Ζαλέ Ινάν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jale İnan (Τουρκικά) |
Γέννηση | 1 Φεβρουαρίου 1914[1][2] Κωνσταντινούπολη[3] |
Θάνατος | 26 Φεβρουαρίου 2001[1] Κωνσταντινούπολη |
Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Ζιντζιρλικουγιού |
Χώρα πολιτογράφησης | Τουρκία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[4] Αγγλικά[4] Λατινικά Αρχαία ελληνικά Τουρκικά[5][4] |
Εκπαίδευση | διδακτορικό δίπλωμα |
Σπουδές | Erenköy Girls High School Πανεπιστήμιο Φρίντριχ Βίλχελμ (έως 1943) Πανεπιστήμιο του Μονάχου |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | archaeological monument keeper κλασικός αρχαιολόγος καθηγήτρια πανεπιστημίου αρχαιολόγος[6] |
Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης |
Περίοδος ακμής | 1943 |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Mustafa İnan |
Γονείς | Aziz Oğan |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | τακτικός καθηγητής |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ζαλέ Ινάν (τουρκικά: Jale İnan, 1 Φεβρουαρίου 1914 - 26 Φεβρουαρίου 2001) ήταν Τουρκάλα αρχαιολόγος. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη,[7] με τον πατέρα της να είναι διευθυντής σε διάφορα μουσεία στην Τουρκία, ενώ διοργάνωνε και δικές του επιδείξεις. Η Ινάν εμπνεύστηκε από τη δουλειά του πατέρα της, ενώ κι ο ίδιος τη στήριζε στο όνειρο της να γίνει αρχαιολόγος. Το 1934 τελείωσε το σχολείο κι επειδή δεν υπήρχε τότε δυνατότητα να σπουδάσει στη χώρα της, ο πατέρας της βοήθησε να σπουδάσει στο εξωτερικό.[8] Έτσι πήγε στο Βερολίνο όπου σπούδασε αρχαιολογία. Αργότερα πήρε υποτροφία από το τουρκικό κράτος και συνέχισε έτσι τις σπουδές της εκεί.[7] Ολοκλήρωσε τις σπουδές της παρά της δυσκολίες, λόγω το Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1943 ήδη είχε τελειώσει και με τη διατριβή της.[9]
Την ίδια χρονιά επιστρέφει στην Τουρκία, όπου παίρνει θέση στο Πανεπιστήμιο Κωνσταντινούπολης. Το 1944, παντρεύεται τον Μουσταφά Ινάν, μηχανικός, που δούλευε στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο Κωνσταντινούπολης. Τον επόμενο χρόνο γέννησε και τον γιο τους, Χουσεΐν.[9] Στα πρώτα χρόνια δουλειά της στο Πανεπιστήμιο κυρίως αρχειοθετούσε. Το 1946, σε συνεργασία με τον Αρίφ Μανσέλ, ιδρύουν τμήμα αρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο.[8] Εκείνη την περίοδο αρχίζουν και οι ανασκαφές, μαζί με τον Μάνσελ, αρχικά στην Πέργη και μετά στη Σίδη, στο Ιερό του Απόλλωνα, με αυτές τις ανασκαφές να διαρκούν έως και το 1966. Κατά τη δεκαετία του 1960, η Ινάν ξεκίνησε να γράφει άρθρα στην τουρκική αλλά και στη γερμανική γλώσσα.
Κατά τη δεκαετία του 1970 εργάστηκε σε ανασκαφές της Κρήμνας, ενώ αργότερα στην ίδια δεκαετία στη Σελεύκεια, όπου βρήκαν και την αγορά της πόλης,[10] μεταξύ άλλων. Το 1980 επιστέφει στις ανασκαφές της Πέργης. Το 1983, συνταξιοδοτήθηκε από το Πανεπιστήμιο. Συνέχισε να εργάζεται ως αρχαιολόγος σχεδόν σε όλη τη δεκαετία του 1980 και μέρος της επόμενη δεκαετίας. Το 1995, διαγνώστηκε με τη νόσο του Πάρκινσον,[8] τερματίζοντας τη δουλειά της σε εξωτερικούς χώρους, επικεντρωμένη πλέον σε εκδόσεις έργων.[11] Απεβίωσε το 2001. Μερικές από τις τιμές που έχει λάβει άξια αναφοράς είναι από το Antalya Women's Museum, όπου προς τιμήν της δημιουργήθηκε το βραβείο της Σημαντικότερης Τουρκάλας της Χρονιάς.[12][13]