Ζάγκλεια βαθμίδα
Η Ζάγκλεια βαθμίδα (Zanclean) είναι η παλαιότερη από τις δύο φάσεις της πανίδας της Πλειόκαινης εποχής, που ανήκει στον Καινοζωικό Αιώνα της γεωλογικής ιστορίας της Γης. Ως χρονικό στάδιο, η Ζάγκλεια βαθμιδα χρονολογείται στα λίγα εκατομμύρια χρόνια πριν από σήμερα και διάρκεσε κατά μέσο όρο 1,7 εκατομμύριο έτη. Ακριβέστερα, εκτιμάται ότι άρχισε πριν από 5,33 εκατομμύρια έτη (συν ή πλην 5 χιλιάδες έτη) και έληξε πριν από 3,60 εκατομμύρια έτη. Διαδέχθηκε τη Μειόκαινη εποχή και ακολουθήθηκε από την Πλακέντια βαθμίδα.
Η Ζάγκλεια βαθμίδα μπορεί να συσχετισθεί με βαθμίδες που χρησιμοποιούνται σε μεμονωμένες περιοχές, όπως η Ταβιάνια ή Δάκεια βαθμίδα της Κεντρικής Ευρώπης. Επιπλέον, αντιστοιχεί χονδρικά στη μέση Δελμοντιανή βαθμίδα της Καλιφόρνια, που χρονολογείται από 7,5 έως 2,9 εκατομμύρια έτη πριν από σήμερα.[1]
Ορισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τη Ζάγκλεια βαθμίδα εισηγήθηκε το 1868 ο Ιταλός φυσιοδίφης και γεωλόγος Τζουζέππε Σεγκουέντσα (G. Seguenza, 1833-1889) και της έδωσε το όνομα (Ζάγκλη) που είχε πριν τη ρωμαϊκή εποχή η πόλη Μεσσίνα της Σικελίας.
Η βάση της Ζάγκλειας στρωματογραφικής υποδιαπλάσεως (άρα και της Πλειόκαινης διαπλάσεως) ταυτίζεται με το ανώτερο όριο της μαγνητικής χρονοζώνης Cr3, ενώ βρίσκεται επίσης κοντά στο επίπεδο του αφανισμού του είδους νανοπλαγκτού Triquetrorhabdulus rugosus (βάση της βιοζώνης CN10b) και της πρώτης εμφανίσεως του είδους νανοπλαγκτού Ceratolithus acutus. Το Παγκόσμιο Στρωματογραφικό Πρότυπο Όριο (GSSP) για τη Ζάγκλεια βρίσκεται κοντά στα ερείπια της αρχαίας πόλεως Ηρακλείας της Μινώας, στη Σικελία.[2]
Το άνω όριο της Ζάγκλειας υποδιαπλάσεως (η βάση της Πλακέντιας βαθμίδας) βρίσκεται στη βάση της μαγνητικής χρονοζώνης C2An (βάση του αφανισμού των πλαγκτονικών ειδών τρηματοφόρων Globorotalia margaritae and Pulleniatina primalis).
Γεγονότα της Ζάγκλειας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο Ζάγκλειος κατακλυσμός σημείωσε την έναρξη της Πλειόκαινης εποχής και της Ζάγκλειας βαθμίδας. Σε αυτόν τα νερά του Ατλαντικού Ωκεανού ξεχύθηκαν από το Στενό του Γιβραλτάρ και κατέκλυσαν τη Λεκάνη της Μεσογείου και το τέλος μιας περιόδου 600 χιλιάδων ετών κατά τη Μειόκαινο στη διάρκεια της οποίας η Μεσόγειος Θάλασσα είχε εξατμισθεί μερικώς ή ολικώς.[3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Allaby, Ailsa· Michael Allaby (1999). «Delmontian». A Dictionary of Earth Sciences. Encyclopedia.com. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2009.
- ↑ Van Couvering et al. (2000)
- ↑ A high-resolution stratigraphic framework for the latest Messinian events in the Mediterranean area, τόμ. 5, νο. 3-4, σσ. 323-342, 2008. «Archived copy» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2009.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Castradori, D., Rio, D., Hilgen, F.J. & Lourens, L.J.: «The Global Standard Stratotype section and Point (GSSP) of the Piacenzian Stage (Middle Pliocene)», Episodes, τόμ. 21(2), σσ. 88-93 (1998)
- Gradstein, F.M., Ogg, J.G., Smith, A.G. (επιμ.): A Geologic Time Scale 2004, Cambridge University Press, Cambridge 2005
- Giuseppe Seguenza: «La Formation Zancléenne, ou recherches sur une nouvelle formation tertiaire», Bulletin de la Societé Géologique de France, σειρά 2, τόμ. 25, σσ. 465-485 (1868, στη γαλλική)
- Van Couvering, J.A., Castradori, D., Cita, M.B., Hilgen, F.J., Rio, D.: «The base of the Zanclean Stage and of the Pliocene Series», Episodes, τόμ. 23(3), σσ. 179-187 (2000)