Εστανισλάου Μπαζόρα

Εστανισλάου Μπαζόρα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Estanislau Basora Brunet (Καταλανικά)
Γέννηση18  Νοεμβρίου 1926[1][2][3]
Βαρκελώνη
Θάνατος16  Μαρτίου 2012[4][2]
Λας Πάλμας ντε Γκραν Κανάρια
ΨευδώνυμοEl monstre de Colombes
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΚαταλανικά
Ισπανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποδοσφαιριστής
Περίοδος ακμής1946
Οικογένεια
ΑδέλφιαΖοακίμ Μπαζόρα ι Μπρουνέτ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Εστανισλάου Μπαζόρα Μπρουνέτ (καταλανικά: Estanislau Basora Brunet) (18 Νοεμβρίου 1926 – 16 Μαρτίου 2012) ήταν Ισπανός ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως πλάγιος μέσος ή επιθετικός.

Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της 15χρονης καριέρας του στην Μπαρτσελόνα, για την οποία εμφανίστηκε σε περισσότερα από 300 επίσημα παιχνίδια, ξεπερνώντας τα 100 γκολ και κερδίζοντας 14 σημαντικούς τίτλους.

Διεθνής με την Εθνική Ισπανίας στα τέλη της δεκαετίας του 1940/αρχές της δεκαετίας του 1950, ο Μπαζόρα εκπροσώπησε το έθνος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950.

Σταδιοδρομία σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στην Κολόνια Βαλς, στη Βαρκελώνη της Καταλονίας, ο Μπαζόρα εντάχθηκε στην τοπική Μπαρτσελόνα το 1946, από τη γειτονική ΚΕ Μανρέσα. Έκανε το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα στις 22 Σεπτεμβρίου, σε μια εντός έδρας ισοπαλία με 1–1 εναντίον της Θέλτα Βίγο, αλλά ολοκλήρωσε την πρώτη του σεζόν με μόνο τρεις εμφανίσεις για τον σύλλογο.

Τα επόμενα χρόνια, ωστόσο, ο Μπαζόρα ήταν βασικός παίκτης, κερδίζοντας τέσσερις τίτλους από το 1947 έως το 1949, συμπεριλαμβανομένων δύο εθνικών πρωταθλημάτων στα οποία συνεισέφερε με 20 γκολ σε 51 αγώνες. Ήταν μέρος μιας θρυλικής επιθετικής γραμμής που περιλάμβανε επίσης τους Σέσαρ Ροντρίγκες, Λάσλο Κούμπαλα, Εντουάρντο Μαντσόν, Μαριάνο Μαρτίν και Μορένο,. Σημείωσε το εναρκτήριο γκολ στο Λατινικό Κύπελλο του 1949, μια νίκη με 2-1 εναντίον της Σπόρτινγκ Λισαβόνας.

Τη σεζόν 1951–52, ο Μπαζόρα ήταν μια βασική επιθετική μονάδα καθώς η Μπάρτσα κέρδισε πέντε τίτλους.[5][6] Σκόραρε 8 γκολ σε 27 αγώνες στο πρωτάθλημα και επίσης βρήκε δίχτυα στον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας, μια νίκη με 4–2 εναντίον της Βαλένθια ΚΦ. Πέρασε επίσης ένα από τα δώδεκα χρόνια του στην ομάδα ως δανεικός σε μια άλλη ομάδα της περιοχής, την ΟΕ Λιέιδα. Αποσύρθηκε το 1959 σε ηλικία σχεδόν 33 ετών, με επίσημα σύνολα για την κύρια ομάδα του με 301 αγώνες και 113 γκολ. Το 1974, κατά τη διάρκεια των εορτασμών για την 75η επέτειο της Μπαρτσελόνα, συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ενδεκάδα όλων των εποχών.

