Συντεταγμένες: 49°42′23″N 0°12′24″E / 49.70639°N 0.20667°E
Ετρετά | ||
---|---|---|
| ||
Χώρα | Γαλλία | |
Διοικητική υπαγωγή | καντόνιο του Κρικετό-λ'Εσνεβάλ, Σεν-Μαριτίμ και διαμέρισμα της Χάβρης | |
Ταχυδρομικός κώδικας | 76790[1] | |
Κωδικός Κοινότητας | 76254[2] | |
Πληθυσμός | 1.233 (1 Ιανουαρίου 2021)[3] | |
Έκταση | 4,07 km²[4] | |
Υψόμετρο | 0 μέτρο[5] και 102 μέτρα[5] | |
Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
49°42′23″N 0°12′24″E | ||
Ιστότοπος | https://www.etretat.fr/[6] | |
Σχετικά πολυμέσα | ||
δεδομένα |
Η Ετρετά (γαλλικά: Étretat) είναι κοινότητα στο νομό Σεν-Μαριτίμ της Νορμανδίας στη βορειοδυτική Γαλλία. Είναι μια τουριστική και αγροτική πόλη που βρίσκεται περίπου 28 χιλιόμετρα (οδικώς) βορειοανατολικά της Χάβρης,[7] στη θάλασσα της Μάγχης.
Βρίσκεται στην ακτογραμμή της Κοτ ντ'Αλμπάτρ (Αλαβάστρινη Ακτή) στην περιοχή του Κω. Ο πληθυσμός το 2016 ανερχόταν σε 1.339 κατοίκους.
Η Ετρετά είναι γνωστή για τους απότομους βράχους από ασβεστολιθικά ιζηματογενή πετρώματα, που περιλαμβάνουν τρεις φυσικές καμάρες και ένα μυτερό σχηματισμό που ονομάζεται L'Aiguille (βελόνα), σε ύψος 70 μέτρων πάνω από τη θάλασσα. Ορισμένα από τα βράχια φτάνουν τα 90 μέτρα.[8]
Αυτοί οι βράχοι και η παραλία του θέρετρου προσείλκυσαν πολλούς καλλιτέχνες όπως οι Εζέν Λεπουατβέν, Εζέν Μπουντέν, Γκυστάβ Κουρμπέ και Κλωντ Μονέ.[8] Ο Μωρίς Λεμπλάν, που έμενε στην Ετρετά, εμπνεύστηκε επίσης από την περιοχή και έγραψε το 1909 την Κούφια βελόνα. Ο Γκυ ντε Μωπασσάν έμενε επίσης στη μικρή πόλη και οι γιορτές του ήταν διάσημες και συνέβαλαν στη φήμη της περιοχής.
Επίσης, οι βράχοι εμφανίζονται στην ταινία Αρσέν Λουπέν του 2004 του Ζαν-Πωλ Σαλομέ και στη Lucy του 2014, σε σκηνοθεσία Λυκ Μπεσσόν.
Δύο από τις τρεις διάσημες καμάρες είναι ορατές από την πόλη. Η Πύλη Αβάλ (Porte d'Aval) και η Πύλη του Αμόν (Porte d'Amont). Η Μανπόρτ (Manneporte) είναι ο τρίτος και μεγαλύτερος βράχος και δεν είναι ορατός από την πόλη.
Ο Γκυ ντε Μωπασσάν παρομοίαζε αυτή την «Πύλη του Αμόν» με έναν ελέφαντα που βυθίζει την προβοσκίδα του στο νερό. Στην κορυφή του βράχου βρίσκεται το πέτρινο παρεκκλήσι Νοτρ-Νταμ-ντε-λα-Γκαρντ, προστάτιδα των ψαράδων. Το κτίσμα αντικατέστησε ένα παρεκκλήσι του 19ου αιώνα.
Η ποδηλατική διαδρομή μεγάλων αποστάσεων GR 21, που διανύει όλη την ακτογραμμή του νομού Σεν-Μαριτίμ από τη Χάβρη έως το το Βελέτ-συρ-Μερ περνάει μέσα από την πόλη.[9]
Η Ετρετά είναι η τελευταία γνωστή τοποθεσία στη Γαλλία όπου εμφανίστηκε το διπλάνο του 1927 Το Λευκό πουλί (L'Oiseau Blanc).
Οι Γάλλοι ήρωες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου Σαρλ Νανζεσέ και Φρανσουά Κολί προσπάθησαν να κάνουν την πρώτη κατ'ευθείαν πτήση από το Παρίσι στη Νέα Υόρκη, αλλά μετά την αναχώρηση στις 8 Μαΐου 1927 το αεροπλάνο εξαφανίστηκε κάπου πέρα από τον Ατλαντικό. Θεωρείται ένα από τα μεγάλα ανεξήγητα μυστήρια της αεροπορίας.
Ένα μνημείο αφιερωμένο στην πτήση ανεγέρθηκε στην Ετρετά, αλλά καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής. Ένα νέο και ψηλότερο μνημείο κατασκευάστηκε το 1963 και ένα μουσείο σε κοντινή απόσταση.[10]
Η οικονομία της Ετρετά βασίζεται κυρίως στον τουρισμό, που δίνει στους κατοίκους της περιοχής ένα ικανοποιητικό ετήσιο εισόδημα. Η πόλη τοποθετείται ως το νούμερο ένα τουριστικό αξιοθέατο στη Νορμανδία, ως ο πιο επισκέψιμος χώρος μαζί με το αποστακτήριο του λικέρ Βενεδικτίνη και το μουσείο στο Φεκάν, τον καθεδρικό ναό της Ρουέν και το ίδρυμα Κλωντ Μονέ στο Ζιβερνί.
Κατά τη διάρκεια του 18ου και του 19ου αιώνα η οικονομία συμπληρώνονταν με την αλιεία και την καλλιέργεια στρειδιών, καθώς και με καύση φυκιών στις παραλίες. Οι καπνοί από την ακτή φαίνονται στον πίνακα του Τζωρτζ Ίνες Ετρετά (1875, Wadsworth Athenaeum).