Ευγενία Γκίνζμπουργκ

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 22/04/2015.
Ευγενία Γκίνζμπουργκ
Η Ευγενία Γκίνζμπουργκ, φωτογραφία (1937) πριν την δεκαοκτάχρονη περιπέπτειά της σε φυλακές και διάφορα Γκουλάγκ της Σιβηρίας.
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση20  Δεκεμβρίου 1904[1][2][3] ή 20  Δεκεμβρίου 1903[4] ή 1904[5]
Μόσχα[6]
Θάνατος25  Μαΐου 1977[7][8][2] ή 1977[5]
Μόσχα[9]
Τόπος ταφήςKuzminskoye Cemetery
ΚατοικίαHouse-Museum of Vasily Aksyonov
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία (1904–1917)
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[10]
ΕκπαίδευσηCandidate of Historical Sciences
ΣπουδέςTatar State University of Humanities and Education
Πανεπιστήμιο του Καζάν[11]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδημοσιογράφος
συγγραφέας
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Καζάν
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης
Οικογένεια
ΤέκναΒασίλι Αξιόνοφ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Ευγενία Γκίνζμπουργκ (Евге́ния Соломо́новна Ги́нзбург), 1904 − 1977 ήταν Ρωσίδα κοινωνιολόγος, παιδαγωγός και συγγραφέας, που στη δίνη των γεγονότων της μεγάλης κάθαρσης (αγγλ. Great Purge) καταδικάστηκε το 1938 σε 25 χρόνια εξορίας. Αν και μέλος με ταυτότητα κόμματος τού τότε σοβιετικού καθεστώτος κατηγορήθηκε το 1934 για συμμετοχής της σε μια «αντεπαναστατική τροτσκιστική ομάδα» και στη συνέχεια το 1938 καταδικάστηκε με την κατηγορία ότι ενεργούσε ως διπλή πράκτορας.

Γενικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μαγκαντάν, λιμάνι στην Οχοτσκική θάλασσα (ΒΔ Ειρηνικός), 5.900 χλμ. ανατολικά της Μόσχας, όπου περιορίσθηκε η Ευγενία Γκίνζμπουργκ για πέντε από τα δεκαοκτώ συνολικά χρόνια εργαζόμενη κυρίως ως νοσοκόμα.

Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και συνέχισε τις εργασίες της για την opus magnum όπου δημοσιεύθηκαν και τα απομνημονεύματά της: Ταξίδι στον Ανεμοστρόβιλο (αγγλικός τίτλος). Είχε τελειώσει το βιβλίο το 1967, αλλά δεν ήταν σε θέση να το δημοσιεύσει στην ΕΣΣΔ. Το χειρόγραφο στη συνέχεια στάλθηκε λαθραία στο εξωτερικό και δημοσιεύθηκε το 1967 από Mondadori στο Μιλάνο και Possev στη Φρανκφούρτη· από τότε έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Τελικά, απομνημονεύματά της χωρίστηκε σε δύο τμήματα, των οποίων οι ρωσικές τίτλοι είναι «Krutoi marshrut Ι" και "Krutoi marshrut ΙΙ" - ". Απότομες Διαδρομή" "Σκληρή Διαδρομή".

Μετά τον θάνατο του Ιωσήφ Στάλιν το (1953) και μετά από επαναλαμβανόμενες και έντονες εκκλήσεις της Γκίνζμπουργκ στις διάφορες αρχές η υπόθεσή της επανεξετάστηκε και στα γενικά πλαίσια της αποσταλινοποίησης επί Χρουτσώφ τελικά απελευθερώθηκε από την εξορία (στις 25 Ιουνίου 1955) και της επιτρέπεται να επιστρέψει στη Μόσχα.

Φιλμογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα βιογραφικό φιλμ με τίτλο Ταξίδι στο ανεμοστρόβιλο (Within the Whirlwind) φιλμογραφήθηκε από τον σκηνοθέτηr Marleen Gorris το 2008 με πρωταγωνίστρια στο ρόλο της Ευγενίας Γκίνζμπουργκ την ηθοποιό Έμιλυ Γουάτσον.

Στο βιβλίο της «Ταξίδι στον ανεμοστρόβιλο» μεταξύ άλλων γράφει:

«Στο στρατόπεδο γνώρισα πολλούς ανθρώπους που κατάφερναν να συνδυάζουν τη θρησκευτική λατρεία του Στάλιν με μια διορατική αίσθηση του τι συνέβαινε στη χώρα»[12]
-Ταξίδι στον ανεμοστρόβιλο

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118539418. Ανακτήθηκε στις 17  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 5473. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 filmportal.de. e0ac69f0a8d049e59aaa8dc0b3fd3b92. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги» (Ρωσικά) 2005. ISBN-10 5-94848-245-6.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «Люди и судьбы. Биобиблиографический словарь востоковедов - жертв политического террора в советский период (1917-1991)». (Ρωσικά) Men and destiny. Orientalists - victims of political terror during the Soviet period. Izdatelʹstvo "Peterburgskoe Vostokovedenie". Αγία Πετρούπολη. 2013. ISBN-13 978-5-85803-225-0. ISBN-10 5-85803-225-7.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 12  Δεκεμβρίου 2014.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  8. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb125548773. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  9. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  10. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb125548773. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  11. ↑ Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  12. ↑ *Τόνυ Τζαντ, Η Ευρώπη μετά τον πόλεμο, σ. 251, εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 2012 ISBN 978-960-475-229-4