Ζακ Νεκέρ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jacques Necker (Γαλλικά) |
Γέννηση | 30 Σεπτεμβρίου 1732[1][2][3] Γενεύη[4][5] |
Θάνατος | 9 Απριλίου 1804[1][2][3] Γενεύη[5] |
Τόπος ταφής | Coppet Castle[6] |
Χώρα πολιτογράφησης | Δημοκρατία της Γενεύης (1732–1798)[5] Γαλλία (από 1798)[7] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1][8] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός[5] τραπεζίτης[5] συγγραφέας[5] διδάσκων πανεπιστημίου[5] |
Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Γενεύης[5] |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Σουζάν Κυρσό (από 1764)[5] |
Τέκνα | Ζερμαίν ντε Σταλ[9] |
Γονείς | Karl Friedrich Necker[10] και Jeanne Marie Gautier[10] |
Αδέλφια | Louis Necker[11] |
Συγγενείς | Jean Antoine Gautier (θείος)[12] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | επικεφαλής υπουργός της Γαλλίας (1788–1789) Υπουργός Οικονομίας, Οικονομικών και Βιομηχανίας (1777–1781) minister resident (1768–1776)[13][5] |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ζακ Νεκέρ (γαλλικά: Jacques Necker, 30 Σεπτεμβρίου 1732, Γενεύη - 9 Απριλίου 1804 στο Κοππέ) ήταν Γάλλος πολιτικός με καταγωγή από τη Γενεύη. Ήταν προτεστάντης και υπουργός Οικονομικών, ανώτατος υπουργός από τις 25 Αυγούστου 1788 έως τις 11 Ιουλίου 1789 (τα επακόλουθα της παραίτησης του οδήγησαν στην άλωση της Βαστίλλης) και από τις 29 Ιουλίου 1789 έως τις 3 Σεπτεμβρίου 1790. Ήταν ο πατέρας της συγγραφέως Ζερμαίν ντε Σταλ.[14]
Γεννήθηκε στη Γενεύη. Ο πατέρας του καταγόταν από το Βρανδεμβούργο και ήταν καθηγητής.
Το 1750 μετακόμισε στο Παρίσι, όπου κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του Ετιάν Φρανσουά δούκα του Σουαζέλ απέκτησε τεράστια περιουσία από την ενασχόληση του με τις τράπεζες. Το σπίτι του ήταν τόπος συνάντησης για μορφωμένους και ευγενείς. Το 1764 παντρεύτηκε τη Σουζάν Κυρσό με την οποία απέκτησαν μια κόρη, τη μελλοντική συγγραφέα, γνωστή με το όνομα του συζύγου της, Ζερμαίν ντε Σταλ.
Στο δοκίμιό του "Έκθεση περί της νομοθεσίας και του εμπορίου των σιτηρών" (Παρίσι, 1775), το οποίο έκανε πολύ θόρυβο, ο Νεκέρ έγραψε θέσεις που ήταν υπέρ της εμποροκρατίας. Ο Νεκέρ υποστηρίχθηκε από τον κόμη Μορέπ, Υπουργό Επικρατείας και Επικεφαλής Σύμβουλο του Βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣΤ΄.
Ο Νεκέρ έπαιξε σημαντικό ρόλο στο ξεκίνημα της Γαλλικής Επανάστασης.[15]
Ο Νεκέρ έγινε σύμβουλος στο τμήμα οικονομικών και το 1777 έγινε επικεφαλής του οικονομικού τμήματος. Το 1781 έκανε μια κίνηση για την οποία είναι γνωστός μέχρι σήμερα: δημοσίευσε τον προϋπολογισμό της χώρας, κάτι παράξενο για μια απόλυτη μοναρχία όπου η κατάσταση των οικονομικών ήταν πάντα μυστική.[16] Ο Νεκέρ απολύθηκε σε λίγους μήνες. Μέχρι το 1788 η Γαλλία είχε περιέλθει σε οικονομική κρίση.[17] Ο Νεκέρ επανήλθε στη βασιλική υπηρεσία. Όταν απολύθηκε στις 11 Ιουλίου 1789, η απόλυση του ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους έλαβε χώρα η κατάληψη της Βαστίλλης τρεις μέρες αργότερα. Μέσα σε δύο μέρες η συνέλευση και ο βασιλιάς των ανακάλεσαν. Ο Νεκέρ μπήκε θριαμβευτικά στη Γαλλία και προσπάθησε να επιταχύνει τις φορολογικές μεταρρυθμίσεις, ωστόσο λόγω της αντίθεσης της Συνταγματικής Συνέλευσης παραιτήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1790 σε κλίμα γενικής αδιαφορίας.