Ζαν Ιτάρ

Ζαν Ιτάρ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Jean-Marc-Gaspard Itard (Γαλλικά) και Jean Itard (Γαλλικά)
Γέννηση24  Απριλίου 1774[1][2][3] και 24  Απριλίου 1775[4]
Οραιζόν[5]
Θάνατος5  Ιουλίου 1838[1][2][3]
Πασί[5]
ΥπηκοότηταΓαλλία
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςΕιδική Αγωγή
Ιδιότηταχειρουργός και παιδαγωγός
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Ζαν Μαρκ Γκασπάρ Ιτάρ (Jean Marc Gaspard Itard, 24 Απριλίου 1774 – 5 Ιουλίου 1838) ήταν Γάλλος γιατρός που γεννήθηκε στην κωμόπολη Οραιζόν της Προβηγκίας[6].

Ο Ιτάρ, χωρίς πανεπιστημιακή εκπαίδευση, εργαζόταν αρχικώς σε μία τράπεζα και υποχρεώθηκε να υπηρετήσει στον στρατό κατά τη Γαλλική Επανάσταση, οπότε και παρουσιάσθηκε ως «ιατρός»[7]. Αφού εργάσθηκε με επιτυχία ως βοηθός ιατρού σε ένα στρατιωτικό νοσοκομείο στο Σολιέ, το 1796 διορίσθηκε βοηθός χειρουργού στο στρατιωτικό νοσοκομείο Βαλ ντε Γκρας (Hôpital d'instruction des armées du Val-de-Grâce) στο Παρίσι, ενώ το 1799 διορίσθηκε ως ιατρός στο Εθνικό Ίδρυμα Κωφαλάλων.

Στο Παρίσι ο Ιτάρ μαθήτευσε κοντά στον διακεκριμένο ιατρό Ρενέ Λενέκ (Laennec), τον εφευρέτη του στηθοσκοπίου. Ο Λενέκ ήταν επτά χρόνια νεότερος του Ιτάρ, αλλά είχε σπουδάσει κανονικά την ιατρική, στο πανεπιστήμιο της Νάντης, και αργότερα έγινε λέκτορας και καθηγητής της ιατρικής στο Collège de France. Ο Ιτάρ περιέγραψε τον πνευμονοθώρακα το 1803, ενώ ο Λενέκ θα παρείχε μία πληρέστερη περιγραφή του το 1819.[8]

Το 1821 ο Ιτάρ δημοσίευσε ένα σημαντικό έργο στην ωτολογία, το οποίο περιέγραφε τα αποτελέσματα των ιατρικών ερευνών του με βάση πάνω από 170 λεπτομερείς περιπτώσεις Το ίδιο έτος εκλέχθηκε μέλος της Γαλλικής Ιατρικής Ακαδημίας. Ο Ιτάρ πιστώνεται την εφεύρεση ενός Ευσταχιανού καθετήρα, που αναφέρεται ως «καθετήρας του Ιτάρ». Επίσης, το μούδιασμα στην τυμπανική μεμβράνη κατά την ωτοσκλήρωση φέρει το όνομα «σύμπτωμα Itard-Cholewa»[7].

Το 1825, ως επικεφαλής ιατρός πλέον στο «Βασιλικό Ίδρυμα Κωφαλάλων» (Institution Royale des sourds-muets), ο Ιτάρ περιέγραψε πρώτος κρούσμα του συνδρόμου ντε λα Τουρέτ, και συγκεκριμένα στη μαρκησία ντε Νταμπιέρ[9].

Ο Ιτάρ είναι γνωστός ως εκπαιδευτής των κωφαλάλων, και δοκίμασε τις σχετικές εκπαιδευτικές θεωρίες του σε μία περίπτωση που τον κατέστησε διάσημο: Στον διανοητικά καθυστερημένο κωφάλαλο Βικτόρ της Αβεϋρόν (γνωστό και ως «ο άγριος της Αβεϋρόν»), η ιστορία του οποίου υπήρξε το θέμα της κινηματογραφικής ταινίας το 1970 Ένα Αγρίμι στην Πόλη, σε σκηνοθεσία του Φρανσουά Τρυφώ - ο Τρυφώ μάλιστα παίζει τον ρόλο του Ιτάρ σε αυτή την ταινία. Ωστόσο, ο Ιτάρ δεν ικανοποιήθηκε με την πρόοδο που πέτυχε στον Βικτόρ[7]. Ο Γάλλος γιατρός εκτελούσε επίσης πειράματα με τους κωφούς μαθητές της σχολής Σαιν Ζακ των Παρισίων, πειράματα που απέβλεπαν μάταια στην αποκατάσταση της ακοής τους με ηλεκτροσόκ, αφαιμάξεις με βδέλλες, χειρουργικές επεμβάσεις στο αυτί και διάφορες άλλες ιατρικές εφαρμογές, τόσο εσωτερικές, όσο και εξωτερικές[10]. Ο Ιτάρ απεβίωσε στο Παρίσι.

Κυριότερα έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Jean-Marc-Gaspard-Itard. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. itard-jean-marc-gaspard. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 GeneaStar. itardj.
  4. ↑ «Педагоги и психологи мира» (Ρωσικά)
  5. ↑ 5,0 5,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 119083207. Ανακτήθηκε στις 28  Νοεμβρίου 2022.
  6. ↑ Jean Itard, Mémoire et Rapport sur Victor de l'Aveyron (1801 et 1806) [1]
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Jean Marc Gaspard Itard. WhoNamedIt.com. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2010.
  8. ↑ Henry M, Arnold T, Harvey J (Μάιος 2003). «BTS guidelines for the management of spontaneous pneumothorax». Thorax 58 Suppl 2: ii39–52. PMID 12728149. 
  9. ↑ Teive HA, Chien HF, Munhoz RP, Barbosa ER (Δεκέμβριος 2008). «Charcot's contribution to the study of Tourette's syndrome». Arq Neuropsiquiatr 66 (4): 918–21. doi:10.1590/S0004-282X2008000600035. PMID 19099145. http://www.scielo.br/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0004-282X2008000600035&lng=en&nrm=iso&tlng=en. 
  10. ↑ When the Mind Hears | Harlan Lane | ISBN 0679720235

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Το αντίστοιχο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια (Χάρη Πάτση), τόμος 14, σελ. 424