Εθνική ομάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια οκτώ ετών, ο Μπαζόρα έπαιξε 22 παιχνίδια και σημείωσε 13 γκολ για την Ισπανία.[7] Στις 12 Ιουνίου 1949, σκόραρε στο ντεμπούτο του, μια νίκη με 4-1 εναντίον της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας. Μια εβδομάδα αργότερα, σε ένα άλλο φιλικό, σημείωσε χατ τρικ μέσα σε δεκαπέντε λεπτά εναντίον της Γαλλίας στο Σταντ ντε Κολόμπ και στη συνέχεια ονομάστηκε από τον γαλλικό Τύπο «Τέρας του Κολόμπ».[8]

Ο Μπαζόρα εκπροσώπησε το έθνος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950 στη Γαλλία, σχηματίζοντας ένα δυνατό επιθετικό δίδυμο με τον Τέλμο Θάρρα. Στο εναρκτήριο παιχνίδι κόντρα στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Ισπανία ήταν πίσω με 0-1 δέκα λεπτά πριν το τέλος, με τον Μπαζόρα να σκοράρει δύο φορές μέσα σε ένα λεπτό. Ο Θάρρα στη συνέχεια πρόσθεσε ένα τρίτο γκολ για το τελικό 3-1.

Στο δεύτερο παιχνίδι των ομίλων, η Ισπανία κέρδισε τη Χιλή με 2–0, με τους δύο παίκτες να βρίσκουν ξανά τα δίχτυα. Στη συνέχεια, η ομάδα έκλεισε την πρόκριση της στην επόμενη φάση με μια νίκη 1–0 εναντίον της Αγγλίας, με τον Θάρρα να σκοράρει από σέντρα του Μπαζόρα. Η δεύτερη φάση των ομίλων ξεκίνησε ενάντια στην Ουρουγουάη, όπου βρήκε τα δίχτυα δύο φορές για να βοηθήσει την ομάδα να έρθει από πίσω με 0–1, αλλά οι Νοτιοαμερικανοί ισοφάρισαν τελικά 2–2 και η εθνική ομάδα έχασε τα δύο επόμενα παιχνίδια.[8]

Μεταξύ 1948 και 1958, ο Μπαζόρα έπαιξε επίσης πέντε παιχνίδια για την Εθνική Καταλονίας, σκοράροντας δύο φορές. Στις 26 Ιανουαρίου 1955, εμφανίστηκε στο πλευρό του Κουμπάλα και του φιλοξενούμενου παίκτη Αλφρέδο Ντι Στέφανο σε έναν αγώνα εναντίον της Μπολόνια ΦΚ 1909 στο Καμπ ντε Λες Κορτς.

Προσωπική ζωή και θάνατος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο μικρότερος αδερφός του Μπαζόρα, Χοακίν, ήταν επίσης ποδοσφαιριστής. Συχνά αναφέρεται ως Μπαζόρα II και αγωνίστηκε για τις ΚΝ Κοντάλ και Σπόρτινγκ Χιχόν.[9][10]

Στις 16 Μαρτίου 2012, μέρες αφότου υπέστη έμφραγμα του μυοκαρδίου, ο Μπαζόρα πέθανε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Λας Πάλμας, σε ηλικία 85 ετών.[11]

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μπαρτσελόνα

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. 248779. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0008138.
  3. ↑ 3,0 3,1 (πολλαπλές γλώσσες) FBref. 10ae2ce3.
  4. ↑ «The mythical barcelonista Estanislao Basora dies at age 85». Ανακτήθηκε στις 12  Αυγούστου 2012.
  5. ↑ Muere Estanislau Basora, mítico exdelantero del FC Barcelona (Estanislau Basora, legendary ex-FC Barcelona forward, dies); El Economista, 16 Μαρτίου 2012 (ισπανικά)
  6. ↑ Muere Basora, delantero del gran Barça de las 5 Copas (Basora, forward of great 5 Cups Barça, dies); La Opinión, 17 Μαρτίου 2012 (ισπανικά)
  7. ↑ Estanislao Basora – International Appearances; at RSSSF
  8. ↑ 8,0 8,1 Fallece el mítico Basora (Legendary Basora dies); FIFA.com, 16 Μαρτίου 2012 (ισπανικά)
  9. ↑ Basora II; at BDFutbol
  10. ↑ Barça brothers; FC Barcelona, 29 Οκτωβρίου 2009
  11. ↑ Fallece Estanislao Basora, legendario jugador del Barça (Estanislao Basora, legendary Barça player, dies); Mundo Deportivo, 16 Μαρτίου 2012 (ισπανικά)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]