυριαρχία μέχρι την ανεξαρτησία της Ινδίας το 1947.[4][5][6]
Η πόλη έχει ημιάνυδρο κλίμα με μέτριες έως υψηλές θερμοκρασίες όλο το χρόνο και σχετικά χαμηλή βροχόπτωση. Η θερμοκρασία κυμαίνεται από 27 °C έως 36 °C με μέση βροχόπτωση 812 χιλιοστών. Όπως και το υπόλοιπο της πολιτείας, το διάστημα Μάρτιος-Ιούνιος είναι το ζεστότερο μέρος του χρόνου και ο Δεκέμβριος-Ιανουάριος είναι οι πιο κρύοι μήνες του έτους. Ενώ οι νοτιοδυτικοί μουσώνες (Ιούνιος-Αύγουστος) δίνουν λίγες βροχοπτώσεις, το μεγαλύτερο μέρος των βροχοπτώσεων λαμβάνονται κατά το Βορειοανατολικό μουσώνα του Οκτωβρίου, Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου. Ο δήμος καλύπτει έκταση 844 τ.χλμ.[7]
Η Ερόντε βρίσκεται σε λοφώδη έκταση με ορεινή τοπογραφία. Οι λόφοι Ουρουγκουμαλάι, Αθιμαλάι και Τσενιμαλάι περιβάλουν τη πόλη. Οι ποταμοί Αμαραβάθι, Νογιάλ, Μπαβάνι και Καβέρι ρέουν μέσα στην πόλη. Μάργες, χαλίκι και ασβεστόλιθος βρίσκονται σε αφθονία στο εσωτερικό των ποταμών.
Κλιματικά δεδομένα Ερόντε | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Μήνας | Ιαν | Φεβ | Μάρ | Απρ | Μάι | Ιούν | Ιούλ | Αύγ | Σεπ | Οκτ | Νοε | Δεκ | Έτος |
Μέση Μέγιστη °C (°F) | 31.4 | 34.1 | 36.5 | 37.1 | 36.6 | 34.5 | 33 (91) |
33.2 | 33.3 | 32.2 | 30.9 | 30.4 | 33,60 |
Μέση Ελάχιστη °C (°F) | 20.1 | 21.1 | 23.2 | 25.4 | 25.7 | 24.7 | 24 (75) |
23.9 | 23.7 | 23.4 | 22.1 | 20.5 | 23,15 |
Υετός mm (ίντσες) | 9 | 13 | 12 | 47 | 82 | 28 | 50 | 80 | 77 | 171 | 88 | 43 | 700 |
Πηγή: Climate-data.org[8] |
Έτος | Πληθ. | ±% |
---|---|---|
1901 | 15.529 | — |
1911 | 16.701 | +7.5% |
1921 | 22.911 | +37.2% |
1931 | 33.672 | +47.0% |
1941 | 39.483 | +17.3% |
1951 | 57.576 | +45.8% |
1961 | 73.762 | +28.1% |
1971 | 105.111 | +42.5% |
1981 | 142.252 | +35.3% |
1991 | 159.232 | +11.9% |
2001 | 173.600 | +9.0% |
2011 | 498.129 | +186.9% |
Το 2011, η Ερόντε είχε πληθυσμό 521.776 κατοίκων[9] με αναλογία φύλου 996 γυναικών, πάνω από τον εθνικό μέσο όρο του 929. Το ποσοστό αλφαβητισμού του 85% ξεπερνά τον εθνικό μέσο όρο του 73%.[9] Η πόλη είχε 43.184 νοικοκυριά από προγραμματισμένες φυλές και κάστες. Από τους 66.135 εργάτες στη πόλη, οι 61.382 ταξινομούνται ως άλλοι εργαζόμενοι και το υπόλοιπο στη γεωργία και οικιακές βιομηχανίες.[10]
Το 2001, υπήρχαν 52 φτωχογειτονιές εντοπίστηκαν με 33.000 ανθρώπους να κατοικούν σε αυτές.[11] Στην απογραφή του 2011, το 83% ήταν Ινδουιστές, το 12% ήταν μουσουλμάνοι και το 4% ήταν χριστιανοί.[12] Ο πληθυσμός αυξήθηκε 11 φορές κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Ενώ ταταμίλ είναι η κύρια ομιλούμενη γλώσσα, τα αγγλικά είναι κοινή ως μέσο διδασκαλίας στα εκπαιδευτικά ιδρύματα και στον τομέα των υπηρεσιών.[13]
Το πλησιέστερο αεροδρόμιο στο Ερόντε είναι το Διεθνές Αεροδρόμιο του Κοϊμπατόρ ε απόσταση 90 χλμ. με τακτικές πτήσεις προς προορισμούς το εσωτερικού, συμπεριλαμβανομένων των πόλεων Αχμενταμπάντ, Μπανγκαλόρ, Μπουμπάνεσβαρ, Τσεννάι, Δελχί, Χαϊντεραμπάντ, Καλκούτα, Κοζικόντε, Μουμπάι, Πούνε και διεθνείς προορισμούς όπως η Σάρτζα και η Σιγκαπούρη.[14]